po 30-tce

nudziarz · Gość

Czy potrafie??
Nie wiem.. i chyba nie mnie to oceniać.

Wiem natomiast jedno... jezeli druga czy trzecia próba przekonania dyskutanta pali na panewce... jezeli ja wciaz o slupie a on o dupie... jesli szuka on coraz bardziej wydumanych czy absurdalnych argumentów, tylko po to zeby wygrac..... to chowam zabawki i idę na swoje podworko - nawet jesli mialbym go zostawic w przekonaniu, iz nie znalazlem kotrargumentu przeciwko jego złotym myslom.

Seeni

Pod tym- wiem natomiast jedno.... podpisuję się obydwiema rękoma

Mii

ribka_pilka

Hmmmmmm. Na studiach prowadziłam wielogodzinne dyskusje. Po latach doszłam do wniosku, ze były to słowa dla słów. Nikt nikogo nie przekonał. Teraz, zdając sobie sprawę z jałowości dysput.....nie chce mi się

Zapamiętałam jedno, dużo łatwiej jest coś negować.....w dyskusji oczywiście.

ribka_pilka

[quote="Mii"]

animavilis · Gość

nudziarz · Gość

To nie tak

Generalnie dysusje dziela się na dwie kategorie. Pierwsza.. w której ktos ma oczywistą rację, a druga strona stara się wszelkimi sposobami udowodnic, że to słońce kręci się wokół ziemi... idruga - w której w sumie rację mają obie strony ( albo zadna z nich ).. tu sztandarowym przykladem jest spór o sens kary smierci.

Moje słowa były ilustracją tej pierwszej opcji... i do tego zalozyłem, ze to akurat ja poczytalem cos o Galileuszu i Koperniku

Tak naprawdę nie zalezy ni na zwyciestwie w sporze.. bardziej na gimnastyce umyslu... i wiekszym szacunkiem darze oponenta, który zapedzil mnie w kozi róg, niz takiego który dał mi latwe zwyciestwo.
Elementarny szacunek dla rozsądnych pogladów niezgodnych z moimi jest chyba rzecza oczywista

than · Gość

nie potrafie, kiedys jeszcze mi sie chcialo, a dzisiaj poczytam i wole sie wybiegac z psem niz tracic czas na (w duzej mierze) takie emocje i jalowe dysputy, tak wyglada internetowa starosc, Was tez to czeka

animavilis · Gość

A przez samo czytanie jałowych dysput nie tracisz czasu?

than · Gość

dobre pytanie, ale wiesz jak jest - przyzwyczajenie jest druga natura, wiec naiwnie tlumacze sobie, ze trace go mniej jesli akurat w tym czasie robie na komputerze cos innego, nie masz tak ?

animavilis · Gość

Nooo... nie. Niczego sobie naiwnie nie tłumaczę.
Jak tracę, to z premedytacją.

than · Gość

a ja swiadomie, wiec chyba nie jestem o wiele gorszy

stara_reklama · Gość

nudziarz · Gość

Niebieski > czytujesz moje posty. Czy dostrzegłeś zebym upierał sie... zakladał z góry ze mam jedyna i niepodwazalna racje?

Istnieja dziedziny w ktorych każde z nas coś wie.. sa i takie w których jestesmy profesjonalistami. Moj post dotyczył sposobu postepoowania własnie w sytuacji, w której ktoś usiłuje za wszelka cene udowadniac swoje racje nie majac o jakiejs dziedzinie bladego pojecia. Jako przyklad podam Ci dyskusje Welesa z Seeni o bodajze Kodeksie Cywilnym... nie rzecz w tym, że jest amatorem, że popełnił bląd. rzecz w tym, ze wszelkimi sposobami usilował udowodnic iz to on ma rację... chyba dla samego bicia piany.
Własnie w takich sytuacjach.. widząc, ze przekonanie kogoś jest niemozliwe i pomimo zelaznych i niepodwazalnych argumentów widzi on tylko to co chce widzieć.. nie zaczynam sie uzlosliwiac.. nie zaczynam walic z grubej rury.. nie udawadniam komus iż jest mówac delikatnie smieszny.. tylko sie wycofuje.

Ot taki przyczynek do fragmentu tenmatu "dyskusja" nie pretendujacy do próby calosciowej odpowiedzi na to zagadnienie

stara_reklama · Gość

deja

A ja nie umiem dyskutować .
Albo pytam, albo twierdzę, albo odpowiadam ... i już

Aproxymat

A ja uwielbiam dyskusje

Choć nie jestem pewnie najlepszym dyskutantem.
Pozwolę sobie skopiować coś, co przy okazji innej dyskusji zamieściła na Hipertopiku Anula a jest autorstwa Gombrowicza i dość dobrze oddaje to co i ja mam na myśli (tyle, że ja nie umiem tego wyrazić w taki sposób):
Czy wiec Dyskusja sluzy Prawdzie, czy Prawda - Dyskusji?
najpewniej jest i tak i owak - i chyba w rozdwojeniu tego
aspektu ukrywa sie to cos nieuchwytnego, co jest sekretem
zycia i kultury. Lecz czlowiek mowiacy musi zdawac sobie
sprawe, dlaczego mowi, i wystarczy, abysmy wstydliwie ukryli
owo mniej powazne oblicze dyskusji a juz styl nasz sie
zaklamuje i zalamuje, i powstaja wszystkie zwiazane z tym
hanby. Osoby, ktore zapominajac o osbobach, skupiaja sie
wylacznie na dazeniu do prawdy, przemawiaja ciezko i
nieprawdziwie, mowa ich pozbawiona zycia staje sie nie pilka a pila.
Ale ci ktorzy umieja wyzwolic przyjemnosc, dla ktorych
dyskusja bedzie zarazem praca i zabawa, zabawa dla pracy,
praca dla zabawy, ci nie dadza sie przytloczyc i wowczas
wymiana zdanstanie sie uskrzydlona, zablysnie wdziekiem,
pasja i poezja i - co najwazniejsze - niezaleznie od swego
rezultatu stanie sie triumfem. Gdyz nawet glupstwo, nawet
nieprawdanie poloza cie na obie lopatki, jesli potrafisz sie nim
bawic.

Wydaje mi sie iz tu, przypadkowo zdradzilem najwiekszy i
ostateczny sekret stylu: musimy umiec rozkoszowac sie
slowem. I jesli literatura wogole osmiela sie mowic, to wcale
nie dlatego ze jest pewna swojej prawdy, ale dlatego ze jest
pewna swojej rozkoszy. Jezeli jednak pragne zwrocic uwage
na te wlaciwosc dyskusji to dlatego ze swiat stal sie smierelnie
i glupio powazny, a prawdy nasze, ktorym odmawiamy zabawy,
zanadto sie nudza i przez zemste nas zaczynaja nudzic.

Zapominamy, ze czlowiek nie jest po to tylko aby drugiego
czlowieka przekonac - ze jest po to aby go pozyskac, zjednac,
uwiesc, oczarowac, posiasc. Prawda nie jest sprawa
argumentow tylko - jest sprawa atrakcji, czyli
przyciagania. Prawda nie urzeczywistnia sie w abstrakcyjnym
turnieju idei, ale w starciu osob. Dlatego zwracam sie do was z
wezwaniem: nie pozwolcie aby idea rosla w was kosztem
osobowosci. (...)

Kewa

Właśnie tak to czuję

Mniej ważne w dyskusji jest dojście do konsensusu, dojście do prawdy nawet. Sednem dyskusji jest wymiana poglądów, stanów ducha, komunikacja, zabawa słowem, takie wspólne poznawanie. Każdy się uczy i nikt nie traci. Czasem bardzo bronimy swego zdania dla zasady i gdy już ujdzie z nas powietrze, gdy oddalimy sobie perspektywę spostrzegamy, że tak naprawdę to nasza oczywistość nie jest już tak oczywista (że zacytuję tutaj prezydenta

)

Nikt