po 30-tce

flykiller · Gość

Nie, piszę o tym, bo się nad tym zastanawiałam. I zastanawiam, dlaczego nie poruszyło. Bo, teoretycznie, powinno.

Poldek

ale jakby jednak to pij przynajmniej w dobrym towarzystwie (w domysle: naszym)

Seeni

No mnie by poruszyło. Nie, w sensie, że też bym tak chciała, tylko dlatego, że to taki fajny, dobry obraz relacji ludzkich. Taki nad którym nie sposób się nie uśmiechnąć.
Czasami porusza mnie (i to do głębi) jakaś krótka scenka z życia mojej prywatnej rodziny. Przykładowo widok mojej starszej córki i męża ( którzy od zawsze drą ze sobą koty). Idą ramie w ramie chodnikiem- w tym samym rytmie, z identycznym pochyleniem ramion, oboje o podobnej sylwetce, lekko wymachując prawą dłonią i stawiając stopy pod tym samym kątem.
Usmiecham się wtedy bezwiednie i takie coś ohydnie wzruszające chwyta mnie za serce.

flykiller · Gość

Seeni

W to wierzę bez zastrzeżeń. Ja też patrząc na taki obrazek nie odczułabym takiej potrzeby.

flykiller · Gość

No tak. Ale Ty jesteś w innej sytuacji. Już to kiedyś przerabiałaś.

Seeni

Znaczy z perspektywy czasu, te obślinione niemowle i tę rozkoszną, w moim przypadku dziewczynkę, wspominam najlepiej. To najfajniejszy czas i po prawdzie nie wyobrażam sobie, że mogłoby być inaczej ale....czasami zastanawiam się czy inaczej nie byłoby fajniej.

Kewa

Fly, ja już wchodzę w ten wiek nieszczęsny, gdy koleżanki chwalą się już wnukami. Też mną nie wstrząsa. I chętnie odłożę chwilę, tak długo, jak pozwolą mi na to moje dzieci.

flykiller · Gość

Dzisiaj w sklepie, na pytanie pani kasjerki "czy może być winna grosik", kupująca przecząco pokiwała głową. Pierwszy raz spotkałam się z taką sytuacją i, może nie powinnam, ale poczułam się szczerze zdziwiona. Na dodatek kasjerka nie miała jak wydać, więc zamknęła kasę (w hipermarkecie) i poszła szukać drobnych u koleżanki, co na jakiś czas przyblokowało kolejkę. Wyjątkowo się nie zniecierpliwiłam, ale zdziwienie pozostało.

Kewa

Frustracja babę dopadła!

flykiller · Gość

Właśnie chyba nie. Ona wyglądała na osobę bardzo spokojną, taką szarą myszkę. I w ogóle się nie odzywała, tylko dwukrotnie (na pytanie o ten grosz, a później, o końcówkę kwoty) pokręciła przecząco głową, jak, hm, niemowa.

flykiller · Gość

Przyglądałam się niedawno strumieniom aut stojących w miejskim korku i uderzyło mnie, jak bardzo są do siebie podobne, jak nijakie w swoich opływowych kształtach, w poprawnej kolorystyce, jak, w zasadzie, brzydkie przez to i pozbawione indywidualności. Być może to kwestia tego, że nie znam się na samochodach, nie odróżniam marek, patrzę przez pryzmat ogółu cech, a nie detali.
Trochę mi jednak szkoda, że odchodzą (odeszły) w mrok samochodowej historii klasyczne, mordziaste garbusy, ciężkie, niezgrabne wołgi, syrenki o smutnych pyskach, rozczulające maluszki, czy - co prawda nieobecne na polskich drogach - stare, imponujące krążowniki szos typu Chrysler z lat 60-tych, ustępując postępującej unifikacji, nie tylko, zresztą, w tej motoryzacyjnej dziedzinie.
Ujednolicanie ludzi, języka, sprzętów, potrzeb, nie wiem, jak w tym wszystkim można siebie ocalić.

EMES

na szczęście mojej a$ki to nie dotyczy, jest jedyna w swoim rodzaju*

*- co potwierdzają moi mechanicy, mechanicy z ASO, znajomi i osoby które znają moją a$kę

flykiller · Gość

EMES

pod względem wyglądu, humorów, i bujnej przeszłości

A$ka jest członkiem rodziny do końca jej lub mojego i aktualnie posiada 378kkm przejechanych

a w temacie jednorodności - myslę że dlatego ludzie zaczęli się indywiduwalizować naklejając wszelakie naklejki, ryby i inne tego typu pierdoły

Migotka

Kewa