po 30-tce

fi · Gość

Zmiana czasu jest dla mnie czymś absurdalnym. To, że nagle mam o godzine mniej, że muszę cofnąć wskazówki ... Ludzie zwariowali, że się też w to zaczęli mieszać - czasu nie da się oszukać, a majstrowanie przy nim jest rodzajem barbarzyństwa

A ja nie moge się do tego przyzwyczaić...

slepa i brzydka

mnie to np jest ganz egal. zyje z dnia na dzien, z godziny na godzine. kiedy sie nie wyrabiam, przesuwam terminy i juz. zycie poza czasem jest cudowne i sprawia, ze nie pojawiaja mi sie zmarszczki.

edit: wlasciwie to sie pojawiaja, jedna mam na czole. wiec z jednej strony to sie nie liczy, bo ona jest od marszczenia sie przy mysleniu, ale z drugiej strony, no jednek jedna jest...

fi · Gość

życie poza czasem... ehhhh ŚiB... to prawda - to jedna z piękniejszych niemożliwośći ... jakby to mogło być - to by mnie też było wszystko jedno.

Przy poprzedniej zmianie czasu - przez godzinę siedziałam w pociągu i czekałam... nastrój osób będących w przedziale - pomimo nocnej pory - był dość - delikatnie mówiąc - refleksyjny. Co by było gdyby można było cofnąć czas? No po prostu same "Przypadki" - co by było gdybym zdążył/a na ten pociąg lub nie?
To była jedna z najdłuższych godzin jakie pamiętam... i rozmów z przypadkowymi ludzmi jakie odbyłam...

fi · Gość

Klatka poszła szukać ptaka
Think

fi · Gość

Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji
... czytanie forum również.

ribka_pilka

animavilis · Gość

Uderzyły mnie dwa zdania w tym artykule [ [link widoczny dla zalogowanych] ]:

Dopasowanie pod względem gustu [wstawić dowolnie] jest luksusem i nie ma aż tak dużego znaczenia. Sztuka polega na tym, żeby znaleźć kogoś, kto dzieli nasze zboczenia i kogo jesteśmy w stanie na dłużą metę znieść.

To, że wydaje nam się, że partnerzy powinni pasować do nas pod absolutnie każdym względem jest częścią romantycznej tragedii naszych czasów.

I dręczy mnie pytanie, czy tak jest rzeczywiście, czy to symptom naszych czasów i czy jest także moim udziałem. Czy idealne dopasowanie jest luksusem, na który mnie (nas) nie stać. Jesteś tego warta. Nie jestem tego warta(?) Czy istnieje realna potrzeba perfekcyjnej harmonii, czy ktoś nam to wmówił(?) Czy ta potrzeba z wiekiem słabnie (ratujmy co się da, nie ma czasu na grymasy), czy się nasila (nie rujnujmy tego co jest, na rzecz niewyjątkowości). Nie mam jasnego obrazu.

sztrup

rzecz (książka) tyczy innego zagadnienia ale parę słów o perfekcji:

animavilis · Gość

Mnie zaś wydawało się, że dla perfekcjonisty najważniejszy będzie zawsze sam cel, efekt końcowy, skończona doskonałość, więc każda z wymienionych obaw jest jak najbardziej zrozumiała.

slepa i brzydka

szukamy osob, ktore pasuja do nas njbardziej, poniewaz te ktore maja z nami mnie punktow stycznych, tym brakiem nas najbardziej denerwuje. jesli uda sie sobie wyjasnic, dojsc do kompromisu, zalagodzic nasz podly humor wywolany czyims zboczeniem, to jest szansa, by zyc dlugo i szczesliwie.

wczoraj mi sie wymsknelo, ze to dzieki Tobie zdaje sobie sprawe z tych wszystkich rzeczy, ktore mnie naprawde wkurw... po chwili konsternacji poszlismy na spacer.

zapomnialam dodac, docieranie sie nie ma nic wspolnego z dazeniem do doskonalosci. no chyba, ze tym dazeniem, tak naprawde okresla sie prace nad wlasna slaboscia zwana... egoizmem.

fedrus

slepa i brzydka

koncentrowanie sie na literowkach zakloca pojmowanie przekazu... szczegolnie jesli brak dobrej woli po obu stronach

animavilis · Gość

Może i niechlujny, ale nie idiotyczny tak jak rzucanie w przestrzeń retorycznych pytań, na które bądź to się doskonale zna odpowiedź, bądź się tą odpowiedzią w najmniejszym stopniu nie jest zainteresowanym.

fedrus

I do czego mam odnieść Twoją wypowiedź? Think

animavilis · Gość

Pisałam [jak zwykle] o sobie.
Dobranoc.

fi · Gość

Perfekcjonizm nie pozwala człowiekowi nigdy poczuć sie dobrze samemu ze sobą. To wyjątkowo wyczerpująca i dołująca cecha. Wieczne gonienie samego siebie, chęć przegonienia, umniejszanie samego siebie... wieczne nie do końca zadowolenie i brak radości...

Idealnych dopasowań nie znam, bo tez nie znam niczego idealnego.

Wiem, że to błąd tendencji centralnej - ale czasami - jak czytam forum - to popełniam go - tak bardzo naturalnie - a że absurdalnie i idiotycznie sie jeszcze nazywa ...

może dlatego wracam...

Znów mi się nie chce... Sad (2)

chyba klatka znalazła ptaka...

lulka

fi · Gość

myślałam o znajdowaniu podobieństw w sposobie formułowania myśli, jakiejś wpisywanej miedzy słowami wspólnocie doświadczeń. Taka chwila - tez tak miałam... też przez to przeszłam - może inaczej ale też... szukanie styku - nie wiem po co. Może żeby jakiś mieć.... jeszcze.

a perfekcjonizmu - jak już pisałam - nigdy za zaletę bym nie uznała.

Dobrej nocy lulka

Seeni

To bardzo interesujący temat. Ale dzisiaj nic nie napiszę, bo mąż natychmiast karze mi położyć się spać.
Ten człowiek jest perfekcyjnym moim przeciwieństwem i chodzi spać z kurami.