po 30-tce

Juli*

"Mam poczucie, że jestem dla lekarza problemem, bo "przyszła kulawa i oczekuje badania"
Pielęgniarze trzymali Beatę za nogi. Jeden chwycił lewą, drugi prawą, a w tym czasie badał ją ginekolog. - Przeżyłam wielkie upokorzenie – opowiada kobieta, która porusza się na wózku inwalidzkim."

Czytamy w jednym z artykułów:

[link widoczny dla zalogowanych]

21 wiek i ciągle takie schody...

Juli*

Może wczoraj ktoś z Was obejrzał reportaż w programie "Uwaga!". Jeżeli nie, to tutaj możliwość wglądu:

[link widoczny dla zalogowanych]

"- Jestem z osobą niepełnosprawną na wózku elektrycznym na placu Bohaterów Getta. Nie mamy jak się wydostać z peronu przystankowego. Tam gdzie, powinien być ktoś z obsługi, jest zaciągnięta roleta i nikogo nie ma - tak Daniel Król interweniował w krakowskim ZIMiT. W odpowiedzi usłyszał: - Dzisiaj mamy święto. Nie wiem jak wygląda obsługa tam, w jakich godzinach. Proszę czekać, będę dzwonił."

Dostojny · Wysłany: Śro 15:06, 15 Mar 2017 Temat postu:

Mam przyjaciela na wózku. Stracił umiejętność chodzenia i to nie w wypadku, tylko na skutek choroby.
Przykro słuchać jak czasami opowiada o bieżących i długotrwałych problemach spowodowanych po prostu działaniem LUDZI. ech ....

Juli* · Wysłany: Śro 16:41, 15 Mar 2017 Temat postu:

Jak to mówią najedzony głodnego nie zrozumie. Tylko czy musi dojść do tragedii, by pewne rzeczy dostrzec? A wystarczy być człowiekiem. Tylko lub aż...

Seeni · Wysłany: Śro 17:56, 15 Mar 2017 Temat postu:

Pewnych rzeczy zwyczajnie nie sposób dostrzec. Możesz sobie być miły/miła dla osoby poruszającej się na wózku ale swoim zdrowym ciałem nie ogarniasz wszystkich barier. Tu nie chodzi o dobre lub złe traktowanie niepełnosprawnych, bo nie sądzę, żeby owa niepełnosprawność rzeczywiście miała wpływ na sposób traktowania. Ergo: jak ktoś jest burakiem traktuje źle wszystkich. Chodzi o to, że będąc pełnosprawnymi nie myślimy jak niepełnosprawni. Nie widzimy braku podjazdu, półtora centymetrowej listwy przy balkonie, która jest przeszkodą nie do pokonania. Zaczynamy to widzieć dopiero wtedy, kiedy sami stajemy się niesprawni. Nie musi dojść do super tragedii. Wystarczy banalny zabieg, który unieruchomi nas na kilka tygodni i już nigdy nie zaparkujemy na miejscu dla inwalidy a kupując nowe mieszkanie( nomen omen i na wszelki wypadek) wybierzemy te na osiedlu przyjaznym dla niepełnosprawnych.

letnisztorm · Wysłany: Śro 21:42, 15 Mar 2017 Temat postu:

Córka była na turnusie rehabilitacyjnym w Jastrzębiu Zdroju, miasto położone na górkach, poprzecinane wąwozami a tam masa bloków. Pojechałam w odwiedziny z jej koleżanką. Wracałyśmy ze spaceru koło bloku do którego wejścia prowadziły ze stromego zbocza. Dziewczynki od razu oburzyły się że do tych mieszkań nie dostanie się osoba niepełnosprawna. Nawet sprawdziły czy nie ma dojścia z drugiej strony.

To nie jest kwestia wrażliwości czy empatii, to pokolenie które wychowało się w świecie gdzie pokonuje się już bariery i dla niech jest to oczywiste.

Juli* · Wysłany: Sob 8:04, 18 Mar 2017 Temat postu:

Nie dla wszystkich.

sir Francis Drake · Wysłany: Nie 21:01, 19 Mar 2017 Temat postu:

a czego oczekujesz?

Juli* · Wysłany: Pon 21:51, 20 Mar 2017 Temat postu:

Po dzisiejszym reportażu dotyczącym podjazdu dla młodej kobiety chorującej na stwardnienie rozsiane, któremu to sprzeciwia się jeden, czy drugi sąsiad tylko tyle i aż tyle.

sir Francis Drake · Wysłany: Śro 21:21, 22 Mar 2017 Temat postu:

Juli* · Wysłany: Śro 21:53, 22 Mar 2017 Temat postu:

Jaki z tego wniosek?

sir Francis Drake · Wysłany: Nie 11:37, 26 Mar 2017 Temat postu:

ze trzeba chciec cos zmieniac na lepsze

jak w kaizen

letnisztorm · Wysłany: Wto 7:42, 28 Mar 2017 Temat postu:

Mentalność pewnych ludzi trudno zmienić. Tym którym przeszkadzają podjazdy przeszkadzają też inne rzeczy, sprawy. To nie kwestia wrogości do niepełnosprawności tylko do całego świata.

Juli* · Wysłany: Wto 15:05, 28 Mar 2017 Temat postu:

Albo nie zrozumienie problemu i brak umiejętności wyobrażenia sobie siebie na miejscu innych. To takie dalekie, kiedy nas nie dotyczy. A życie potrafi zaskoczyć w każdą ze stron.

Seeni · Wysłany: Śro 14:56, 29 Mar 2017 Temat postu:

W sumie to normalne, że dalekie, skoro nas nie dotyczy.

Juli* · Wysłany: Śro 19:07, 29 Mar 2017 Temat postu:

Wiele rzeczy jest dalekich, a jednak myślimy do przodu, planujemy, asekurujemy się. To jest dla mnie normalne. Natomiast nie widzę normalności w utrudnianiu życia niepełnosprawnym, bądź udawaniu, że problemu nie ma tylko dlatego, że on mnie nie dotyczy.