po 30-tce

Seeni

Wiem, wiem...dziecinne co ?
Ale jakos tak patrzymy zasadniczo na rózne rzeczy z własnego punktu widzenia. Naprawdę nigdy nie bywałam zazdrosna o kolejnych mężczyzn mojego zycia. W wieku pięknych lat osiemnastu miałam osobistego narzeczonego, który na jakiejś tam imprezce całował się z obcą panienką. Pamiętam doskonale, że uczucie które wówczas mi towarzyszyło dalekie było od zazdrości.
Rozbawienie raczej.
Dziewczyna obiektywnie była ładna. I bez żadnych ale.
Narzeczonego porzuciłam po kilku miesiącach, ale co się naprzepraszał za ów pocałunek..
Nienormalna jestem czy jak ?

Drahna

Nie, to nie jest dziecinne.
Wydaje mi się jednak, że nie do końca zazdrość w związku jest związana z zaufaniem. Możesz to nazwać "nieokreślonym przeczuciem".
Może wynikać z miliarda przyczyn.
Po prostu....on/ona jest ładny/ładna [infantylnie] i chcemy by pewne zachowania, zainteresowanie, spojrzenia i słowa były tylko dla nas.
Można to połączyć z prawem wyłączności [choc tak na marginesie owo prawo nie istnieje]
A może to kwestia "higieny osobistej" i bardzo specyficznego komfortu psychicznego?

Seeni

To wtedy perfidnie ewentualny brak zazdrości możnaby odczytać jako nasze rozdmuchane ego...
W sensie : i tak jestem centrum Twojego świata, i tak do mnie wrócisz, i tak nie ma nikogo równie wspaniałego jak Ja...I dalej : nigdy się ode mnie nie uwolnisz. Nie muszę być zazdrosny/a bo wiem, że należysz tylko do mnie i bedziesz należeć tak długo jak zechcę.
???????
Ohydna koncepcja

nudziarz · Gość

Nie dorabiałbym do tego teorii.
Jestem prawdopodobnie niezdolny do zazdrości. Taki jestem i tyle. I jak sadzę można mnie uznać jako w równym stopniu dziwacznego jak tych zazdrosnych chorobliwie..
Ot jestem na obrzerzach tzw "rozkladu normalnego"

Seeni

I tak w ogóle nie nurtuje Cię przyczyna.?
Wiesz- normalność to większość.

Dlatego drążę. Chciałabym wiedzieć dlaczego odbiegam od normy.
Niezmiernie mnie przy tym cieszy, że są tacy co również odbiegają. Angel

Drahna

Seeni ja tylko "gdybam".

Wiem jedno...nie mam rozbudowanego ego, a jednak nie byłam nigdy zazdrosna o facetów na których mi zwyczajnie nie zależało.
Coś było, cos umierało. Nawet nie myslałam o kwestii zaufania, bo wisiało mi to co ten facet ze soba zrobi i do kogo sie uśmiechnie.

Jednym słowem tworzę sobie teoryjkę [byc może mocno krzywą] że jeśli nam na kimś zależy to uczucie zazrości pojawia sie natychmiast obok jak nasz cień...niezależnie od naszego "chcemy, czy nie".

Uważam, że zazdrość [jesli to możliwe mądra czy tam wyważona] powinna nas stymulować do dbania o siebie/związek/partnera.
Na zasadzie...nie zapuszczam się, nie noszę papilotów i maseczki z ogórka przez cały dzień, nie zalegam przed telewizorem w wymiętych gaciach siorbiąc leniwie piwo.....bo gdzies tam są ci, którym chce sie chcieć.
I warto z ich istnienia zdawać sobie sprawę.....jak z muzyki grającej gdzieś za ścianą.

Pewnie zamotałam, co?

Seeni

Oj tak. Wychodzi na to, że nigdy mi nie zależało.... oops

Z dwojga złego to już wolę to rozdmuchane ego.

Drahna

To Cię pocieszę.
Każdy ma swoją normę. Akurat mojej nie musisz "przestrzegać" i śmiało mogę dodać, że szczerze zazdroszczę Ci tej "nienormatywności".

Bo opanować demona zwanego zazdrością wcale nie jest łatwo.

jak _jedwab

Drahno, nie zamotałaś bynajmniej ja rozumiem i co więcej zagadzam się z Tobą.
"zdrowa" zazdrość powinna stymulować do lepszego ale nie osaczenie, które w rezultacie prowadzi do nieporozumień i oczywiście rozpadu związku.

Seeni, to chyba dobrze że tak masz... ja muszę się przyznac, że raz poczułam co to jest zazdrość oj i jak w tym dołku zabolało tym bardziej, że mój miły ktory kochał mnie tak bardzo a ja ta niekochliwa, zapoznałam go ze swoją koleżanką bo on jej się bardzo podobał ale nie przewidziałam że...... na kolejnym wspólnym spotkaniu - po nasyzm rozstaniu - zostanę poinformowana że się zaręczyli - szczerze, byłam zazdrosna chyba tak więcej niż tyci.

Ale i doświadczyłam jak to jest kiedy druga osoba jest chorobliwie zazdrosna. Nigdy się nie spodziewałam, że można az do tego się posunąć... ingerować w prywatność i wytaczać niepotrzebne spory i kłotnie z osobami postronnymi na zasadzie. że z nikim się nie będę dzielił nawet uśmiechem.

nudziarz · Gość