po 30-tce

Seeni

Nie wybaczam chyba. Nie żebym nie chciała. Staram się zapominać ewentualne krzywdy.Moja świadomośc radzi sobie z tym nieźle. Podświadomość wcale. Ulewam strach w snach, w niechęci bycia z kimś, w unikaniu bliskich kontaktów.Sama nie wiem wtedy- wybaczyłam czy nie skoro ciągle mi wraca ?? Niby zapomniałam ale na wódkę już nie pójdę.I w żadnym wypadku nie zaufam.

bobro

widzisz... to zupełnie odwrotnie niż ja
wybaczam, a na wódkę i tak nie pójdę...

Seeni

Eeee zasadniczo to zupełnie tak samo jak ja.
Bo co to za wybaczenie jak na wódkę już nie pójdziesz Hę ?

bobro

na wódkę nie pójdę, bo wódki nie piję, więc zupełnie inaczej jednak Tongue out (1)

nudziarz · Gość

Co Wy tak z ta wódka ????
Niewazne z kim sie pije... grunt zeby sponiewieralo....
Tongue out (1)

Seeni

bobro

i to jest właśnie to, co odróżnia mężczyzn od kobiet
kobieta się obrazi i ścianę postawi
mężczyzna da w mordę i pójdzie na wódkę

nudziarz · Gość

ale tylko innemu mężczyźnie.....
cos w tym jest Bobro....

bobro

no tylko mężczyznę na myśli miałem... wydawało mi się to normalne, że kobietom w mordę się nie daje... co najwyżej w twarz

Seeni

No to zasadniczo mamy z głowy problem jak nie wybaczają kobiety w ogóle oraz jak nie wybaczają mężczyźni mężczyznom ( po mordzie)
To mi sie takie pytanie nasuwa niemalże samo.
Jak nie wybaczają mężczyźni kobietom.??????????????
Proszę tylko o poważne odpowiedzi.

melpomena

To nie jest tak, że wszystkie kobiety stawiają ścianę.
Kobiety potrafią to robić również w inny sposób.

malenstwo

bobro

jak _jedwab

Chyba każdemu przysługuje szansa aby wybaczyć jednak nie oznacza to, że godzę się aby nie pociagnąć do poniesienia konsekwencji z danego czynu. Wiara, że się zmini i owszem towarzyszy jednak jest już zachwiane zaufanie i w zasadzie coś "pęka" w relacjach. Druga sznasa jest, trzeciej już nie przewiduję...

malenstwo

Stracone zaufanie bardzo trudno jest odzyskać, zawsze pozostaje wspomnienie czegoś co spowodowało że je ta druga osoba utraciła. Zgodze się ze druga szansa jest, choć podobno dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi. Trzeciej nie daję.

Delta

Ja się staram wybaczać - dla swojego samopoczucia chyba bardziej niż z innych powodów. I wiele zależy od ciężaru gatunkowego kwestii "do wybaczenia", czasem przychodzi mi to bez trudu, ale są też takie sprawy z którymi walczę do dziś i wcale nie wiem, czy uda mi się wybaczyć, a zapomnieć na pewno nie dam rady, bo gdzieś zadra zostanie.... Więc skoro nie zapomnę, to wybaczyłam, czy nie?

jak _jedwab

Pewnych zdarzeń nie da się zapomnieć - chodż tego na codzień nie "rozwalam" jednak tkwi to we mnie. Najgorsze jest to, że niektóre zranienia biorą udział w nowych relacjach a raczej uczą ostrozności, czyli nawet nieufnośći .
Powstaje dystans nad którym trzeba dłużej pracować aby wyzbyć się go.
Jednak, zawsze to jakieś doświadczenie ...

Delta

To mamy podobnie. Ja też nie wracam do przykrych życiowych nauczek codziennie, ani nawet raz na tydzień a one sobie gdzieś tam drzemią i wystarczy jakiś sprzyjający moment, żeby się obudziły i pokazały "pazurki"...
pewnie, że to uczy nieufności i ostrożności ale czy to źle? Ostatecznie ludzka umiejętność korzystania z własnych i cudzych doświadczeń to raczej pozytyw a nie negatyw... Dzięki temu może nie damy następnym razem zranić się do żywego?

jak _jedwab

Ja własciwie nie rozwalam tego co było aby umartwiać się w tym czy też zyć tym - to już czas przeszły dokonany!
Wyciągnełam wnioski a życie toczy się dalej a ja chcę uczestniczyć pełnie a nie przez pryzmat zranień rezygnować z obawy, że znów może ktos mi skrzydełka podetnie.
Często to dodaje sił, zmacnia ...