po 30-tce

letnisztorm · Wysłany: Śro 12:38, 23 Mar 2016 Temat postu: Toksyczni czy inni?

Szukałam tematu o toksycznych ludziach i nie znalazłam.
Natchnął mnie post Kewy ( muzo!!)

slepa i brzydka · Wysłany: Śro 12:41, 23 Mar 2016 Temat postu:

Ja czasami jestem taka toksyczna... uzależniam. Tongue out (1)

(przepraszam, głupawa! w oczekiwaniu na informacje odchodzę od zmysłów

)

Kewa · Wysłany: Śro 13:19, 23 Mar 2016 Temat postu:

Ślepa, może uzależniasz, ale nie niszczysz. Chociaż pewności nie mam.
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Toksyczna była moja pierwsza teściowa. I to myślę, że również dla trójki swoich dzieci. A może zwyczajnie wredna była? No nie mam pewności

bosska · Wysłany: Śro 13:28, 23 Mar 2016 Temat postu: Re: Toksyczni czy inni?

letnisztorm · Wysłany: Śro 13:39, 23 Mar 2016 Temat postu:

Właśnie tak myślałam ze można podzielić ich ( a może nas Anxious

) na rożne typy:

- Heroina - jak ślepa Blue_Light_Colorz_PDT_02

,
- marudy,
- ważniaki,
- mądrale ( coś się smerfowo zrobiło)

Mnie najbardziej przeraża taki typ co " dziurki nie zrobił a krew wyssał" ( ale może to raczej wampiry emocjonalne).

Kewa · Wysłany: Śro 13:47, 23 Mar 2016 Temat postu:

Wydaje mi się, że toksyczność to termin jednak bardziej wyrafinowany. Taka osobowość borderline: czasem do rany przyłóż, głaski i oklaski, ale tylko spróbuj mieć własne zdanie, to zaczyna się emocjonalny szantaż. Tyle dla ciebie robię, tyle ci poświęcam. Od takich ludzi wyrwać się ciężko, bo ma się wyrzuty sumienia. Cokolwiek zrobisz to źle. Czy zerwiesz kontakty, czy nie i tak się źle z tym czujesz. Zostałeś zarażony. Oczywiście, najtrudniej gdy jest to osoba bliska.

Pasztet · Wysłany: Śro 14:00, 23 Mar 2016 Temat postu:

A mnie się zdaje, że to nie ludzie są toksyczni, a relacje jakie mamy z konkretnymi ludźmi mogą być w takim, czy innym stopniu toksyczne.
A już to, czy chcemy i potrafimy mieć wpływ na owe relacje (czyli regulować ich toksyczność) w sporej mierze zależy od nas samych. Od naszej postawy.

Żeby rzucić jakimś przykładem: np. mamy toksyczną relację z szefem, który drobiazgowo kontroluje każdy etap naszej pracy i wydaje mnóstwo szczegółowych poleceń, a my wolimy robić po swojemu i przyjść z gotowym czymś. Mamy toksyczną relację. Ale istnieją typy ludzi, którzy jako pracownicy lubią mieć taki typ przełożonego, który codziennie będzie im 'sprawdzał lekcje i zadawał zadania domowe', bo dzięki temu czują się bezpiecznie i wiedzą co mają robić. Wtedy relacja na linii szef-podwładny jest ok. A przecież to ten sam szef jak w naszym przypadku.

Oczywiście istnieją ekstremalne przykłady kiedy nasz wpływ na toksyczną relację jest niewielki (np. więzień-strażnik), ale na przytłaczającą większość relacji możemy mieć wpływ, redukując ich toksyczność. Pytanie tylko, czy potrafimy to zrobić. Bo to sporo pracy nad sobą i ze sobą.

Formalny · Wysłany: Śro 16:04, 23 Mar 2016 Temat postu:

Dorzucę jeszcze opis kilku sylwetek uważanych często w określonych środowiskach/zawodach/miejscach zamieszkania za nieciekawe a nawet toksyczne. Te środowiska, w których poniżej opisane kryteria są podstawą do powstania opinii uważają się za jedynie opiniotwórcze a ich widzenie świata nie podlega dyskusji.
1. Jedno z kryteriów: "nie lubię ją/go z ważnego powodu: bo nie lubię"
2. Inne: "każdy kto nie jest do mnie podobny - do mojego odbicia w lustrze,
ma same wady i jest odrażający".
3. Następne: "każdy kto ma swoje zdanie inne od mojego i nie przytakuje
mi, jest przemądrzały, głosi prawdy objawione i wręcz należałoby tępić
takiego nieznośnego typa". Dalej idąc, w tej kategorii spotykane jest
często używanie nazw: profesor, myśliciel, znawca, uczony, mądry (głupio
mądry), jako określeń pejoratywnych.
4. I jeszcze następne: "Każdy, kto przedstawia argumenty podważające
sens mojego zdania nie zasługuje na zaszczycenie kontrargumentem bo
samo używanie argumentów (które należy pogardliwie uznać za prawdy
objawione) jest obraźliwe.

Można wymienić jeszcze kilka podstawowych okoliczności, które powodują powstanie toksycznych stosunków i układów w pewnych środowiskach*.
Ciekawostką jest to, że gdy czytają takie charakterystyki osoby lub grupy, które bez reszty mieszczą się w tym opisie cech, nigdy nie orientują się, że to chodzi o nie - nawet jeśli siedzą w tym momencie przed lustrem...

----------------------
* Uwaga! Żadne z wymienionych kryteriów nie pasuje do żadnej piszących osób lub osób z zaprzyjaźnionych grup z forum. Wszelkie podobieństwa są zupełnie przypadkowe (noo, może poza autorem... Think

)

Mati · Wysłany: Śro 19:50, 23 Mar 2016 Temat postu:

Wydaje mi się, że sami „pozwalamy” na to, żeby inni byli dla nas toksyczni. Toksyczność kojarzy mi się bardziej z chorobą, czyli zasadniczo ludzie marudni, narzekający, zrzędzący itd.. to raczej mogą być po prostu osoby „ciężkie”, chyba, że pozwalamy sobie na złe samopoczucie dzięki ich zachowaniu. Ja mam jedno doświadczenie z sytuacją, którą mogłabym nazwać toksyczną nawet w dosłownym tego słowa znaczeniu. Pewnego poniedziałku w pełni sił, radosna po udanym weekendzie wyszłam z domu. Moje ciężkie, pełne całego mojego dobytku torby wydawały się lżejsze od piórka, a fatalnie chaotyczna fryzura wydawała mi się piękniejsza niż kiedykolwiek. Buty „z dupy” totalnie nie pasujące do falbaniastej kiecki i nieco wyciągnięta bluza były szczytem mojej kreatywnej wyobraźni. Padający deszcz wydawał mi się słonecznym wysypem iskierek. W drodze do pracy spotkałam dobrego znajomego. Jednego z drugiej linii tych bliższych. Opowiedział mi on w krótkich siedmiu minutach, w tempie pendolino o swojej sytuacji życiowej z ostatnich kilku tygodni. Historia ta, choć znana mi już w kawałkach, przedstawiona w całości brzmiała tragicznie. Wszystko mu się posypało.. ale nie to było tak toksyczne, a raczej sposób w jaki, o tym mówił. Wielu ludzi ma kłopoty z pracą…vide z pieniędzmi, rozwodzą się, mają kiepskie stosunki z rodzicami, są porzucani przez kolejnych partnerów i generalnie są wśród ludzi samotni z objawami depresji, ale zbiór tych wszystkich elementów w jednym ciele, to jak bomba podłożona w Big Benie, która jak pierdyknie to czas straci wartość, choć tak naprawdę wcale jej nie ma. Wysłuchałam całej tej historii, wszystkich wyrzutów, oskarżania świata, siebie i Big Bena, żal do innych, że mają lepiej z pełną świadomością, że to nie ich wina.. i zrobiło mi się słabo. Czułam, że zaraz zemdleję i musiałam usiąść na schodach, żeby się nie przewrócić. Przez żołądek przeszedł mi dreszczem odruch wymiotny. Próbowałam uspokoić oddech i złapać pełnymi płucami powietrze, ale coś blokowało mi tchawicę i jedyne co mogłam, to łapczywie łykać powietrze maleńkimi, zachłannymi haustami. Nigdy wcześniej żadna historia nie pożarła mnie tak emocjonalnie, jak ta.. To nie było zniesmaczenie na skutek czyjegoś marudzenia. To było silne osłabienie, którego skutki odbiły się bardzo fizycznie na mnie.. zarówno na ciele, jak i umyśle. Nagle zniknęła moja poweekendowa radość, buty zaczęły mnie uwierać, włosy wkurwiać a bluzkę zdjęłam i zostawiając ją w samochodzie poszłam do pracy w T-shircie i uginając się pod ciężarem niesionego w rękach bagażu. Z nieba zaczęło "lać" a na horyzoncie zagrzmiało złowrogo wróżąc burzę. Nie mówiąc o tym, że trzęsłam się za kierownicą, jak osika.. czułam się winna i odpowiedzialna za życie tego człowieka, który zrzucił na mnie swój ciężar i poszedł dalej. Najbardziej toksyczna sytuacja w moim życiu..

mailo · Wysłany: Śro 20:35, 23 Mar 2016 Temat postu:

Ja co do takich ludzi mam 3 teorie tłumaczące ich toksyczne zachowanie:

1. Są zakompleksieni i wyżywają się na innych aby podwyższyć samoocenę.
2. Są aferzystami, którzy lubią być w centrum i zawsze muszą mieszać.
3. Zazdroszczą mi czegoś.

I jak się nad tym zastanowicie, to zawsze któraś z tych teorii pasuje. Co mi dało takie tłumaczenie sobie toksycznych ludzi? Mam spokój psychiczny bo wiem ze to oni mają problem a nie ja. I jeszcze jedna ważna rzecz - ignorowanie takich ludzi, nie odpowiadanie na ich zaczepki - to jest dla nich największa kara. Wiem że czasem ciężko, że jeżyk świerzbi, że czasem nawet ręka świerzbi, ale im właśnie o to chodzi. Jeśli nie osiągną swojego celu - ty wygrywasz.

flykiller · Gość

Pszczółka Maja · Wysłany: Śro 20:44, 23 Mar 2016 Temat postu:

mailo · Wysłany: Śro 20:50, 23 Mar 2016 Temat postu:

flykiller · Gość

letnisztorm · Wysłany: Śro 21:07, 23 Mar 2016 Temat postu:

flykiller · Gość

letnisztorm · Wysłany: Śro 21:27, 23 Mar 2016 Temat postu:

Ale tu też stanowczo za dużo "gadam" Brick wall

Ogólnie to podoba mi się koncepcja Mailo i Boskiej z unikaniem i ignorowaniem, tylko że czasem się nie da unikać i język aż świerzbi żeby coś powiedzieć. Robię wtedy unik, uśmiecham się i mówię jakąś uprzejmościową formułkę typu: ach kiedy ta wiosna przyjdzie? albo: ale jestem zakręcona znowu się nie uczesałam.

Ci toksyczni wiedzą że z wariatami lepiej nie zaczynać Dancing

mailo · Wysłany: Śro 21:35, 23 Mar 2016 Temat postu:

Pasztet · Wysłany: Śro 21:51, 23 Mar 2016 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Śro 21:56, 23 Mar 2016 Temat postu:

Nadal się upieram, że zbyt powierzchownie traktujecie toksyczność :hamster_sorry:

Że ktoś gada? To niedogodności są zaledwie. O, mam taką koleżankę, która awansowała na dyrektora i czasem łączą nas jakieś tam sprawy zawodowe. Za każdym razem potrafi tak pokierować rozmową, że czuję się winna i zaczynam się tłumaczyć. Wychodzę od niej wściekła, chociaż rozmawiamy na pozór w serdecznej atmosferze. Trochę mi ulżyło, gdy wyszło w rozmowie z podległymi jej pracownikami, że ona tak działa na (prawie) wszystkich.