po 30-tce

Sincera

Myślę, że dobrze jest, jeśli dzieci nawet przy tych swoich wyimaginowanych lękach, z których się wyrasta, mogą w razie potrzeby liczyć na pomoc rodziców. Wiadomo, że jedne sobie z tymi swoimi strachami radzą lepiej, inne gorzej, w zależności m.in. od osobowości. Może, Seeni, nie zaprzyjaźniłabyś się tak szybko z Potworem Łóżeczkowym, gdyby Ojciec nie wspierał Cię, zaklinając go?

Można próbować oswajać dziecięce strachy np. czytając dzieciom baśnie, w których wszak nie brak różnej maści potworów. Dziecko boi się baśniowych stworów, ale jednocześnie uczy się oswajania tego strachu. W bezpiecznym miejscu - obok jest mama albo tata, a wiec jest się do kogo przytulić czy poprosić o wyjaśnienia.