po 30-tce

melpomena

Mówi się, że kto przestał być przyjacielem, nigdy nim nie był. Nie mogę się zgodzić z tym twierdzeniem, ale jednocześnie nie potrafię znaleźć usprawiedliwienia dla kogoś, kto rzucił w niebyt ponad 16 lat przyjaźni.
Raz coś takiego przeszłam kilkanaście lat temu. Boli do dziś. A teraz znowu.
Nie wiem jak inni zapatrują się na przyjaźń, ale dla mnie moja przyjaciółka to osoba bardzo ważna, Widocznie ja dla niej nie.
Nauczyłam się jednej bardzo istotnej rzeczy - to ja powinnam być dla siebie najważniejsza i nie powinnam się oglądać na innych. Egoizm popłaca, czyż nie?
Poboli i być może przestanie, ale będzie się pamiętało o tym bardzo długo.

Więc jak to jest z tą przyjaźnią? Warto mieć przyjaciółkę/przyjaciela czy nie?

lulka

Oczywiście, że warto!!!!
Nawet jeśli czasami boli.
Ostatnio kolega - nawet nie przyjaciel - miał klopoty i starałam się pomóc.
Potem powiedział: "Ty mnie chyba lubisz skoro tak się przejęłaś?"
Jakoś spontanicznie odpowiedziałam, że trzeba dbać o znajomych dopóki są, dopóki chcą być naszymi znajomymi.
Z przyjaźnią jest tak samo. Może nie należy się tak lekko godzić na ewentualne ich odejście, na pewno nie - ale skoro ktoś nie wytrzymuje próby czy też zmienia się pod wpływem czegoś lub kogoś? Już nawet nie mówię tu o naszej rezygnacji czy rozczarowaniu. Mogłabym tu wiele jeszcze napisać o wierności, zrozumieniu i dogadaniu sie mimo zmian - ale skoro się nie da?
Nie wiem - coraz częściej wyznaję zasadę, że nic nie trwa wiecznie, a nawet jesli coś trwa to i tak nie jest niezmienne - ewoluuje.
Mimo wszystko przyjaźń istnieje i nawet jeśli nie jest wieczna to taką pozostaje w naszej pamięci.

jaras

Myślę, że warto mieć przyjaciół.

Z tego co zauważyłem, przyjaźń między kobietami wygląda trochę inaczej, niż przyjaźń pomiędzy mężczyznami, a także pomiędzy kobietą a mężczyzną.

Odnośnie tego pierwszego rodzaju przyjaźni, spodziewam się, że pewnie któraś dziewczyna się tu wypowie, więc ja sobie daruję :-).

Odnośnie trzeciego rodzaju przyjaźni (różnych płci) mam mieszane uczucia i jestem baaardzo ostrożny przy zawieraniu takowych - niestety, wiele razy się już na tym sparzyłem. Uważam za bardzo mądry cytat:

Yasha · Gość

Yo` Mama

Przyjaźnie zawierane w dzieciństwie wyglądają inaczej od tych późniejszych, i chyba mają trudniejszą "drogę do przebycia";
ludzie się zmieniają i trzeba im na to pozwolić.
Najlepiej, kiedy razem z przyjacielem zmieniamy się "w tym samym kierunku"..
ale czasem musi minąć kilka lat, zanim ktoś dojrzeje do Ciebie
albo zanim Ty do niego - nauczyłem się nie robić afery z tego, że ktoś, kto mówi do mnie 'przyjacielu" - nie odzywa się do mnie przez pół roku -
ważne jest to, co się dzieje, kiedy już się spotkamy. Obecność w ważnych chwilach.

Jeśli przyjaźń ma przetrwać - to przetrwa mimo zmian,
a może nawet się dzięki nim wzmocni

ale w sumie - nic na siłę

ha... swoją drogą, kiedyś wymyśłiłem coś takiego:
miłość to w zasadzie to samo, co przyjaźń
tylko wzbogacona o całą sferę fizyczną, skierowaną do wybranej osoby -
hehe.. ciekawy jestem, co Wy na to?

jaras

bijou

być przyjacielem ...to bardzo trudne

bo...

Człowiek nie ma przyjaciół, przyjaciół ma tylko powodzenie.
autor: Napoleon Bonaparte

Dopóki będziesz szczęśliwy, wielu będziesz miał przyjaciół. Gdy los cię opuści, będziesz sam.
autor: Owidiusz

Gdy stracisz, co Ci fortuna udzieli, dopiero poznasz czy masz przyjaciół.
autor: U. J. Niemcewicz

Przyjaźń nie istnieje. Starożytność przenicowała ją na wszelakie sposoby i wreszcie zabrała z sobą do grobu.

autor: Maria Meiedźwiecka

Bo od nieprzyjaciela nie tak bolą rany, jako gdy je przyjaciel zada zaufany.
autor: Bertrand Saadi z Szirazu

zochaa

mel...
mimo wszystko warto,
wiem doskonale jak to boli, kilka dni do tyłu zupełnie coś podobnego mnie spotkało, wciąż boli, wciąż pytam- czy warto "bawić się" w coś co zwą przyjaźnią...
i wiesz?
warto, wciąż warto, a nad tą znajomością poważnie zastanawiam się czy to napewno była przyjaźń? Mimo tych 10 lat jakie trwała, widać nie była na dobre i złe...przykre...
ale, nie była też jedyna- na szczęście...
i wiesz? nawet wyślę jej życzenia świąteczne, nic złośliwego, nic wrednego, ot, poprostu...życzenia...mimo tego, że tak zabolało...

zochaa

i jeszcze jedno
"przyjaźń to coś co pozostaje nawet wtedy,
gdy już nic nie pozostaje"
i chyba mam szczęście, że są na tym świecie 2 osoby,
o których na 100% mogę właśnie tak pomyśleć...

bo ja

Melpomena napisała, że egoizm widocznie popłaca...
Ja jestem koszmarną egoistką - zerwałam bądź ograniczyłam kilka znajomości, może nawet można je nazwać przyjaźniami, które okazały się nie dobre dla mnie lub też oparte na fałszywych założeniach. Tak też w życiu bywa - czasem trzeba skończyć cos co trwało wiele lat, w trosce o następne lata.

Yo` Mama

Bojka - tez może być ?

z tym egoizmem to nie taka prosta sprawa - tu zacytuję mojego ulubionego 'porządkowego':
Pomyśl o kimś, kogo bardzo kochasz, z kim jesteś bardzo blisko, o kimś, kto jest ci bardzo drogi i powiedz do niego w myślach:
-"Bardziej pragnę być szczęśliwy, niż mieć ciebie".
Zobacz, co się dzieje. "Wolę być szczęśliwy, niż mieć ciebie. Gdybym miał możliwość wyboru, bez wahania wybrałbym szczęście".
Ilu z was podczas wypowiadania tych słów czuło się egoistami? Sądzę, że wielu.
Widzicie, co z nami zrobiono? Zobaczcie, jak w was wdrukowano myślenie: "Jak mogę być takim egoistą". Ale spójrzcie, kto tu jest egoistą. Wyobraź sobie osobę, która mówi do ciebie:
- "Jak możesz być takim egoistą, że wybierasz szczęście zamiast mnie?" Czy nie miałbyś ochoty wówczas jej odpowiedzieć:
- "Wybacz, ale jak możesz być takim egoistą, żeby wymagać ode mnie, bym wyżej cenił ciebie od szczęścia?"

więc jak..?

lulka

bijou

bo ja

Yo'Mama - ja lubię ten mój egoizm i wcale się go nie wstydzę

Długo do niego dorastałam... I naprawdę bardziej pragnę być szczęśliwa, niż mieć kogokolwiek. Tym bardziej, że nie sądzę, by można kogokolwiek MIEĆ. Można ewentualnie z kimś BYĆ.

Yo` Mama

Boja

no to gratuluję..
to ta Twoja "koszmarna egoistka" mnie zainspirowała do wklejenia tego cytatu
(mieć/być - myślę, że w tym przypadku to kwestia użycia potocznego określenia)
Myślę, że tak naprawdę ludzie źle reagują na samo słowo "egoizm" i nie chcą go kojarzyć ze sobą.
Co czasem prowadzi ich do tego, o czym pisała Lulka - wolą zostać porzuconym ale nie narażać się na miano "egoisty"

Myśle, że autorowi cytatu chodziło tak naprawdę o wolność -
o to, by mieć odwagę na niezależność od innych, ich opinii a nawet.. ich uczuć - i w tym znajduję to "szczęście"
Na pewne rzeczy trzeba sie w końcu uodpornić - na włażenie w buciorach w czyjeś życie - też, Bijou

no ale to łatwe nie jest..

*S* · Gość

Sabina

*S* · Gość

Sabina

Bo nie ma jednej definicji przyjaciela, to przecież sprawa indywidualna.

*S* · Gość