po 30-tce

Jayin

realne: życzliwość i wolontariat, charytatywność - mają miejsce wtedy, kiedy człowiek przestanie myśleć w kategoriach egoistycznego "ja", a pomyśli o sobie i innych, jako wspólnocie.

inna sprawa: przysługa "coś za coś" - to nie bezinteresowna pomoc. nawet wtedy, gdy nie mówimy o tym, że oczekujemy rewanżu, ale gdzieś w środku myślimy o ewentualnych korzyściach w przyszłości z tego, ze komuś pomogliśmy.

bezinteresowna życzliwość i pomoc - rara avis

Aproxymat

Swoją drogą, pamiętam taką dyskusję, czy należy ganić ludzi, którzy pomagają innym ale w zamian oczekują sławy i rozgłosu. Tak jak np. w przypadku rozmaitych akcji charytatywnych, w których afiszują się rozmaite gwiazdy mediów.
Jeden z argumentów "za" był taki, że każdy rodzaj pomocy się liczy, nawet jeśli podszyty jest tak ewidentnie egoistycznymi motywacjami. I że lepiej, kiedy ktoś pomaga nawet za cenę eksponowania swojej osoby, niż jeśli nie ma tego robić wcale.
Ale z drugiej strony takie zachowania gdzieś jednak budzą w nas niesmak i anonimowa, dyskretna pomoc jest wciąż wyżej oceniana w kategoriach moralnych.

famka_

pamietam tą dyskusję
i powiem tak
na początku człowiek chce żeby wszystko było zgonie z moralami , pomagać pomagać pomagać ....
z drugiej strony im bardziej się wejdzie w świat sponsoringu wolontariatu i pomocy innym dojrzewa się do sytuacji że nie wazne jaki człowiek i ile błyszczy mu fleszy ... oby dał kasę lub inaczej wspomógł
czyli prawie jak po trupach do celu

ważne jest aby się samemu w tym nie zgubić
i powiem wam jest cholernie ciężko im dalej w las ....

Juli*

Hower

Aproxymat

Juli*

Podobają mi się w tym zakresie działania Famki. Czasami niby nic, a jak wiele.