po 30-tce

slepa i brzydka

Kewa, nie mylmy dwóch systemów myślowych, jak to kiedyś powiedział klasyk.
To, że nie pozwalam ludziom nawijać se makaronu na uszy, nie oznacza, że w razie problemu, nie zaoferuję szczerej pomocy. Zamykam się na to, na co wygodnie mi się zamknąć i czy dla kogoś jest to synonim przestronnego apartamentu z widokiem na morze, czy zagrzybiała kawalerka w suterenie, to również mam w nosie. Ja mam prawo dbać o moją przestrzeń i kształtować ja bez cudzych uwag, czy robię to właściwie. Moja przestrzeń ma być moim schronieniem i odskocznią od pędu świata, nikt nie będzie mi jej meblował, albo mówił, że ta kanapa ma ch... kolor.

Seeni

Zauważyłam, że z wiekiem robię się coraz głuchsza na problemy innych i jest to głuchota ze wszech miar zamierzona. Uciekam przed cudzymi problemami, wystarczają mi własne, które aktualnie też raczej staram się obejść niż stawiać im czoła.
Przykładowo marzę o tym, żeby moje córki wyniosły się z domu, tylko z tego powodu, że jakby łaziły na te swoje imprezy całonocne to nawet bym nie wiedziała i nie musiałbym się zamartwiać, czy wrócą całe.
Cierpię na znieczulicę. I nie dotyczy ona tylko obcych- typu imigranci, kury klatkowe, kobiety gwałcone bez możliwości aborcji niechcianego płodu. Nie bardzo interesują mnie również problemy bliskich( może z wyjątkiem Psa, ale każdy musi mieć jakiś wyjątek) Zupełnie nie rusza mnie znowu bezrobotny mąż ( tzn, jego psychiczna trauma, bo brak kasy jest jednak dotkliwy), cierpiąca rzekomo od dwóch lat na depresję starsza córka i emocjonalne rozchwiana młodsza. Ja zwyczajnie nie mogę sobie pozwolić na to, żeby się zestresować ich chwiejną psychiką i nie dal Panie Boże oszaleć z rozpaczy, bo ktoś, qurna musi zarobić na dom, posprzątać w nim i być za niego zawsze odpowiedzialną.

Kewa

Seeni

Czasami chciałabym, żeby ktoś zdjął ze mnie ten ciężar odpowiedzialności. Tak, żebym beztrosko mogła sobie pozwolić na zauważanie planktonu, ba...na komplementację jego bytu.

letnisztorm

Patrzenie ponad bajorko to nie musi być angażowanie się w sprawy innych. To też wyobraźnia która może nas ustrzec przed kłopotami.

Kewa

letnisztorm

Zgryźliwy Tetryk

flykiller · Gość

slepa i brzydka

letnisztorm

Taki przykład z życia.

Szef poważnej stabilnej firmy, który dla wielu jest synonimem sukcesu, postrzegany jako fachowiec w swojej branży, zostaje inwestorem wykonawczym budowy pawilonów handlowych w centrum miasta. Chętni się znajdują szybko bo to dobra okazja, a ten pan opinia jak wyżej. Ludzie biorą kredyty, lokalizacja świetna, lokale piękne.

Po uroczystym zakończeniu inwestycji, właściciele wystawiają lokale do wynajmu za absurdalnie wysokie ceny. Miesiąc, dwa, trzy, cztery nie ma chętnych a kredyty trzeba spłacać.
Lokale okazują się totalnie niefunkcjonalne, dla większość branży potrzebny by były kosztowne przeróbki.

Zaczynają się pretensje.

Tylko że facet był odpowiedzialny tylko za wybudowanie, właściciele mylnie założyli, że jeżeli pracuje w branży nieruchomości mieszkaniowych to zna się też na najmie lokali komercyjnych.

Mogli już na etapie budowania zlecić poszukiwanie najemców i wykańczać pod konkrety profil działalności. Ceny skalkulować w oparciu o lokalny rynek z uwzględnieniem realnej stopy zwrotu. Zapytać fachowca, poszukać w internecie na ten temat.

Nie zrobili tego i teraz słono płacą za swoje lenistwo poparte mylnym o kimś wyobrażeniu.

flykiller · Gość

Ale to nie jest mylna ocena osoby, tylko jej kompetencji i nie chodzi o relacje typu powierzchowna znajomość (w której pomyłka nie wiąże się zwykle jakimś szczególnym dramatem), tylko relacje biznesowe, gdzie z natury rzeczy wymagana jest ostrożność.

letnisztorm

Bo ja nie piszę o powierzchownych znajomościach i tylko o tym jak widzimy różnych ludzi, zgodnie z zakodowanym schematem w naszym mózgu.

Kewa

Hmm, tylko gdzie tu plankton?
Think

letnisztorm

W tym przykładzie?

Mała społeczność wpatrzona w jednego skorupiaka i na prawdę wystarczyło się troszeczkę wychylić żeby zobaczyć coś więcej.

letnisztorm

No i każdy widzi temat ze swojego punktu widzenia Think

Kewa

No tak, może tak. Osobiście bardziej takie stadne zachowania kojarzą mi się ze stereotypowym obrazem świata, z mechanizmami wpływu, siłą autorytetów itp. Może mylnie pojmuję plankton, ale bardziej niż podążanie za skorupiakiem to dla mnie takie bytowanie w ciasnym świecie i płynięcie z prądem. Bo, żeby zainwestować w nieruchomości to już jakąś odwagę trzeba mieć. W biznesie, jak to w biznesie, raz się traci, raz zyskuje. Załóżmy, że w okolicy powstał jakiś zakład z branży IT, duży kapitał, japoński

Wtedy cena wynajmu nie odgrywa takiej roli, liczy się położenie i nowoczesny desing.