po 30-tce

bo ja

pieniądze wydaję na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Potrzeby wyższe lubię zaspokoić gratis

A gdybym wygrała "milion" pewnie robiła bym to, co do tej pory robię zawodowo, tylko pod innym szyldem i w innych warunkach. No, może z tymi samymi ludźmi? dałabym im pracę

Seeni

Ja nie mam zasadniczo potrzeb wyższych. Wszystkie moje potrzeby są podstawowe.
Tylko trochę bardziej rozbudowane.

franek kimono

kumulą się i tak robią się więc coraz wyższe.

Moja rodzina nazywa mnie konsumentem doskonałym. I to jest prawda (i wcale nie chodzi tu o to że wszystko wchłonę [-X). W związku z czym stała renta, bynajmniej nie od ZUSu, uczyniłaby moje życie idealnym.
A swoją aktywność przynoszącą różnego rodzaju korzyści nazywałabym wtedy twórczym realizowaniem siebie. I na pewno nie zajmowałoby mi to więcej niż 4 miesiące w roku.

Mii

Niby pieniądze szczęścia nie dają, ale niech ktoś spróbuje bez nich żyć, są tak samo potrzebne jak zdrowie, miłość, przyjaźń itp....
Jednak ich nadmiar może u niektórych wywołać stan degeneracji i zwariowania niekontrolowanego Anxious

co obserwuje się u niektórych osób publicznych.
Na szczęście mi to nie grozi Angel

lubię mieć jakąś "fałszywą" nadwyżkę z której zaspakajam swoje fanaberie typu...masażer, dobre kosmetyki, książki, płyty , koleją niepotrzebną acz niezbędną parę butów, zakupy na rzecz maluchów...jednak nigdy nie wyzbywam ich się do końca trzymając jakiś zapas na "czarną" godzinę.

Seeni

Ja się panicznie boję potencjalnych asteroidów spadających na ziemię. Dlatego nigdy nie mam nic na czarną godzinę. Zasadniczo mogłabym nie zdążyć wydać. Lepiej umierać ze świadomościa, ze nie trzeba już bedzie spłacać długów niż w bolesnym przeświadczeniu, że asteroid trzaśnie także w oszczędności

Mii

E tam... bojaźliwa nie jestem a spadkobiercy sobie poradzą z nadwyżką

animavilis · Gość

Seeni, jesteś fantastyczna. Wszystkie Twoje posty na tym topiku cieszą mnie okrutnie. I ze wszystkimi się, w zasadzie, zgadzam.

slepa i brzydka

zauwazylam w wielu postach w tym temacie (nie wszystkich na szczescie[?] ), ze bogactwo prowadzi do samotnosci.
dosty pieniedzy = ja, ja, ja...
"jak bede miec kase, to zrobie sobie to i tamto, kupie sobie to i tamto, kaze sobie to i tamto robic..."
podobna sytuacja ma sie z praca. wiele osob natychmiast by ja rzucilo, pomimo, ze przeciez to co robimy w gruncie rzeczy ma sluzyc innym lub jakiemus ogolowi ludzi. nie wierze przeciez, ze wykonywana praca, nawet jesli nie jest praca marzen [co to w ogole jest? przy ogolnym zalozeniu, ze praca to nadzor i przymus, pojecie pracy marzen nie ma racji bytu] nie sluzy nikomu i nieczemu. wtedy bezsensownym byloby utrzymywanie wielu stanowisk.

kurwa, jakas rabnieta ze mnie idealistka. wierze, ze to, co robie jest potrzebne i przydatne. praca mnie stresuje, ale bez tego stresu bym usiadla w kacie domu i umarla. pieniadze sa nastepstwem pracy, a nie celem dla ktorego prace wykonuje.

nie mowie, ze moja postawa jest lepsza lub gorsza od postaw, jakie tutaj przedstawiacie. nie mam personalnych odczuc wobec tych roznorodnych postaw. ostatecznie tylko, jesli czlowiek jednak znowu zejdzie na ziemie i zda sobie sprawe, ze tych pieniedzy nie ma, ze pracowac musi, to latwiej temu, w ktorym praca wyzwala pozytywne emocje.

Sabina

slepa i brzydka

tak sie zastanawiam, czy szuka sie pracy, ktora sie bedzie lubilo, czy polubia sie prace, ktora sie znalazlo... Think

EDIT: i a propos tego naglego rzucenia pracy przy naglej wygranej... czy przy swiadomsci, ze juz sie nie musi czego robic, robienie tego nie staloby sie automatycznie mniej stresujace?

animavilis · Gość

slepa i brzydka

animavilis · Gość

Nie rozumiem, do czego zmierzasz. Przecież ta ważna i użyteczna praca, której zaprzestaniemy, nie ustanie. Będzie ją, po prostu, wykonywał ktoś inny. Biorąc pod uwagę proporcje, jest na świecie miejsce dla pracujących i dl próżniaków. Próżniacy, dzięki swoim pieniądzom, napędzają przecież gospodarkę, są więc, na swój sposób, pożyteczni

Sabina

Poldek

Pieniadze szczescia nie daja tym ktorzy ich nie maja Angel

bea.ta

E tam od razu ślepa idealistka Not talking

Nie po prostu jeszcze sie nie napracowała/ś

Jeszcze prawem wieku , młodego, jesteś pełna wiary. To całkiem normalne .
A ja mam zdanie podobne do Animy, i do większości.
Jakby miała tyle kasy by nie robić tego co robię, to bym zrobiła coś co bym robiła i lubiła.

Nawet wiem co i wiem, że nie miałbym wtedy w tej pracy takich luzów jakie mam teraz. Byłaby to pewnie ciężka harówka ale pożyteczna i satysfakcjonująca.

illunga

agniecha

Sabina

agniecha