po 30-tce

Seeni

Może i monotonna ale, że nie wymaga jakiegoś specjalnego myslenia, to można przy niej odlatywać bezkarnie w innych kierunkach. Nigdy nie przyszło mi na myśl tyle odkrywczych rozwiązań dotyczących bytu ludzkiego, jak w trakcie pracy na zmywku czy zrywania brzoskwiń w sadzie.
No i prostota tej pracy- powtarzalne czynności, w których po pewnym czasie dochodzisz do perfekcji. Ta dbałość o końcowy błysk. Odpowiedzialność za jakość wykonanej pracy nareszcie w formacie, który Cię nie przerasta. No i efekt, który dostrzegasz od razy a nie gdzies tam rozmyty.

slepa i brzydka

w trakcie studiow polerowalam sztucce w Irlandii... wiem o czym mowisz Hyhy

bo ja

praca na zmywaku ma jedną wadę zasadniczą - trzeba pracować w rękawiczkach bo inaczej paznokci brak po kilku dniach. NIe znoszę pracować w rękawiczkach

Chociaż kuszą te widoczne szybko efekty... i proste czynności. W okresach wypalenia zawodowego, które zdaża mi sieraz na jakiś czas, zawsze planuję pracę w sklepie

A ja ostatnio wracając z moim "warsztatem pracy" po pachą, zostałam zaczepiona przez sąsiadkę, której jakoś ten mój warsztat chyba do mnie nie pasował. Powiedziałam, że to mój "warsztat pracy" i dwoma słowami powiedziałąm co robię. Pozazdrościła

Powiedziała, że mam fajną pracę. Ciekawe czy zmieniła by zdanie gdybym odpowiedziała jej bardziej szczegółowo?

slepa i brzydka

jaka jest szansa, ze moja ciekawosc zostanie zaspokojona tymi samymi dwoma slowami?

bo ja

2 słowa:
bawię się

fedrus

animavilis · Gość

franek kimono

zgadzam się, że opis jest dobry, ale tylko w odniesieniu do pracy wykonywanej okresowo, najczęściej za młodu, pracy która jest tylko doraźnym pomostem ku czemuś innemu.

animavilis · Gość

Jestem osobą kompletnie pozbawioną ambicji zawodowych

Nie chcę rozwijać. Nie chcę się nadwyrężać.

Sabina

To się jakiś topik o dorabianiu zrobił? Ja też sobie dorabiałam, ale to dawno było, w czasach dziecięctwa

Zbierałam makulaturę, bo kieszonkowe to jakieś skromne było. Wszystko co udało mi się uciułać wydawałam na pocztówki, bo rywalizowałam zawzięcie z koleżanką w ilości nowych widokówek. W końcowym stadium pocztówkowej fobii miałam ich około 1000, ale przyznaję, że ochoczo wspierali mnie krewni zza żelaznej kurtyny oops

nudziarz · Gość

Nie zniósłbym takiej wymóżgdzającej, powtarzalnej pracy na dluższą metę.
W mlodosci pracowałem na linii produkcyjnej i juz po tygodniu cały wysilek poswiecalem wymyslaniu nie widocznych od pierwszego spojrzenia śladów swojej na tej linii działalnosci.

Nawet kwiatki z przewodów tworzyłem

.

Seeni

Też nie mam. I wydaje mi się, że na tym zmywaku ( chociaż wolałabym takie wianki- no jak ja pięęęknie wije wianki) mogłabym całe życie.

Chociaż przeszkadzałoby mi, że ludzie by te pracę zapewne deprecjonowali.
Edit: tez nie mam ambicji zawodowych

Mii

Seeni

W wakacje między 6 a 7 klasą szypułkowałam truskawki. To była katorżnicza i źle płatna praca, a rzeczone owoce śniły mi sie jeszcze w październiku. W ogólniaku pasjami myłam okna zatrudniana nieco pokątnie przez Spółdzielnię Inwalidów. Jeździłam także z koleżanką na rynek, gdzie handlowałysmy ciuchami z amerykańskich paczek przesyłanych przez ciotki. Marketing był na wysokim poziomie i potrafiłyśmy opylić wszystko włącznie z garsonką w zjadliwej zieleni w olbrzymie białe grochy.Na studiach nadal myłam okna. We wrześniu zatrudniałam się u sadownika na zbiory jabłek. Zajmowałam się także opieką nad dwójką młodych Włochów, sprzedażą ciuchów w lumpeksie w Grecji, pieleniem winogron, zbieraniem brzoskwiń i arbuzów, sprzątaniem, myciem samochodów oraz sławetnym zmywakiem.
B.krótko pasałam świnie

Mii

Oooo! Zapomniałam...Seeni mi przypomniała.
W jedne z licealnych wakacji myłam szyby na stacji benzynowej.... takiej kupy forsy już nigdy nie zarobiłam, podobno gdybym sie odpowiednio przyodziała zarobiłabym jeszcze raz tyle, ale wstydliwe ze mnie było dziewczę oops

franek kimono

Mii, no szacun po prostu!

Mii

Dzieki Franku, ja myślę, że ta moja pracowitość to nie tyle moja zasługa co mojego znaku zodiaku....to on taki robotny jest

lulka

A ja kapslowałam butelki ( z rzeczy jeszcze tutaj nie wymienionych) w rozlewni napojów. Była do tego taka maszyna i trzeba było nacisnąć pedał, a wtedy na butelce, która podjeżdżała pod maszynę zaciskał się kapsel. Najpierw jednak trzeba było tego kapsla nasadzić na butelkę I koleżanka tak odpłynęła z tymi marzeniami, że nie zgrała odpowiednio pedała z zabraniem palca i jej owego palca obcięło.
Ja jakimś cudem mam do dzisiaj wszystkie - znaczy się palce.

Wianków nie robiłam (no chyba, że sobie), ale szyłam, kleiłam i stosowałam różne inne techniki przy wykonywaniu kapeluszy i masek na bale przebierańców dla przedszkolaków. Miałam sąsiadkę (mamy przyjaciółkę), która była dyrektorką przedszkola i ona mi ową pracę narajała. Ta praca była najprzyjemniejsza, ale niestety baaardzo sezonowa.