po 30-tce

nudziarz · Gość

Z całym szacunkiem

popełniacie pewien bład polegajacy na przeciwstawieniu fatalnego ( niejako z definicji) domu dziecka z hipotetycznie wzorcowa "rodzina" homoseksualna, próbując tym samym znajeźć odpowiedź na pytanie które z tych rozwiązań stanowi MNIEJSZE ZŁO dla dziecka.
Mysle że jakieś rozwiaznie sugeruje tu post Dzeski. Trzeba po prostu zrobic wszystko aby domy dziecka z instytucjonalnej przechowalni zmieniły sie w miejsca miłosci i wychowania a nie swiadomie umieszczać dzeci w srodowskach homoseksualnych.

defendo

Mysle że jakieś rozwiaznie sugeruje tu post Dzeski. Trzeba po prostu zrobic wszystko aby domy dziecka z instytucjonalnej przechowalni zmieniły sie w miejsca miłosci i wychowania a nie swiadomie umieszczać dzeci w srodowskach homoseksualnych.[/quote]Fajnie - i żebyśmy wszyscy byli zdrowi, piękni i bogaci. Akurat znam dzieci z rodzinnego domu dziecka, niby realizującego Twój postulat, tak krzywdzone przez przybranych rodziców, że sprawa jest w sądzie. Może lepiej, żeby wychowywali je ludzie dobrzy i MĄDRZY, niezależnie od ich preferencji seksualnych?

animavilis · Gość

No dobrze, a co w sytuacji, gdy jedno z partnerów jest rodzicem biologicznym, które znienacka odkryło swoją prawdziwą tożsamość seksualną i ma nowego partnera, tej samej płci? Powinno się mu odebrać prawa rodzicielskie? "Przyznać" dziecko drugiemu z rodziców, jeśli nie jest on zainteresowany jego wychowaniem?

defendo

nudziarz · Gość

defendo

doczytaj - nie chcę, żeby państwo wtrącało się ustawami[ważniejszy był dla mnie koniec postu, nie początek] w sprawy, których rozwiązać nie umie. Robi wszystko, żeby zmusić do rodzenia niechcianych dzieci, a potem nie potrafi sobie poradzić z ich krzywdą. W życiu okazuje się, że instytucje nie są zdolne poprawnie ocenić ewentualnych rodziców zastępczych. Wolę, żeby niechciane dzieci wychowywane były przez ludzi samotnych lub pary homoseksualne niż w rodzinach "normalnych" przy użyciu przemocy i niesprawiedliwości. Wzorce rodzinne są b.ważne, ale oprócz nich jest jeszcze uwarunkowanie genetyczne[udowodnione!] i środowisko[w tym medialne].

nudziarz · Gość

Pragnę zwrócić jeszce uwage na pominiety tu pewnien aspekt. Problem adopcji dotyczy w przeważajacej wielkosci par gejowskich ( kobiety potrafia sobie zazwyczaj poradzić w tej kwestii bez udziału regulacji prawnych).

Dla pełnej jasności... nie mam absolutnie nic przeciwko prawu dziedziczenia, wspólnocie majatkowej czy innym regulacjom prawa cywilnego w tej materii dla par homoseksualnych.
I tyle z mojej strony. Życze owocnej dyskusji

dżeska

dżeska

Poza tym, nam jest łatwo dywagować na pewne tematy, te trudne nawet, możemy się przekonywac, uznawać bądż nie racje innych.
A skad, każdy z nas moze wiedzieć, co naprawdę czułoby takie dziecko?I jaki mogłoby to mieć naprawdę wpływ na jego rozwój?

Drahna

Dobra, to ja przywalę z grubej rury : gdybym miała do wyboru moje dziecko wychowywane przez "bardzo poprawną" seksualnie instytuację jakim jest dom dziecka i pare mądrych, wykształconych, ustabilizowanych finansowo homoseksualistów to wybrałabym to drugie.
Nie bacząc na to, że być może mój syn sam zostałby homo mając takie wzorce.
Łóżko w życiu jest bardzo ważne, ale nie najważniejsze. Jest coś znacznie ważniejszego.
Homoseksualista też człowiek.

Nikt mi bowiem nie zagwarantuje, że z mojego domu wyjdzie kolejny hetero mimo iż ma tzw. "prawidłowe wzorce". Ich przecież nie znajdujemy pod korzeniami drzew.
Są "wypustem" nomen omen "zdrowych" związków.

dżeska

No, to ja w takim razie jestem zapyziałą homofobką....

defendo

dżeska

takie argumenty do mnie nie trafiają, sorki

Kewa

nudziarz · Gość

Ta dyskusja - mam wrażenie - schodzi na manowce, a to za sprawą troszkę socjotechnicznego przeciwstawiania patotogicznym rodzinom hetero wyidealizowanych zwiazków homo.
parafrazując... nikt przeciez nie neguje, że lepiej byc biednym i przyzwoitym człowiekiem niz bogatym skurwielem.

Problem jak sadze dotyczy raczej kwestii.. czy dziecko wychowywane w związkach homoseksualnych nie bedzie odruchowo przejmować ich wzroców zachowań...
Jesli ktos naprawdę biegły w psychologii dziecięcej zagwarantuje mi iz nie... wycofam się ze swego zdania.... jesli jednak nie bedzie w stanie z odpowiednim prawdopodobieństem tego mi zagwarantować - pozostane przy nim, podbudowany zdaniem swoich oponentów, którzy wykazujac ogrom patologii i tak istniejacej w dotychczasowych instytucjach adopcyjnych proponuja nic innego jak rozszerzenie jej skali.

Drahna

dżeska

[link widoczny dla zalogowanych]

Drahna

Wycięte z kontekstu, możecie mnie zlinczować, a co? Anxious

cyt." Tymczasem żadne badania prowadzone na dzieciach z rodzin LGBT nie potwierdziły /tych/ założeń. Większość badań dowiodła, że dzieci wychowywane w rodzinach tradycyjnych i rodzinach LGBT nie różnią się od siebie w żadnym aspekcie rozwoju, zaś te badania, które takie różnice jednak wykazały, jednocześnie pokazują, że różnice te są na korzyść dzieci z rodzin LGBT lub też że nie można ich jednoznacznie ocenić jako negatywne/pozytywne. "

Aproxymat

Zależy jakie kryterium się przyjmuje.

Czy takie dzieci mają być inteligentniejsze? sprawniejsze fizycznie? wrażliwsze? A jak to mierzyć? A przecież na to wpływają setki czynników i "orientacja seksualna rodziców/opiekunów" jest tylko jednym z nich, zapewne nie najważniejszym. Kiedy jednak z niej robi się właśnie kryterium najważniejsze w, jakby to ująć, ocenie, wychowania dzieci - prowadzi to właśnie do paradoksów - stąd już prosta droga do wykładni rozszerzającej takich badań (i powrót do artykułu, od którego zaczął się ten topik), że rodzice/opiekunowie homoseksualni są lepsi od heteroseksualnych. Skoro są badania, które wykazują, że takie rodziny lepiej wpływają na rozwój dzieci... I przykład z artykułu przytoczonego przez Kasztankę i tego przytoczonego przez Dżeskę i cytowanego przez Drahnę wykazuje, że można wyciągać i takie wnioski - może i błędne - ale mało sympatyczne.

dżeska