po 30-tce

Mati.

..po słowie.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

Powiem wam że kogoś znam
Kogoś kto zna ponoć jego samego
Ten ktoś mi powiedział że tamten powiedział
By on mi powiedział żebym przyszła do niego

Uwierzyłam mu
Choć język ludzki czasem przypomina
Psa co zerwał się z łańcuch ciemną nocą
Prawda z ust do ust jest całkiem inna
Bo nie ludzie słowa ale słowa ludzi niosą

Ten ktoś ponoć słyszał że ktoś inny słyszał
Jak on mówił dzisiaj że kocha ogromnie
Ja pokochałam lecz serce złamałam
Bo wyszło na jaw że chodzi nie o mnie

Uwierzyłam mu
Choć język ludzki czasem przypomina
Psa co zerwał się z łańcuch ciemną nocą
Prawda z ust do ust jest całkiem inna
Bo nie ludzie słowa ale słowa ludzi niosą

Żadna plotka dziś już nie zaszkodzi
Pamiętaj to co mówią ci przez dwa podziel

Ich język lata, lata jak łopata
Ich język lata, lata jak łopata
Ich język lata, lata jak łopata
Ich język lata
Ich język lata, wciąż lata jak łopata
Ich język lata, wciąż lata jak łopata
Ich język lata, wciąż lata jak łopata
Ich język lata, wciąż lata jak łopata

Ja nie wierze już
Język ludzki czasem przypomina
Psa co zerwał się z łańcuch ciemną nocą
Prawda z ust do ust jest całkiem inna
Bo nie ludzie słowa ale słowa ludzi niosą
Język ludzki czasem przypomina
Psa co zerwał się z łańcuch ciemną nocą
Prawda z ust do ust jest całkiem inna
Bo nie ludzie słowa ale słowa ludzi niosą

e> „...a słowa się po niebie włóczą i łajdaczą i udają, że znaczą coś więcej niż znaczą...”

bosska · Gość

Wiolinowa

animavilis · Gość

Zastanawiałam się właśnie, co powoduje, że wszystkich tych przemielonych słów i myśli i prawd, z jednych ust chce mi się słuchać i słucham ich z przyjemnością, a w innych ustach mnie drażnią. I myślę, że w tym pierwszym przypadku jest to kwestia autentyczności wypowiedzi danej osoby, tego że pisząc czy mówiąc, sięga ona do własnych doświadczeń i przemyśleń, kładąc nacisk na "ja", a nie formy bezosobowe i ogólniki, i nadaje rzeczom nienowym, świeżość własnych emocji i indywidualnego spojrzenia. W sprzeczności z tym stoi szafowanie wyświechtanymi frazesami, którym nie chce się lub nie potrafi nadać choćby pozoru nowej i własnej formy, ciągłe uciekanie się w rozmowie do cudzych słów, do niesprecyzowanych "ludzi", do "człowieka", do wszystkich tych generalizacji, bezpłciowego gdybania, smętnych wybiegów, które mają ukryć brak własnego zdanie lub problemy z samodzielnym myśleniem.

Wiolinowa

A ja- po zastanowieniu się- myślę, że niektóre wypowiedzi drażnią mnie z powodu arogancji ich autora. To przede wszystkim. Nie lubię bowiem czytać słów wyrażających: niechęć, nienawiść, brak nie tyle zrozumienia co chęci zrozumienia drugiej osoby (grupy). Nie znoszę też wulgaryzmów i chamstwa.
Lubię czytać wypowiedzi wyważone, przemyślane, dowcipne, nie uciekające się do deprecjonowania innych celem pokazania swojego wyższego JA. I niekoniecznie muszą opisywać swoje osobiste doświadczenia, choć nie przeczę, że wtedy bywają ciekawsze.

bosska · Gość

słowa, zawsze słowa, tylko słowa
a czasem o wiele przyjemniej jest po prostu pomilczeć.

nie lubię nadmiaru słów, kwiecistych wypowiedzi, słowotoków i wszystkich tych bzdetów, które nic nie wnoszą oprócz samozadowolenia autora. omijam takie wypowiedzi szerokim łukiem - nie słucham i nie czytam. podobnie jak zbyt starannie wyreżyserowane, albo takie z nadmiarem wszelkich znaków interpunkcyjnych czy kipiące wręcz od słów ze słownika kopalińskiego.
bo co jest ważniejsze: zawartość czy opakowanie?

Wiolinowa

Zawartość ważniejsza, ale opakowanie też ważne

Wiolinowa

Zdecydowanie wolę śledzia zapakowanego w czysty słoik niż śledzia owiniętego w brudną gazetę. Opakowanie nie jest ważne? Jest!

animavilis · Gość

To ciekawe, że czasami cenimy w wypowiedziach innych to, czego tak boleśnie brakuje naszym słowom. Świadomość to własnych ograniczeń, czy podświadoma tęsknota za doskonałością(?)

franek kimono

jeśli to jest topik worek jak wynika z założycielskiego postu to napiszę, że w okresach w których miewam ciut więcej czasu by tu zaglądać pisanie na forum zastępuje mi może nieco pisanie listów. Sama się dziwię potem jak to możliwe że kieruję słowa nie do swoich bliskich a do dość anonimowych dla mnie userów. Uświadamia mi to jak głęboko egotyczną formą wyrazu było pisanie listów, ba w ogóle komunikowanie się innymi, tzw. najbliższymi. hmmm...idę się pokomunikować pozawerbalnie Shhh

bosska · Gość

bosska · Gość

animavilis · Gość

Pochodzenie O-Ren Ishii

a ja lubię ludzi którzy potrafią mówić ! gdzieś zasłyszałem "prawda nie może stać na drodze dobrej opowieści" i podpisuję się pod tym wszystkimi kończynami ! smutasów, introwertyków, "szalenie nieśmiałych" na stos !!!!!!! najwyższą formą kary za wszystkie grzechy jest dla mnie zamknięcie mnie z jakimś mrukiem na parę godzin - np. delegacja, 300 km, dwie osoby w aucie w tym jeden mruk....to jakaś masakra !!!!

Mati.

Wiolinowa

Mii

A mii się udało, mam takie listy Angel

(z wojska) i bardzo lubię czasami sobie je przypomnieć

MONA · Gość

Słowo jest ważne. To nieodłączny element komunikacji interpersonalnej ( oczywiście tej werbalnej ). Niewątpliwie bezpośredni kontakt z drugą osobą za pomocą słowa jest bardziej pełny niż kontakt w postaci słowa pisanego. Intencje autora, który komunikuje się poprzez słowo pisane mogą być czasem żle odebrane, czy zrozumiane. Często ma to miejsce właśnie w kontaktach internetowych ( szczególnie wtedy jeśli nie znamy sposobu bycia naszego rozmówcy z życia realnego).
Nadmiar słów, gadulstwo,brak konkretów, gawędziarstwo może jednak męczyć i zniechęcać. Słowem można jednak wiele zdziałać - docierać do serc, umysłów.... Słowa, słowa....jednak tak naprawdę liczą się czyny..........

animavilis · Gość

Mati.