po 30-tce

king

Konstrukcje ze stali wydają się imponujące, otoczeniu wydaje się, że niewzruszone, a nawet one same w to wierzą. Jeśli jednak coś nimi zachwieje, to runą i staną sie kupą połamanego żelastwa. Chyba lepiej być człowiekiem-gumą. Gdzieś się przygniecie, przygnie, ale zawsze w końcu wraca do pionu. Nie ma sensu przed kimś, a tym bardziej przed samym sobą grać przesadnego twardziela. Życie nie jest od walczenia z przeciwnościami, a od tego, żeby je miło przeżyć, starajać sie wszelkich przeciwności unikać.

evra · Gość

Ill...problem depresji, dopada ludzi w kazdym wieku, a coraz
wiekszy procent w tej grupie, stanowia ludzie mlodzi ( nastolatki)

[link widoczny dla zalogowanych]

to jeden z najpowazniejszych problemow zdrowotnych,
ktory dotyka obecnie ludzkosc. bo to jest choroba,
ktora trzeba koniecznie leczyc.
jedna z najlepszych metod (poza srodkami farmakologicznymi)
jest rodzinna terapia, ale juz wiesz, po rozmowie z przyjaciolka
ile trzeba czekac u nas na miejsce w grupie, o terapii calej
rodziny ( Kasiek - bardzo madrze piszesz

) nie wspomne.
a na prywatne sesje nie kazdego stac.

przyjaciele sa wazni, sa potrzebni, ale oni moga tylko wspierac
leczenie, ktore czasami trwa lata.

co sie z Nami dzieje?
ano przyczyn tego stanu jest wiele.
jedni wskazuja na zawiedzione, ogromne nadzieje pokladane w technice,
ktora stala sie nowym Bogiem dla ludzkosci.
inni mowia o ciaglym, osiagajacym coraz wiekszy rozped
wyscigu szczurow.
jeszcze inni o upadku i kryzysie podstawowych wartosci.

co by nie mowic, problem jest i zatacza coraz wieksze kregi.
bez znaczenia, czy ktos z zelbetonu, czy z porcelany, czy
z gumy.

fedrus

evra · Gość

Fedrus...z calym szacunkiem, nie ja chce leczyc,
bo nie mam do tego uprawnien.
a po drugie to poczytaj troche, poczytaj o stereotypach,
ktore pokutuja odnsnie lekow antydepresyjnych i o samej
istocie depresji.
po trzecie - nie napisalam, ze farmakologia to jedyny sposob.

fedrus

Zadałem Ci proste pytanie, czy wymienione przez Ciebie czynniki powinno się leczyć środkami farmakologicznymi? (które są wg. Ciebie jedną z najlepszych metod)

evra · Gość

Fedrus...nie nazbyt proste?
przeciez to czynniki - nie skutki.
a o tych tutaj mowimy. prawda?
czy sie myle?

fedrus

czynniki - skutki...jedno bez drugiego nie istnieje.
O czym rozmawiamy? Ogólnie o depresji. Ja z Tobą o tym, że zawiedzionych nadziei, niespełnionych ambicji, czy braku wartości nie wyleczysz tabletkami. To nie jest leczenie, tylko oszukiwanie organizmu, odstawiasz piguły i wracasz do stanu wyjścia.

evra · Gość

Fedrus...masz racje w wielu sprawach, tego nie neguje,
ale pierwszym 'uderzeniem' w leczeniu depresji - sa leki,
potem idzie sie dalej.

to dlugi i zmudny proces powrotu do rownowagi.
leki, podobnie jak psychoterapia sa jego czescia.

fedrus

evra · Gość

dokladnie, Fedrus, dokladnie tak.
tylko, ze to jedno jej oblicze, ktorych ma
bardzo duzo a czasami potrafi sie badzo ladnie
usmiechac w drodze do samozaglady.

rownie wazna jest trafna diagnoza lekarska
i dotarcie do pacjenta na czas. bo nie wszyscy
zdaja sobie sprawe, z powagi sytuacji w jakiej sie znalezli.
i tutaj ogromna role moga miec bliscy chorego.
wiesz...taka 'wstepna terapia' rozmowa

fedrus

evra · Gość

przeczytales?
fajnie

i dlatego o depresji trzeba rozmawiac i czytac.
bo nigdy nie wiadomo, kiedy mozemy sie okazac
pomostem miedzy 'tam' a 'tutaj'.

fedrus

evra · Gość

to teraz opowiedz o tym innym.
tak m.in. zmienia sie swiat.

fedrus

Teraz to mam nadzieję, że inni opowiedzą o swoich przemyśleniach na ten temat. Dzięki za wymianę zdań. Angel

evra · Gość

yhmmm...
ja rowniez dziekuje za wymiane mysli.

Kewa

Eeee tam, po pierwszych dwóch-trzech postach w temacie chciałam napisać coś mądrego i odkrywczego, ale wtedy poczytałam kolejne i... wszystko już było. Jesteście okropni tak znienacka pozbawiając mnie weny Not talking

A Fedrus z Evrą nawet kłócić się potrafią konstruktywnie, stare ramole 050

animavilis · Gość

Mam za sobą epizod dwukrotnej wizyty u lekarza specjalisty i 4 miesięcznej kuracji lekami antydepresyjnymi. Przy całej świadomości i przekonaniu o tym, że w wielu przypadkach pomoc fachowca z zewnątrz jest potrzebna i cenna, wspominam to zdarzenie jak najgorzej. Postanowiłam potraktować mój, od wielu lat, obniżony nastrój z tendencją do głębokich dołków, jako immanentną dla mnie normę i nie walczyć z tym. Poddawać się i przeczekiwać.
Nie wspominałam o tym epizodzie nikomu z bliskiego nawet otoczenia, bo nie wyobrażam sobie bezmiaru rozpaczy i frustracji, gdyby zarzucono mi, że coś mi się wydawało, że mi się, po prostu, nie chciało, że się nad sobą użalałam i powinnam wziąć się w garść. Na epitet "wariatka" nie drgnęłaby mi nawet powieka, ale "symulantki" czy "histeryczki" nie umiałabym wybaczyć.

bosska · Gość

chciałabym napisać, że przebywanie w towarzystwie osoby, która strasznie narzeka na wszystko i nic jej się nie chce, jest dla mnie osobiście bardzo męczące - ale po poście Animy mogę zostać źle zrozumiana. a prawda jest taka, że po takim towarzystwie czuję się "wymaglowana psychicznie", jakby ktoś wyssał ze mnie energię. może to efekt wysłuchiwania litanii i syzyfowe próby wskazania pozytywnych stron i pocieszeń.

Anima, nie odbieraj tylko tego personalnie ....

animavilis · Gość