po 30-tce

Seeni

I jeszcze jedno. Padły tu jakieś takie sugestie o idealności mojej rodziny, że niby patrzę ze swojego punktu widzenia. ( No zasadniczo trudno, żebym patrzyła z punktu widzenia Kowalskiej)
Otóż obalam mit. Moja rodzina nie jest idealna. To typowa, polska, lekko dysfunkcyjna rodzina z dwójką dzieci i psem. Kłócimy się czasami i o ile w 10 punktowej skali za bycie mężem przyznałabym osobistemu 8,5 punkta to za bycie Ojcem otrzymałby 4 punkty. On punktując mnie ( do czego czasami jest zmuszany) oceniałby dokładnie odwrotnie. Dzieci nie są zwieńczeniem tortu. Starsza żyje właściwie własnym życiem a Mała przysparza nieustannych problemów wychowawczych i ze sprawowania ma nieodpowiednie. Nawet Pies nie jest wzorem cnót psich.
Nie mamy, co prawda problemów z alkoholizmem( chociaż Mała próbowała), hazardem( chociaż Mała próbowała), narkotykami( Mała zaprzecza, ale jestem pewna, że próbowała), nikt nikogo nie bije, nie rzucamy w siebie talerzami ale różowo nie jest.

Tina

tja... a u mnie jest ... rozowo!

tzn. zdaje sobie sprawe z tego, ze zycie jest po prostu zyciem, wiec tez nie wymagam codziennych euforii szczescia.
bo juz wiem, ze skoro brak jakis powazniejszych nieszczesc - to jest super! i wlasnie rozowo!

czyli to jest mozliwe, wszystko zalezy jak widzimy swiat. u mnie szklanka jest zawsze do polowy pelna! i jesli ktos tez tak postrzega swoje malzenstwo - to brawo! moge tylko przyklasnac!
przceiz to nic zlego!!!

dobra, ale wracajac do tematu feminizmu.
kazda z Was ma racje - zalezy tylko z jakiej perspektywy patrzymy na nasz problem.
bo sa kobiety wykorzystywane, nie potrafiace sobie poradzic. ale sa tez kobiety czesto w takim polozeniu - o czym chyba usiluje powiedziec Seeni - bo NIC nie robia, aby ta sytuacje poprawic.
tylko nie mowcie mi, ze jakas tam ONA nie potrafi, bo nie ma szans, srodkow itp.
ZAWSZE jest jakies wyjscie!
tylko niektore kobiety wola sklamzec i biadolic, ze im jest zle, bo np. maz bije i pije. ale odejsc? sproboj jej tylko to doradzic!
TOS WROG NR 1!

i taka tez jest prawda. ze nie maja dokad?
chm...
moja mama odeszla od meza w jednej chwili (i to z innych powodow niz picie i bicie). po prostu wziela dziecko ma rece i wyszla... w jednej sukience...
(w pierwsza noc nocowala z dzeickiem na ...dworcu) da sie? da!
a moge sie zalozyc, ze w dzisiejszych czasach kobiecie jest o wiele latwiej odejsc.

a swoja droga istnieja kobiety (chm czy to sa te feministki?), ktore wlasnie nie potrafia tak spokojnie patrzec na to wszystko i walcza! ale walcza czasami na oslep.
byleby przeciwko mezczynom!
bo tak najlatwiej. czy rzeczywiscie? jakim kosztem? czy rzeczywiscie wtedy wygrywaja? bo mnie sie wydaje, ze jednak przegrywaja...

i dlatego sadze, ze te kobiety zamiast walczyc z mezczynami, to powinny sie z nimi dogadac. i w ten sposob cos osiagnac.
wtedy bede obie strony zadowolone i wtedy tez najlatweij osiagnac jakis krok naprzod - korzystny wlasnie dla kobiet.

ps. oczywiscie z pijakiem nie ma sensu dochodzic do kompromisu. tu trzeba sie odciac.
natomiast mi chodzi tu o walke feministek. zeby ona sie przeklacicila w dialog z mezczynami.

chm...
czyli: miecze na lemiesze!

Angel

Seeni

uff..mniej więcej to usiłowała powiedzieć Seeni- dzięki Tino Angel

Tina

no bo tak wlasciwie, to nam wszystkim kobietkom przeciez chodzi o to samo
Angel

nudziarz

Seeni

Aj tam, aj tak- toć jakieś tam drugorzędne cechy płciowe posiadasz... Angel

rosegreta · Gość

Abstrahując od głównego wątku zaczęłam zastanawiać się nad tym wychowaniem. To co nam przekażą rodzice, to jak nas wychowano ma jednak istotny wpływ na dalsze nasze zycie. Jest nawet takie powiedzenie - czym skorupka za młodu nasiąknie...
Wróce więc do mojej historii, którą się podzieliłam zbulwersowana bezsilnością. Były mąz mojej znajomej nie miał normalnej rodziny. Matka go porzuciła. Właściwie on był tylko przypadkiem (wpadką) z tego co mi wiadomo. Matka lubiła się bawić, a więc zostawiła go swojej matce, jego babci. Babcia cóz mogła mu przekazac skoro nie miała wpływu na swoją rodzoną córkę. A więc powiedzmy, ze Jasio, chował się tak naprawdę sam. Imponowało mu pewno środowisko. Szkoda, ze nie kolega Andrzej z ławki obok, piątkowy uczeń, ale osobniki, co to do szkoły mieli nie po drodze, bo ona jest dla frajerów. Liczy się kasa i szpan. Poza tym liczy się tez to, ze nie mozna się hańbić zwyczajną pracą, bo nie pracą ludzie sie bogacą. I tak obserwował starszych kolegów naciągaczy i złodziei, oszustów z drobnych mafii. Wyrastał kręcąc się przy nich. To mu imponowało.
Nie wiem co widziała w nim koleżanka... Wiem natomiast, że była z rodzin pełnej. Gdzie rodzice przejawiali nadopiekuńczość.
Jej żal bylo kogoś kto nie miał rodziny, kogo porzuciła własna matka, kto nie znał swojego ojca.
Ponadto chciała tez zbuntowac się przeciwko rozsądkowi i nadopiekuńczości rodziców. No i nieszczęście gotowe. Przyglądałam sie temu. Nawet próbowałam coś zrobić, ale wtedy mnie nie słuchała.
Wiedząc o tym sama jak wazne jest dzieciństwo, boje się o własne dzieci. Boję się, ze przekażę im coś co będzie im przeszkadzać, albo nie przekażę czegoś co jest niezbędne w dorosłym zyciu. Wiem, że najważniejsze jest poczucie akceptacji i milości. A mimo wszystko się boję. I pewnie te moje obawy są bezzasadne, ale są.

Seeni

Nie ma recepty. Zresztą rodzice wpływ na wychowanie dziecka mają przez kilka pierwszych lat jego życia, potem nie mają i raczej stanowią antyautorytet, potem dzieciaki znowu wracają. Moje obie córki traktowane są w podobny sposób, przy niemalże identycznych priorytetach i wartościach i są wychowawczo zupełnie inne. Akceptacja- cóż- niewątpliwie jest ważna. Trudno jednak wytłumaczyć dziecku, że akceptuje się je w całości nie akceptując jego pewnych zachowań. Nie pozwolisz przekłuć pępka, nie pozwolisz malować włosów na różowo i nosić czarnych paznokci do szkoły- usłyszysz, że nie akceptujesz indywidualności dziecka. Jak jest inteligentne to tak Cię nakręci, że sama zaczniesz wątpić, czy aby nie jest tak jak mówi. Każesz chodzić w mundurku, wracać przed zmrokiem- ograniczasz wolność, podajesz mięso- niszczysz światopogląd. Jednym słowem większość potencjalnych nastolatków chronicznie czuje się nie akceptowana. No a skoro nie jest akceptowana- to z całą pewnością nie jest też kochana.
Przeciętnie krnąbrnego nastolatka nie przekonasz o sile swoich uczuć w żaden sposób. W pewnym okresie wzrostu, poczucie akceptacji i miłość to pobożne życzenie jest.
No chyba, że trafi się nietypowy nastolatek. Tego idzie przekonać.

ws

ws

Seeni

Ja tych złych mężczyzn odczytałam, bo mowa była o jej rozczarowaniu, jej rozwodzie, jej samotnym macierzyństwie( no jego to raczej trudno) i jej niedogodnościach finansowych, czyli o tym jak Ona płaci za ten nienajlepszy wybór.

Wasze posty są pełne złości, rozgoryczenia, ba...nawet agresji. Z jednej strony deklarujecie jedynie walkę ze stereotypami z drugiej ulegacie największemu stereotypowi: że kobieta jest gorsza, słabsza od mężczyzny.
Uważam inaczej. Uważam, że kobieta może być równa mężczyźnie, może być od niego silniejsza a także lepsza. Jeżeli oczywiście chce.

ws

podobno nie ma sensu się spinać by być idealnym rodzicem, zwłaszcza, że twór taki nie istnieje, podobno wystarczy być wystarczająco dobrym rodzicem

pewnym jest, że popełnimy błędy, na 300%,

musimy ufać, że nasze dzieci sobie z tym poradzą, komunikacja miedzy dorosłymi dziećmi a rodzicami, kiedy te dzieci już umieją o tych naszych błędach mówić, jest nie mniej ważna niż to, że tak bardzo się staramy, by ich nie popełnić

ważne by czuły się kochane, bezwarunkowo, niby banał, a wcale nie jest to ani proste, ani takie oczywiste, ludzie zawsze coś chcą, i zawsze dają coś w zamian za coś innego, więc jak tu kochać za nic

, łatwo powiedzieć

wiem, nie wydaje mi się ale właśnie wiem, że zarówno rodzic niedobry, jak rodzic nieobecny duchem, jak i ten którego nie ma wcale, to bardzo istotnie negatywnie wpływające motywy na nasze dzieci, dlatego pieniądze to piskuś w porównaniu z tym co daje prawdziwa obecność, nawet ta mniejsza po rozwodzie, ważne by była, to oczywiście dotyczy obu stron, ale dzieci zostają zazwyczaj z matką, więc kieruję je zazwyczaj do panów ..

rodzicem jest się nie do rozwodu, ale do końca życia, i tyle

nudziarz

widzisz ws...
przemiły ten post tylko...
zadałaś pytanie: "o co wy tu panowie walczycie? "
Stanowiska Seeni i moje na tym topicu są idealnie zbiezne, czemu nie raz i nie pięć dawaliśmy oboje wyraz.
Nie zapytałaś "o co Seeni tu walczysz ".

A ja po prostu "walczę" o to by ludzi oceniać i klasyfikować wyłącznie na podstawi ich poglądów, charakterów.. zachowań... a nie ze względu na płeć.
Co Tobie niestety się przytrafiło.
Zostaęlm oceniony inaczej niż Seeni tylko dlatego że jestem mężczyzną .
I dlatego też nigdy nie będę zwolennikiem jakichkolwiek organizacji , dla ktorych płeć ( skądinąd dana nam tak samo jak kolor skóry, włosów etc ) jest kryterium oceny ludzi

Teraz juz naprawdę miłej rozmowy

rosegreta · Gość

Moja babcia mawiała i troche pokrywa się to niestety z moją obserwacja Panie i Panowie, że meżczyzna kocha dzieci dopóki kocha kobietę, matke tych dzieci. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich mężczyzn i nie będę generalizować, bo znam ojców, których dobro dzieci liczy się bardzo i którzy swoje dzieci kochają.

Ale no właśnie - dorosli często zapominają, ze dzieci to nie zemsta, nie karta przetargowa, nie robienie drugiemu na złosć. Mam znajomą, która ustąpiła mężowi, czyli dzieci zostały z nim. Wyrodna matka ? Nie, po prostu nie chciała wli, bo to nic dobrego dla dzieci. Oczywiście uczestniczy w wychowaniu ich. Różne sa ludzie decyzje i wybory. Z wyborów składa się zycie. Oby więcej było tych dobrych. Choć w pewnych sytuacjach nie chciałabym się znaleźć.
Ale jak zwykle odbiegłam od tematu.

ws

Seeni

ws

nie wydaje mi się bym Cię oceniła, ale ...
co Seeni, to wiem o co jej chodzi,
z Seeni jeszcze nie skończyłam

zapytałam "panowie", w domyśle pytając Ciebie i Formalnego, bo po prostu nie rozumiałam do czego zmierzacie

nie należę do żadnej organizacji

, i nigdy nie bedę należeć, sercem jestem z ludźmi, towarzysko jestem jednoską nieomal aspołeczną

Kewa

nudziarz

przeca w tym forumowym interesie o to chodzi , by się spierać.
I nikt nie napisał w regulaminie, ze nie może być tak, iż kazdy zostanie przy swoim ( skadinąd jedynie słusznym ) zdaniu

Kewa