po 30-tce

Drahna

Z każdej sytuacji jest wyjście, tylko nie zawsze jest ono satysfakcjonujące.

bobro

Yo` Mama

ciekawe..
w naszych czasach ludzie przeważnie przechodzą odwrotną 'ścieżkę kariery', niż Ty bobro - najpierw kasa, kariera, spalanie się w wyścigu i 'rozpoznanie walką' odporności na stres
a potem - pójście po rozum do głowy, przewartościowanie priorytetów, docenienie takich rzeczy, jak czas dla rodziny i przyjaciół..
i w wyniku tego - albo "mała stabilizacja", albo złożenie własnej firmy

z mojego p-tu widzenia - na tym etapie życia zaprzęgnięcie się do takiej roboty, to krok wstecz..

ale to Ty wiesz, co ważne dla Ciebie i dla WAS. No i czego będziesz bardziej żałował - wyzwań, które stracisz nie przyjmując nowej oferty, czy równowagi życia rodzinnego..
no chyba, że dojdzesz do wniosku
że ono właśnie nie znajduje się w stanie równowagi, bo np. funkcjonuje kosztem Twojej pracy..

Aproxymat

Yo, coś jest takiego w człowieku, że jak ma wszystko ustabilizowane to wzdycha za nowymi wyzwaniami, zaś jak ma nadmiar wyzwań, to marzy mu się stabilizacja

Nic się na to chyba poradzić nie da

nudziarz · Gość

evra · Gość

no wiesz Apro...cos w tym jest, cos jest

Bobro i? jakies decyzje? cos wiadomo?

Aproxymat

Spokojnie, nie poganiajmy go, na pewno intensywnie myśli i rozważa wszystkie "zaiprzeciwy"

evra · Gość

no przeciez ja go nie poganiam, tylko sie niecierpliwie, no

bobro

myślę i będę tak jeszcze myślał do poniedziałku, bo wtedy mam się spotkać z tym moim dyrem; zażądałem 50% podwyżki i wygląda na to, że coś kombinują...

czas płynie, a ta rzeka wspomniana przez nudziarza kusi jednak, żeby do niej wskoczyć

katolik

Mojm zdaniem powinneś zaryzykować.
Wiem że to łatwo mówic komus z boku ale to jakaś szansa dla Ciebie. Zawsze może sie okazać ze zacznisz piąć sie dojżale, czyli na spokojnie bez scigania sie z innymi i mając okreslone piortety.
Obawiam sie za tam gdzie jesteś zgnuśniejesz stracisz resztki chęci i mając niewatpliwe zalety i talenty zaprzepaścisz je.
Obecnie rynek pracy dla spacjalistów z konkretnym zawodem staje sie rynkiem pracownika o czym będnia wszystkie media. Wykozystaj to, to pierwsza taka szansza samych początkach lat 90.
Jak spadać to z wysokiego konia.

szeptem_szkicowana

Chyba duzo Ci jeszcze brakuje do tej amerytury więc nie masz się nad czym zastanawiać i mieć sentyment a działać tak - aby było lepiej.
Nie wiem czy szntaż wobec dyrektora powinien mieć miejsce gdyż to z czasem różnie może być. Jednak nie powinieneś zmarnować takiej szansy jaką Ci oferują w nowej firmie.
Pieniądze to nie wszystko mogło by się rzec jednak tu masz mozliwość wiekszą jak również rozwój intelektualny.

swego czasu stałam przed podobnym dylematem, ceniony pracownik , samodzielne stanowisko, lubiłam to co robiłam w końcu pierwsza praca i ponad 6-letni staż. Dziś nie żałuję , jednak przezyłam koszmar będąc ostatnie miesiące w firmie gdyż nie zgodzili się na odejście za porozumieniem stron -zwyczajnie zawiodłam się, już nie byłam oblubienicą szefa a byłam poniżana przez jego zonę (wspólwłaściciela).
Masz mozliwość działaj i nie zastanawiaj się...pozwolę zacytować P.Coelho
"Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda"

bobro

zwykle właśnie odbywa się to tak, że wcale im nie zależy na trzymaniu człowieka, ale odejść tak od razu też nie pozwalają i czuję, że jeszcze 3 miesiące pracy w starej firmie mnie czekają... na szczęście stanowisko moje jest dosyć samodzielne i zawsze mogę się gdzieś zaszyć i przez te 3 miechy nie mieć prawie z nikim do czynienia (kurczę, właśnie za to lubię to, co teraz mam)

szeptem_szkicowana

Czy to wystarcza Ci na tyle, że czujesz się spełniony i nie chcesz wiecej? inaczej?
czy luksus jaki posiadasz w obecnej pracy jest wart tego aby nie przyjąć nowej oferty?
a może zwyczajnie boisz się stracić "ciepłej posady" , podjąć ryzko na rzecz niewiadomej?

bobro

nie, nie, praca, którą teraz wykonuję jest tym, co lubię robić i co chciałbym robić jeszcze przez jakiś czas (do emerytury nie, bo ile można), ale nie mam żadnych perspektyw na awans (bo wszystko obstawione przez tzw. układ) i jeszcze do tego wypłata marna, w zasadzie nawet wypłatą tego nazwać nie można...

szeptem_szkicowana

jesli nie stawiasz na większe finanse a te chodż marne jednak - wystarcza i wykonujesz to co lubisz a to kompensuje brak nadwyżki środka płatniczego , więc - zostań.

Pasztet · Gość

Bobro nie czytal o myszkach i serku

Choc to pewnie nie wniosloby wiele. Oprocz pewnego zobrazowania jakie moga byc roznice miedzy konsekwencjami odjecia decyzji o zmianie, a konsekwencjami decyzji o niedokonaniu zmiany. Bo o zmiane tak naprawde tu chodzi.

Mnie zmiany pociagaja, ale potrafie zrozumiec obawy. Z decyzja dotyczaca pierwszej powaznej zmiany wywracajacej zycie do gory nogami walczylismy kilka miesiecy, przewidujac rozne scenariusze i eksponujac strachy rozmaite. Pozniej jest juz latwiej, bo wiekszosc obaw nie odnajduje zadnego odzwierciedlenia w rzeczywistosci. Kazda kolejna pozniejsza zmiana, ktora otoczeniu wydaje sie ekstremalnie radykalna, nie stanowi juz wiekszego problemu decyzyjnego. Ale o tym nie wie sie przed.

bobro

rzeczywiście zadania domowego nie odrobiłem;
machina uruchomiona, w poniedziałek wszystko się rozstrzygnie...

katolik

A mnie sie wydaje że juz nie wrócisz do poprzednich układów w firmie, ta rozmowa z dyrem....

szeptem_szkicowana