po 30-tce

letnisztorm

Nawet w Twojej ulubionej wiki to jest

W XVI wieku ziemie Majów, a zwłaszcza Jukatan i płaskowyż Gwatemali, były politycznie zorganizowane w małe państewka, walczące ze sobą o hegemonię. Pierwsze kontakty między Majami, a Hiszpanami sięgają roku 1502, kiedy Krzysztof Kolumb podczas swej czwartej podróży spotkał w Zatoce Hondurasu płynących na łodziach majańskich kupców. Parę lat później w 1511 roku, dwudziestu rozbitków z hiszpańskiego statku, wiozącego z Darién prokuratora Juana de Valdivia, dotarło do wschodniego wybrzeża Jukatanu, gdzie wszyscy zostali schwytani przez Majów, a niektórzy złożeni w ofierze bogom. Franciszkanin Gerónimo de Aguilar, jeden z dwóch pozostałych przy życiu rozbitków, po wielu przygodach .......

[link widoczny dla zalogowanych]

sir Francis Drake

letnisztorm

Upadek cywilizacji, czyli imperium, państwa Majów co nie oznacza że plemiona Majów przestały istnieć.

Polska w czasie zaborów też nie istniała a to nie znaczy że Polacy na ten czas z tego terenu zniknęli.

sir Francis Drake

letnisztorm

Kontakt z kulturą miałbyś przepraszając Tinę ze swoje wredne insynuacje wysnute ze swoich luk w wiedzy.

sir Francis Drake

Tina

27 grudzien - wyprawa do dzungli do podziemnych jezior cenoten i snorkeling z zolwiami

Troche ogolnych wiadomosci.
Ukryte w dzungli w podziemnych grotach jedyne tamtejsze zrodlo slodkiej wody to tzw. cenote. To w ogole jedyne zrodla slodkiej wody na Polwyspie Yukatan (nie ma rzek). Majowie uwazali je za swiete miejsca, bo jaskinie tworza wejscie w podziemia, dla Majow cos w rodzaju drzwi przez ktore mozna bylo sie przedostac w zaswiaty.
Z geologicznego punktu widzenia cenote to miejsca, ktore przed epoka lodowcowa byly zalane przez morze i gdzie istnialy rafy koralowe, zas po stopnieniu lodowca i co za tym idzie podniesieniu sie tego terenu - powstaly podziemne jaskinie z jeziorami, ktore dzis tworza polaczone ze soba platanine korytarzy, polaczone podziemnymi ciasnymi przesmykami miedzy grotami. Do tych grot nigdy slonce nie dochodzi. I to bez przenosni

Obecnie mozna plywac i nurkowac w podziemiach, bo polaczone sa ze soba w siec kanalow i jeziorek, ale na wlasna odpowiedzialnosc, a tak poza tym to te wszystkie tunele i przesmyki nie sa do konca odkryte. Nurkowie musza jednak miec ze soba dwie zapasowe latarki! Dwie! Bo jedna zapasowa nie wystarczy - jak zapewniala nasza przewodniczka - licencjonowany nurek.

Z naszego hotelu jechalismy jakas godzine w glab dzungli, a w trakcie jazdy musielismy podpisac cos o wlasnym ryzyku i tak "uspokojeni" moglismy dopiero zaczac zwiedzanie. Najpierw poogladalismy sobie jaskinie z zewnatrz i przy swietle swiatla dziennego. Przed wejsciem do cenote byl zamontowany sznur do zjazdu z drewniana raczka (taka jak widac na filmach przygodowych). Jeden z wycieczkowiczow zacza sprawdzac, czy to "urzadzenie" jest jeszcze zdolne do zjazdu. Maz zaproponowal mu wiec 20€ za zjazd. Na co on, ze on zaplaci mu 50€. Zaczelismy sie wszyscy smiac, a maz zawadiacko go spytal: a ile mu da, zeby nie musial zjezdzac? hehe!
No, ale wszyscy - jak przystalo na turystow - grzecznie zeszlismy po schodkach zrobionych specjalnie na ten cel. W jaskiniach w miejscu dawnych raf koralowych utworzyly sie na "sufitach" skalaktyty, sciany mienily sie barwami trzech kolorow: zolty, bezowy i braz - w zaleznosci od tego jaki mineral akurat dominowal. Widok byl fascynujacy: w gorze dzungla, a na dole - w kolorowych jaskiniach od samej gory widoczne byly korzenie roznych gatunkow drzew, ktore splatane byly ze soba i opadaly w dol, aby w ten sposob czerpac sobie wode - w sumie niepowtarzalny widok!
Maly chcial koniecznie widziec nietoperze, ale zobaczyl tylko jednego.
Potem przyszedl czas na ogladanie jaskin z wewnatrz. Ubralismy sie tym razem w kamizelki ratunkowe i zeszlismy po stromych schodkach do innej jaskini. Przewodniczka kazala nam skakac do jeziorka (3 metry glebokiego), bo w ten sposob lepiej zniesiemy roznice temperatur. Maz z malym wskoczyli, zreszta wszyscy skoczyli, ale ja przyznam sie, ze oblecial mnie strach. Nie dosc, ze ciemno, to jeszcze zimno. Zeszlam do jeziora po schodkach. Wprawdzie od razu rzucilam sie plywac, ale nie moglam opanowac krzyku z zimna! Zreszta nie ja jedna darlam sie w nieboglosy czujac roznice temperatur i... straszac nietoperze.
Plywalam i czulam zimno zastanawiajac sie jak ja to wytrzymam (bo ja zmarzluch jestem). Bylo jednak tak pieknie, ze po kilku minutach zapomnialam o zimnie. No, a moze sie przyzwyczailam. Sufit byl miejscami tak nisko nad naszymi glowami, ze go dotykalam, a przesmyk do jednej groty tak waski, ze z trudem sie tam przeciskalismy w kamizelkach. W pewnym momencie odkrylismy chmare nietoperzy! Maly byl zachwycony i stwierdzil, ze bylo ich tysiace! Swietnie!
Ja cieszylam sie, ze bedzie mial co w szkole opowiadac. Inne dzieci juz widzialy nietoperze, a on jeszcze nie.
Przewodniczka swiecila caly czas latarka, a ja stwierdzilam, ze bez swiatla nie mozna byloby znalezc drogi powrotnej. Przesmykow w ogole nie bylo widac w takiej jaskini!

Po wyjsciu z cenote zrobilo mi sie przyjemnie cieplo! Zasluzylismy na snacks i naladowani nowa energia wyruszylismy do ostatniego punktu programu: snorkeling z zolwiami.
Po przybyciu na plaze ubralismy znowu kamizelki i grzecznie weszlismy do wody. Plynelismy, plynelismy i plynelismy. Odwrocilam glowe i zobaczylam budynki na plazy - dosc malutkie jak na moje potrzeby. Jeszcze nigdy nie odplynelam tak daleko w morze. Chyba bylo to pol km. Maz mowi, ze 400 metrow, ale dla mnie - plywaka z bozej laski - bylo to zbyt wiele. Dostalam ataku paniki! Maz mnie wprawdzie uspokoil, ale ja mialam dosc i wcale nie cieszyl mnie widok zolwi w chlodnej wodzie. Ocean Indyjski jest cieplejszy (stwierdzilam po raz kolejny w myslach) i ma dla mnie odpowiednia temperature.
No wiec - czekajac konca - patrzylam na te zolwie i rybki stwierdzajac, ze w TV lepiej one wygladaja. Porownywalam sobie, ze w Oceanie Indyjskim mialam wprawdzie mniej wrazen, ale w sumie i tak lepsze przezycia. Mimo, ze wyplynelismy kilka km w glab oceanu, to szalupa byla oddalona o kilkanascie metrow. A tu? Nic! Tylko kamizelka i kolo ratunkowe...
No a przeciez obciach tak zaczac sie topic przy wszystkich!
Wiec tak tylko bralam biernie udzial w tym calym snorkeling, az tu na raz - kolo mnie - pojawil sie zolw i wszyscy znalezli sie obok mnie ogladajac tego zolwia pode mna. Przewodniczka krzyknela: "uwaga, zaraz wyplynie zaczerpnac powietrze", co wywolalo u mnie kolejny atak paniki i natychmiastowa ucieczke. Wcale nie mialam ochoty, zeby taki zolw mnie dotknal. Bo to taki gad - zapewne oslizgly... brrr!
No, ale podsumowujac - maly byl zachwycony, bo widzial rybke Dori, no i zolwie, wiec i ja juz nie narzekam. Bo az glupio...
Po przybyciu do hotelu uprzytomnielismy sobie w ostatniej chwili, ze zarezerwowalismy kolaccje w hotelowej restauracji meksykanskiej, wiec z mokrymi glowami przybylismy cos zjesc. Jedzonko bylo pyszne, wiec i nastroje sie poprawily.
Tequile pilam - z mleczkiem kokosowym i lodem. Pycha! Polecam

letnisztorm

Tina

Tina

Wiecie co, wczoraj piszac post, przysiadla sie do mnie para, no i mialam wrazenie, ze uslyszalam j.polski. Wstajac juz od stolika zaryzykowalam i spytalam, czy sa z Polski. Wydawali sie zaskoczeni, bo mysleli, ze sa tu jedynymi Polakami. A mowie Wam, ze Polakow tu mozna czesto spotkac. W Uxmel przyjechal caly autobus! Maz juz rozroznia j.polski i sie im po polsku uklonil: "dzien dobry". Trzeba bylo widziec ich oslupienie!

Porozmawialismy troszke - z ta para, co sie przysiadla - sa z Lodzi, w sumie b. sympatyczna para. A teraz wychodzac ze sniadania znowu uslyszalam j.polski od pary siedzacej przy innym stoliku.

sir Francis Drake

ale i tak Twoi "ulubiency" to chinczycy

btw, w sprawie majow zachodzi chyba sprzecznosc w nazewnictwie

raz nazywa sie nia przedstawicieli cywilizacji majow, a raz grupe jezykowa

moim zdaniem poprawne jest to pierwsze.

i imho, decydujacym kryterium powinna byc tu samoswiadomosc
..
ciagla samoswiadomosc

Pochodzenie O-Ren Ishii