po 30-tce

ws

nie ma w co wierzyć lub, dobre związki są i będą

rosegreta · Gość

Może lepsze okreslenie będzie - zdrowe związki

ws

może, dla mnie jeden pies

rosegreta · Gość

ws

widać lubisz wypalać, mnie to nie przeszkadza, zresztą nie myślę w ten sposób, więc nie ma sprawy, a co do kwestii to niekoniecznie, ponieważ związki żyją na własnych indywidulanych warunkach, są bowiem różne szczęścia, więc niekoniecznie pies i kot, czasem są kot i kot itd

bosska

ws

paj

miłość dzielona z drugim człowiekiem ... piękna rzecz,
ale i poza tym życie ma wartość bezcenną, samo w sobie,
z kimś czy bez,
jeśli mamy jedno, a nie wiemy, to szkoda czasu na czekanie,
tęsknotę, trzeba żyć też jak najlepiej dla siebie i ze sobą,
z biedronkami czy bez

nie mamy aż tyle czasu Paj[/quote]
Piękne o tych biedronkach..
Ale.
No własnie.
Czasem jest tak, że bez tych biedronek każda chwila jest za długa.
Masz rację; trzeba cieszyć się z tego, co się ma.
Trzeba?
Powinno się to umieć.
Ale to jak z jazdą na nartach.
Nigdy nie nauczyłam się.
I nie umiem.
Bez.

ws

wiem Paj, że życie smakuje pełniej szczęśliwie dzielone na dwoje,
i jestem za tym, ale nie za wszelką cenę, a na pewno nie za cenę,
uczynienia z niego czekania na cokolwiek,
co ma się przydarzyć, przydarzy się,
a tymczasem można robić swoje,
smakować je w warunkach jakie się ma, z ludźmi jakich się ma,
budując swoją małą codzienność,
dzień po dniu, uśmiechem nie na siłę i nie wbrew, ale bo tak

smutni są ludzie o głodnych oczach i sercach

rosegreta · Gość

Mati.

najlepsze związki miałam tylko z kochankami
właśnie wtedy, kiedy opierały się one bardziej na 'grze w miłość'. Kiedy przychodziło do strategicznych decyzji i odpowiedzialności rozpływałam się w powietrzu.
Nie wiem czy chodzi o psychologiczne pojęcie tematu, ale w momencie kiedy deklarowaliśmy sobie dozgonną zwykle zmieniał się zakres oczekiwań, albo przynajmniej ich stopień.. rosła zazdrość i uzurpatorstwo praw do ciała i duszy drugiej osoby a potem żal, że to już nie gra.
Nie wiem, może to poczucie podjętych zobowiązań powoduje, że to czego się chciało staje się powinnością?

slepa i brzydka

podawane staze zwiazków to poprzeczka wysoko podniesiona, bo byc moze najlepiej na zwiazkach znaja sie ci, ktorzy nie potrafia sie w nich dlugo utrzymac?

brzmi paradoksalnie, ale prawdopodobnie, bo to czy zwiazek trwa zalezy od tego, czy dwoje ludzi akceptuje te same wytyczne, a nie od tego, czy wytyczne obiektywnie sa lub nie sa prawidlowe. zwiazek to umowa dwojga ludzi, tylko czasami te umowy nie maja wystarczajaco dobrze dookreslonych warunkow. uwazam, ze to tylko kwestia znalezienia czlowieka, ktory bedzie chcial podazac ta sama droga, aby osiagnac wspolne cele.

rosegreta · Gość

Mati.

ten 'wspólny cel' to taki ulotną nutą na pięciolinii pisany.

idealnym byłoby, gdyby nawet przy niewspólnych celach akceptować inność partnera i fakt, że nie zawsze my sami możemy sprostać i zaspokoić jego wszystkie potrzeby i że ten drugi ktoś ma prawo do samorealizacji korzystając z innych narzędzi. Do tego przydałoby się jednak bezwzględne zaufanie, które daje poczucie bezpieczeństwa i spokoju, że te inne narzędzia nie zagrażają związkowi. A o takie zaufanie piekielnie ciężko.
Znam parę, małżeństwo, dwoje dzieci. Dobry związek - w moim odbiorze. On pozwolił Jej na erotyczne kontakty z innymi, bez lęku o małżeństwo.
Nie znam zbyt wielu takich par, bo każdy jednak chce tę drugą osobę tylko dla siebie.
Think

rosegreta · Gość

Mati.

rosegreta · Gość

Mati.

dobrze powiedziałaś
znasz SWOJE uczucia
ale uważam, że ocenianie na podstawie SWOICH UCZUĆ uczuć innych ludzi jest niecałkiem sprawiedliwe.
Właśnie dlatego, że to uczucia a nie test z matematyki.

Taka świadomość jak ta, że gdzieś ktoś komuś pozwala na coś, co nam wydaje się niedorzeczne, to kolejny element tajemnicy do rozwikłania. Blue_Light_Colorz_PDT_02

rosegreta · Gość

Mati.

to "wątpię w to" potraktowałam jako swoistą ocenę.. prawdopodobnie niesłusznie
nie i/amputuję Blue_Light_Colorz_PDT_02

ja również byłam zdziwiona tym, czego się dowiedziałam, ale być może naiwnie, przyjęłam to jako fakt
i powiem Ci szczerze, że trochę Jej zazdroszczę