po 30-tce

Pasztet

Oto hit ostatnich dni. Pytanie obok którego nie da się przejść obojętnie. Wszyscy debatują jak na nie odpowiedzieć, a jakoś nie słychać głosów, że samo pytanie jest pytaniem, które mogłaby zadać małpa, gdyby umiała mówić.
Sorry, obraziłem małpy.

Żeby nie zamotać: dla mnie to pytanie jest niegodne człowieka. Jeśli ktoś je zadaje, to znaczy, że ma naturę niewolnika i powinien wyprowadzić się do Korei Północnej, bo to byłby dla niego idealny świat.

Jeszcze pare innych uwag przychodzi mi do głowy, ale to może później.

Kilo OK

No ładnie, pięknie, cudnie. Jaki powiew wolności, juz czuje sie jak w Libii.

Angel

Tylko kochanieńki czy nasza kochana władzuchna ze swymi:
podatkami
pozwoleniami
koncesjami
zawodami regulowanymi
armią urzędników
spec służbami
nowym prawem pozwalającym policji zaglądaniem na konta bez konieczności uzyskania nakazu sądowego
i nowymi dowodami biometrycznymi
nie ma nas za baranów do strzyżenia, czy niewolników pracujących na klasę polityczną?

A miała być taka liberalna.

letnisztorm

To może taki nowy Noe by się przydał i wszystkich tych niezaradnych, niezdolnych, głupich, ułomnych starców niewolnik z poprzedniego ustroju zapakuje na arke i wywiezie z tego kraju żeby nie psuć dobrego samopoczucia tej właściwej reszty.

Poldek

anmario · Gość

pogłoska

Syty głodnego nie zrozumie.

Kewa

Pytanie: jak żyć? To właściwie pytanie filozoficzne, obok innych fundamentalnych typu: co to jest dobro? czy jest bóg? czym jest świat? co to znaczy być człowiekiem? Angel

Pytanie mnie nie oburza, ale kontekst śmieszy raczej.
Jak żyć? Godnie, proszę pana!

rosegreta · Gość

Miałam coś podobnego napisać, ale właściwie, nie wiem czy jest sens, właśnie z tego powodu co napisała Pogłoska.
E tam.
Dużo moich znajomych i bliskich właśnie wyjechało z kraju. Może właśnie nie mieli pomysłu jak żyć, jak przeżyć.

szb

Generalnie temat mi się podoba. Jak żyć? Szczerze, najgorzej mają osoby 45-55 lat; wywalane z roboty, tracące ją w wyniku innych okoliczności. Reszta generalnie powinna narzekać jedynie na płacę minimalną bo robota przeciez jest.
Wiadomo, nie dyrektorska ale jest. Dla chcącego nie trudne nawet Wyspy.

Pytanie powinn być jak żyć na poziomie europejskim

Tzn nie pracować i mieć jak Turek w Holandii. Ano, ciężko powiedzieć. Nie ma kasy i to jeszcze w kryzysie? I do nas będzie musiała przyjść kiedyś fala emigrantów bo to będzie oznaczało, że nie ma komu/kim robić.

Jak żyć? Normalnie. Wstać rano, umyć paszczę, pachy i inne pachwiny. Potem zaparzyć sobie kawy i iść do pośredniaka. A tam jak nie stolarz to pomoc kuchenna. No ale, przeciez to robota nie dla mnie Not talking

Uważam Rze, takie pytanie powinno być zarezerwowane jedynie dla emerytów i z prawdziwego zdarzenia rencistów.

Reszta DO RO.

Pasztet

Było o niewolnikach z poprzedniego ustroju. Wypada się zgodzić, bo 20 lat nie wystarczyło, żeby wyleczyć mentalność człowieka socjalistycznego, który o wszystko zwraca się do władz, włącznie z podtarciem tyłka.
Te 20 lat spowodowały tylko to, że mentalność dziecka z każdą sprawą zwracającego się do mamusi-władzusi, stała się bardziej mentalnością rozwydrzonego bachora.
Taki inny model bamboccioni

Formalny

Pasztet

Uogólnienie jest podstawowym narzędziem w naukach społecznych. Oczywiście poparte metodologią

Wrzuciłem ten topik, bo kwestia adresowania pytań jest ważna. Trzeba się zdecydować, czy jest się koniem, którego rola będzie się sprowadzała do ciągnięcia pługu, w zamian za miejsce w stajni i worek obroku. Czy też chce się być człowiekiem, z pełnym wykorzystaniem możliwości, ale też z pełną odpowiedzialnością.

W pytaniu 'Jak żyć' zadanemu jakiemukolwiek premierowi pobrzmiewa wyraźne rżenie.

Formalny

Pasztet

System oparty na dawaniu papu coraz bardziej zdemoralizowanym i coraz mniej samodzielnym ludziom właśnie bankrutuje na naszych oczach. Wystarczy chcieć wyciągnąć wnioski.

To ja spadam dać zarobić barmanom, taksówkarzom i właścielom klubów (plus napełnić budżet VATem, akcyzą itp.)

Formalny

vivian

jak zyc? napisac [link widoczny dla zalogowanych]

Formalny

vivian

Formalny

lulka

Nie dajmy się zwariować.
Każdemu jest lepiej lub gorzej. Tutaj, teraz, kiedyś, gdzie indziej.
Zrzucanie czegokolwiek na politykę jest objawem bezsilności.
Nigdy nie było lepiej czy gorzej. Jest, było, będzie inaczej. Zawsze.
Najbardziej dlatego, że my się zmieniamy. W zależności od wieku, od kondycji psychicznej, genów, preferencji, możliwości, itd. Najśmieszniejsze jest to, że od polityki pewnie najmniej.
Dopasowujemy się do czasów. Kochamy to co niesie młodość, zapamiętujemy muzykę, krajobrazy, zwyczaje.
Oddajemy to swoim dzieciom, a one tworzą współczesność - dzięki nam i dzięki sobie.
Owszem, to wszystko co z zewnątrz ma olbrzymi wpływ - jednak każde pokolenie tworzy coś niepowtarzalnego. Bo to z zewnątrz jest tylko cząstką nas.
Więc nie przeceniajmy za przeproszeniem ch.... .jakichś tam. Bez nas niczego by nie zrobili.
Tak trzymać!