po 30-tce

Neonek

..........................................................................................................

http://www.youtube.com/watch?v=-8WgOQObJqI

..........................................................................................................

Wynikiem pierwszych, w pełni demokratycznych wyborów z 27 października 1991 r. (te z 4 czerwca 1989 r., które się dziś tak bardzo świętuje, były tylko częściowo wolne) było powołanie rządu Jana Olszewskiego. Obalono go w wyniku zmowy jego przeciwników (tzw. „noc teczek” lub „nocna zmiana”). –Wtedy była realna szansa na zmianę w Polsce. Dziś mamy sytuację nieporównywalnie gorszą – mówi „Gazecie Polskiej Codziennie” Jan Olszewski.

Rząd Olszewskiego przetrwał zaledwie pół roku. Od początku urzędowania mocno stawiał na pogłębioną integrację zarówno z Unią Europejską, jak i Sojuszem Północnoatlantyckim. Kłóciło się to z koncepcją prezydenta Lecha Wałęsy, forsującego „szaloną teorię” utworzenia NATO bis i EWG bis. Gabinet Olszewskiego nie był też na rękę postkomunistycznym służbom specjalnym i beneficjentom układu okrągłostołowego.

– Rząd Olszewskiego upadł, a wraz z nim przekreślono cały system reform, które miały uczynić z Polski nowoczesne, sprawiedliwe i niepodległe państwo – mówi „GPC” Antoni Macierewicz. – Mało kto już dziś pamięta, że w niespełna sześć miesięcy udało się nam ustabilizować finanse, zablokować złodziejską prywatyzację i przygotować ustawę reprywatyzacyjną przewidującą również powszechne uwłaszczenie w rolnictwie, rozpocząć lustrację, desowietyzację w wojsku i ograniczyć działalność struktur mafijno-gangsterskich.W sferze międzynarodowej rząd Olszewskiego podjął rozmowy o wejściu do NATO, usunął z Polski wojska okupacyjne, nie zgadzając się na pozostawianie rosyjskich baz – dodaje Macierewicz.

Nacisk rządu Olechowskiego na przeprowadzenie lustracji musiał doprowadzić do furii okrągłostołowych beneficjentów. – Ludzie, którzy zakładali III Rzeczpospolitą, byli agentami. Ja tylko przypomnę, że do Okrągłego Stołu zapraszał ich po nazwisku pan gen. Czesław Kiszczak. Trudno więc się dziwić ich zachowaniu – mówi „Codziennej” Janusz Korwin-Mikke, który 28 maja 1992 r. zgłosił w Sejmie projekt uchwały lustracyjnej zakładającej podanie do informacji publicznej nazwisk polityków, którzy byli współpracownikami komunistycznej bezpieki. 4 czerwca 1992 r. Antoni Macierewicz przedstawił w Sejmie listę z nazwiskami osób zarejestrowanych jako tajni współpracownicy UB i SB. Były tam m. in. takie osoby jak Lech Wałęsa czy Wiesław Chrzanowski, a także posłowie ze wszystkich ugrupowań sejmowych, oprócz Porozumienia Centrum.

Zaraz po ujawnieniu listy Lech Wałęsa złożył w Sejmie wniosek o natychmiastowe odwołanie premiera Olszewskiego. Na Wiejskiej odbyło się tajne spotkanie Wałęsy z innymi ówczesnymi liderami opozycji, m.in. Waldemarem Pawlakiem, Leszkiem Moczulskim, Stefanem Niesiołowskim, a także Tadeuszem Mazowieckim oraz szarą eminencją Pałacu Prezydenckiego Mieczysławem Wachowskim, podczas którego uzgadniono taktykę obalenia gabinet Jana Olszewskiego, powołanie nowego rządu, na czele którego miał stanąć niedoświadczony Pawlak. To wówczas padły słynne słowa Donalda Tuska: „Panowie, policzmy głosy”. Nagranie z tych rozmów pojawiły się w filmie „Nocna zmiana” Jacka Kurskiego i Piotra Semki. – 4 czerwca 1992 r. okazał się zaprzeczeniem tego, co wywalczyliśmy 4 czerwca 1989 r. – mówi w rozmowie z „Codzienną” Kurski, obecnie polityk „Solidarnej Polski”.

Nikiasz

Najpierw coś spieprzyli a potem dorobiono do tego pozytywną ideologię a prawda była taka że byli nieudolnym rządem który załatwił Macierewicz ze swoją manią prześladowczą. Tworząc osławioną listę Macierewicz zapomniał o takim szczególe jak dowody na swoje oskarżenia ale skąd my to znamy - przecież w wypadku komisji do spraw WSI i raportu na temat tych służb także zapomniał o dowodach na swoje tezy.