po 30-tce

bo ja

tak... to przez tego pana z postu Animy, który w sklepie "poczęstował" się śmietankowym Pawełkiem. To przez to, że pomyślałam sobie: "dlaczego w tobie Bojka tyle tolerancji dla takiego sklepowego złodziejaszka?" i odpowiedziałam sobie na to pytanie.

Drobne kwiaty zła potrafią rozwinąć się w prawdziwie trujące owoce. Grzeszki korupcji i drobne wykroczenia, takie jak oszustwo, kłamstwo, plotkarstwo, rozsiewanie pogłosek, śmiech z rasistowskich lub seksistowskich żartów, dokuczanie mogą być początkiem prawdziwego upadku. Ułatwiają one destrukcyjne myślenie o bliźnich i działanie przeciwko nim.

Błędy są częścią życia. Wszyscy je popełniamy. Gorsze od błędu jest wypieranie się go, racjonalizowanie, usprawiedliwianie i próby przekonania siebie i innych, że tak należało postąpić. Zaakceptujmy maksymę, że błądzić jest rzeczą ludzką. To był błędny osąd, zła decyzja. Kiedy ją podejmowaliśmy, mieliśmy wszelkie powody by przypuszczać, że jest ona dobra, ale teraz wiemy, że się myliliśmy. Wystarczy wtedy sześć magicznych słów: „Przykro mi”, „Przepraszam”, „Proszę o wybaczenie”. Przyznanie się do błędu sprawia, że dysonans poznawczy znika. Ile istnień można by było ocalić, gdyby ci, którzy podejmowali decyzję o wojnie, byli w stanie przyznać się do popełnionych błędów gdy tę wojnę wszczynali, a potem decydowali się ją dalej toczyć?
to fragment artykułu tu dostępnego [link widoczny dla zalogowanych]

Może razić podejście Philipa Zimbardo - używanie takich niemodnych słów jak Szatan, Lucyfer. Są ludzie, którzy wierzą w osobowe zło, ale wiem po sobie, że nawet ci, którzy nie wierzą w ten sposób, mogą przeczytać ten artykuł z pożytkiem dla siebie.

Zło kusi i wciąga - może rzeczywiście ma coś z Lucyfera... Pycha łatwo prowadzi do złego.

Dostojny

bardzo mocno i łatwo oskarżasz małe "zło"
Nie wierzę, że może prowadzić do wielkiej nieprawości
Pamiętam jedną Twoją wypowiedź, która niechcący mnie zabolała.
Zatem to malutkie zło jest w każdym z nas i nie musi się przeradzać w coś większego, czego z kolei są pozostałe - pozytywne Twoje wypowiedzi.
Jeden batonik, mały człowieczek.
U Animavilis wspomniałem, że też miałem raz w życiu taki "postępek", a dzisiaj wielu pomagam jakl tylko mogę. Znam łobuziaków, którzy więcej znaczą i zrobią dobrego niż babcia latająca do komuni, która zaciukała gołębia tasakiem - znam taki przypadek.
Wzięcie batonika z marketu -kradzież ostatnich pieniędzy osobie starszej
Kąśliwa uwaga - zabicie kogoś
Nie wierzę, że te pierwsze prowadzą do tych drugich u normalnie przeciętnych ludzi, u zwyrodnialców jest odwrotnie ...

lulka

Taaak...Strasznie męczący ten artykuł.
Zestawienie śmiechu z seksistowskiego kawału z terroryzmem na świecie...
Tylko sam się pan twórca artykułu zakatapultał stwierdzając w pewnym momencie, że ten śmiech to jednak niekoniecznie początek zła bo jest jeszcze coś takiego jak zdrowy rozsądek.
W przeciwieństwie więc do pana twórcy uważam, ze pewne nasze cechy to po prostu ludzkie cechy przypisane nam tak samo jak choćby załatwianie ludzkich potrzeb (a nie podszept diabła prowadzącego nas w otchłań).
Niekoniecznie muszą determinować zło (choć mogą, bo jak to kiedyś Apro gdzieś napisał jeśli są w znaczącej mniejszości, to nie bez trudu ale sobie z tym radzimy), czynią nas natomiast bardziej ludzkimi niż anielskimi.
Poza tym podpieranie się Lucyferem w psychologii czyni dla mnie ten artykuł niestrawnym.
To taka manipulacja ukryta pod płaszczykiem kilku magicznych (ha ha) słów.

animavilis · Gość

zadziora · Gość

Kewa

Pan Zimbardo napisał, że drobne grzeszki mogą-potrafią przerodzić się w ciężkie przewinienia nie napisał, że - muszą. Jest coś takiego w ludziach, że jeśli popełnią małe świństewko i nie spotka ich za to kara, to brną dalej, popełniają kolejne, czasem nie zauważą, że przekroczyli już granicę, której przekraczać nie powinni, że nie ma już odwrotu. Nie wszyscy to mają: są osoby, które noszą w sobie ten pierwszy, czasem niewinny grzech, mają poczucie winy, szukają sposobu zadośćuczynienia. Niestety są i tacy, którzy mają za kretynów osoby z otoczenia, bo pozwolili strugać z siebie wariata, widocznie lubią być wykorzystywani, ja jestem zabawny, na luzie i mam prawo dobrze się bawić. Takie myślenie prowadzić może nawet do zbrodni.
Mój własny przykład. Jako dziewczyna trochę powyżej dwudziestki namówiłam moją siostrę, jej męża i mojego chłopaka na wyjazd na kąpielisko po hucznej imprezie. Prowadziła moja siostra, która wypiła najmniej. Nic się nie stało - wróciliśmy do domu zdrowi i cali, ale nie rozmawialiśmy o tym przez ponad dziesięć lat. Poruszyłam ten temat ostatnio w rozmowie z siostrą i obie stwierdziłyśmy, że mieliśmy sporo szczęścia, pstro w głowach i że nigdy od tej pory nie prowadziłyśmy po pijanemu.
Nam wystarczyło to jedno doświadczenie, ale ile osób w podobnych przypadkach niczego się nie nauczyło?

bo ja

animavilis · Gość

Nie podważając autorytetu autora, cały ten artykuł zgrabnie punktuje sprawy dość oczywiste, ale jego ton, nie tylko ze względu na religijną retorykę, działa [na mnie] drażniąco. Być może, to kwestia przekładu.

Aproxymat

W sumie to dziwne, bo dotąd Zimbardo był dość daleki od religijnych skojarzeń, może doszedł do wniosku, że takie odwołanie będzie bardziej interesujące? [nawiasem mówiąc, bardziej obeznany z biblijnymi sprawami znajomy objaśnił mi niedawno, że Lucyfer nie jest w Biblii żadnym szatanem ani upadłym aniołem, to jest ludowy mit, który nie ma nic wspólnego z "materiałem źródłowym"].

lulka

zadziora · Gość

Aproxymat

Wiem, wiem, po prostu tak mi się skojarzyło a propos Lucyfera...

Na pewno Zimbardo korzystając z tego rodzaju skojarzeń odwoływał się do pewnego tradycyjnego i powszechnego znaczenia, nie do ściśle biblijnego.

Aproxymat

No ale zadałem sobie trochę trudu i zapoznałem się z tymi poglądami Zimbardo i jemu podobnych na problematykę zła. O ile ten artykuł koncetrował się na tym, jak ludzie bardzo chętnie usprawiedliwiają swoje małe występki (określenie "grzeszki", choć ma religijne konotacje, to też dość dobrze określa, w sposób taki lekko "pieszczotliwy" małe zło); o tyle główne przesłanie badań Zimbardo jest takie, że każdy człowiek w pewnych sytuacjach może stać się złoczyńcą i to takim, w którego roli, w normalnych warunkach, trudno sobie samego siebie wyobrazić. Sytuacje sprawiają, że porządni obywatele okazują się być zbrodniarzami i to czasem na wielką skalę. Przeważnie, żyjemy w takich czasach i w takich sytuacjach, do tego nie dochodzi. Nie mamy wielu okazji by stać się "tym złym", więc żyjemy w błogim przekonaniu, że nigdy nic takiego nas nie spotka i zupełnie nas to nie dotyczy. Ale reguła jest ogólnoludzka (doświadczenia prowadzono w krajach o zupełnie różnych systemach politycznych, różnych kulturach, różnych religiach): choć można to od siebie odrzucać, nie można być całkiem pewnym, że czegoś naprawdę poważnie złego w życiu nie wyrządzimy.

animavilis · Gość

Nie lubię siebie za posty takie jak ten, ale zwykle nie mogę się powstrzymać - czy rzeczywiście trzeba aż badań i eksperymentów, aby dojść do takich wniosków? Dla każdego średnio inteligentnego człowieka, obdarzonego średnią wyobraźnią, powinno być jasne, że nigdy siebie pewnym być nie może. Media pełne są opowieści o "normalnych, spokojnych, porządnych" ludziach, którzy w pewnym momencie przekraczają próg swojej normalności, stając się zbrodniarzami. Historia ostatniej wojny - właściwie, historia każdej wojny - jest świetnym przykładem na to, kim może stać się zwyczajny człowiek pod wpływem okoliczności. Co tu jest, właściwie, do udowadniania(?)

STALKER

Kiedyś czytałem o pewnym eksperymencie
Dwie grupy studentów podzielili na Strażników i Więźniów
Więżni mieli wykonywać wszystkie polecenia strażników
Na początku jedli razem , spali w tych samych pokojach
Po kilku dniach oddzielili się od siebie , Strażnicy zaczęli ustalać godziny odpoczynku ...
NIe będę opisywał wszystkiego ale na koniec zamykali więźniów w pokojach , trzymali ich po kilkanaście godzin bez snu , nie dawali jedzenia za jakiekolwiek "przewinienie"
Po trzech tygodniach kiedy złamali jednemu Więźniu nogę eksperyment przerwano...

ribka_pilka

animavilis · Gość

To był właśnie eksperyment Zimbardo.
Na gruncie polskim powtórzył go Żmijewski.

STALKER

Może i tak ja nie pamiętam dokładnie ( skleroza )
Ale wiem że przerwano ze względów bezpieczeństwa uczestników ( tych uwiezionych

Czasami jednak przychyłam się do autora , bo naprzykład nie mogę racyonalne wytłumaczyć co się stało z narodem niemieckim w 1939 roku bez myśłenia o Szatańskiej Mocy
To nie byli kilka brygad czy jakieś gruppy skienheadów
Prawie cały naród stał na ścieżkę niewyrażalnego bestialstwa...

Aproxymat

Ten eksperyment to właśnie dzieło Zimbardo, nawet jego samego zaskoczyła intensywność narastającego okrucieństwa. Czytałem też niedawno artykuł o tym jak to się działo w byłej Jugosławii - która całkiem niedawno z państwa o wysokim poziomie cywilizacyjnym, gdzie żyli sobie spokojnie życzliwi i inteligentni ludzie, nagle w krótkim czasie stoczyła się w otchłań krwawych zbrodni wojny domowej: masowych czystek etnicznych, gwałtów, tortur, alei snajperów - czegoś, czego nie można było sobie w najczarniejszych snach wyobrazić. Tam również nagle, zwykłe, spokojne, często bardzo szanowane osoby, nagle przeobrażały się w zbrodniarzy - niezależnie od płci, wieku, wyznania, wykształcenia itd.

STALKER

Apro bo niektóre narody mają to w krwi
I nie wolno tam wprowadzać demokracji
Bo to jest trampolina w krwawą otchłań

Nie wyobrażam sobie żeby coś takiego działo się w krajach Skandynawskich