po 30-tce

letnisztorm

Taki lekki, łatwy i przyjemny temat na wakacje. Nie mam na myśli zazdrości w związku, tylko zazdroszczenia komuś czegoś albo czerpania satysfakcji z z tego że wyobrażamy sobie że wzbudzamy w innych zazdrość.
Natchnęły mnie wczorajsze posty:

sir Francis Drake

czy zazdrosc to przypadkiem nie jeden z 7grzechow G.

Stefan

Posiadanie lub nie posiadanie czegoś, zależy od tylu różnych czynników, że nie mam specjalnie poczucia zazdrości, iż ktoś coś ma, a ja tego nie mam.

sir Francis Drake

letnisztorm

Seeni

Jakoś nigdy nie czułam, żeby ktoś mi czegoś zazdrościł. Nie wykluczam, że zwyczajnie nie ma czego.
Osobiście zdarza mi się zazdraszczać ( zazdrościć?) Np ładnych butów, albo super sukienki ( ostatnio moja koleżanka przyszła w śliczniutkiej, malutkiej trapezowej sukience w paseczki- cudo, zazdraszczałam strasznie. Zlazłam trzy galerie, żeby dostać coś podobnego - bez skutku, bo to był zeszły sezon) Albo mam taką koleżankę Dorotę, której zazdraszczam pięknych nóg. 10 lat życia oddałabym, żeby mieć takie nogi. Generalnie, po prawdzie zupełnie nie przeszkadza mi że ktoś coś ma. Niech ma, ale ja też chcę

animavilis · Gość

Zazdroszczę ludziom cech charakteru, których mi zbywa. Na przykład, asertywności. Podziwiam i ubolewam, że nie potrafię spokojnie, stanowczo, konsekwentnie, jasno i uprzejmie wyrazić swoich racji, a zamiast tego pienię się udając stoicki spokój, aż do momentu eksplozji, po której jest pozamiatane...
Zazdroszczę umiejętności flirtowania, robienia "pięknych oczu" i owijania sobie mężczyzn wokół palca. Gdyby jakiś policjant zaniechał wystawienia mi mandatu, to z pewnością nie z uwagi na mój wdzięk, urok osobisty i bezbronne trzepotanie rzęs, ale z litości, widząc skrajnie roztrzęsioną gamonicę w średnim wieku.

Oczywiście, zazdroszczę też rzeczy bardziej namacalnych, ale raczej niematerialnych, takich, których brak mi szczególnie doskwiera, np. posiadania domku na wsi, nienormowanego czasu pracy, ciszy za oknem - przy czym nie jest zazdrość podszyta zawiścią, jakimś schadenfreude, raczej coś, o czym pisze Seeni:

sir Francis Drake

Mati

Nie pamiętam, kiedy komuś czegoś zazdrościłam, nie widzę tych rzeczy i nawet, gdyby ktoś machał mi nimi przed nosem, jestem ślepa.. bo wolę towarzystwo ludzi, z którymi mogę porozmawiać o życiu, a nie o pustych gadżetach.. nie robię nic, żeby budzić zazdrość w innych, tylko zwyczajnie cieszę się życiem swoim.. żyję po swojemu, lubię co mam i to mi wystarczy.. skupiam się na doznaniach i poznaniu a nie na rzeczach, które przeminą.. i jestem szczęśliwa..

Mati

Seeni

A co ma piernik do wiatraka? Ja też wolę towarzystwo ludzi, z którymi mogę porozmawiać, niekoniecznie o życiu i niekoniecznie o gadżetach, raczej o wszystkim i niczym, bardziej niż ładną torebkę. Nie przeszkadza mi to gnać 500 metrów za zupełnie obcą kobietą z zazdrością wypisaną na twarzy niezwykle szczerze, po to żeby zapytać: gdzie Pani kupiła takie cudeńko.

Chociaż zasadniczo istotnie nie skupiam się ani na doznaniach
( ewentualnie smakowych) ani na poznawaniu. Zwyczajnie doznaję i poznaję, najczęściej mimowolnie i bez większej świadomości. Ot beztrosko ( chociaż nie wykluczam, że pusto i powierzchownie) przeżywam sobie życie bez skupienia i kontemplacji i raczej też jestem szczęśliwa
Think

Mati

Nasze zdanie różni się tylko tym, że ja wcale tej torebki nie zauważam. Jesteś do przodu o 500 metrów

Seeni

Lubię rzeczy materialne Angel

Ładne przedmioty, smaczne jedzenie, przednie wino, dobrą książkę. Lubię wszystkie przyjemności, które owe dobra materialne mi dostarczają.
Wyjątkowe w ciemnej niebieskości niebo tuż po zachodzie wywołuje we mnie zachwyt ale raczej w stylu: jeeezu dlaczego nie ma butów w takim kolorze....

Ps Ale swojej też nie zauważasz, znaczy przykładowo torebki? Nosisz jedna, bo musisz się w coś zapakować, czy masz kilka? A wtedy jak ich nie zauważasz przy zakupie??
To znaczy rozumiem, że większą uwagę skupiasz na zupełnie innych sprawach niż przykładowo torebki...ale w ogóle ich nie widzisz, czy jak??
Chociaż może racja, ja np w ogóle nie dostrzegam żadnych deformacji, nowej fryzury, nowych paznokci, nowych cycków itd. Absolutnie tego nie widzę u nikogo innego poza sobą
Think

Seeni

nudziarz

Nie mylcie zazdrości z zawiscią.
Wszyscy czegoś tam innym zazdroscimy, nie wyłacznie przedmiotow - bo to prymitywna kwestia zasobnosci potrtfela tylko ( no... zdarzaja się tacy, ktorzy do tego się nie przyznają Tongue out (1)

) i jest to absolutnie naturalne. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, iz Ci którzy naprawdę nie znaja tego uczucia sa cokolwiek inni

.
Wyniszczająca jest zawiść.

P.S Zazdroszczę nieprzytomnie ludziom inteligencji, lotności słowa, jakieks wrodzonej latwosci znalezienia się w przeróżnych sytuacjach. Zamykanie pojecia "zazdrość " w kategoriach przedmiotów jest pójsciem na latwiznę .

Mati

Nie zwracam uwagi na rzeczy.. widzę, że kolega/koleżanka byli u fryzjera, widzę, że ma fajne buty, które pasują do reszty stroju, ale naprawdę obce są mi myśli w stylu "też chcę takie".. mi naprawdę wystarczy, co mam.. a mam, bilet na wakacje.. podobnie z możliwościami intelektu.. nie wzbiję się ponad siebie, więc myślę i czuję po swojemu i z tym mi dobrze.. z tym "tu teraz".
Ostatnio na imprezie kolega powiedział "muszę kupić sobie bentleya".. i czekał na reakcję.. a reakcja nie nadeszła.. bo, jak tu reagować? gratulować? klękać? chyba tylko napić się, gdybym wtedy piła..

slepa i brzydka

Nie znam zazdrości, znam wyzwania.

Stefan

Zaczynam wątpić, czy uczucia, które opisała Seeni to zazdrość. Domyślam się, że gdyby zobaczyła szałową sukienkę, czy torebkę zawieszoną na manekinie również miała by chęć posiadania. Nie byłaby to jednak zazdrość, więc może całe to uczucie nie jest zazdrością? Zazdrość kojarzy mi się nierozłącznie z zawiścią o której pisał Nudek. Dla mnie to prawie tożsame określenia w przypadku przedmiotów lub nierozerwalne.
Znam osobę, która żyje zazdrością. Muszę czasami znosić kilkuminutowe tyrady na temat tego kto co ma, a on nie ma. Zawsze na koniec pytam i co z tego, czy będzie jakaś puenta? Puenty nigdy nie ma. Ta osoba żyje życiem innych i brakiem tego co mają inni. Smutne to. Nieszczęśliwy na własne życzenie.

p.s. Staram się cieszyć szczęściem innych. W przypadku znajomych dobrze mi to wychodzi. Szczere gratulacje często są bardzo dobrze odbierane, a ja jestem wtedy energetycznym wampirem i spijam to ich szczęście tak przy okazji. Angel

rosegreta

a mi moje koleżanki zazdroszczą ust i biustu. Nie kryją tego i mowią o ty wprost. A ja wcale tych atutów nie zauważam, wręcz przeciwnie. Chciałabym mieć inaczej...

Leon