po 30-tce

Pasztet

Dawno nie było mi tak smutno

Aproxymat

Oj... Dopiero teraz przeczytałem.

Naprawdę nie wiem co powiedzieć.

maciejka

dopiero weszłam na Wirtualna i przeczytałam

Do domu wracam jak strudzony pielgrzym, a Ty z miłością przyjmij mnie z powrotem...

Juli*

Ktoś taki, jak ja nie znajdzie słów, by opisać tak wspaniałą postać....

Malena

Nie czytuję Jej do poduszki ani w podróżach. Ale za poniższy utwór zawsze będę Jej wdzięczna:

MĘSKIE GOSPODARSTWO
DL 1996, nr 3 (115)

Należy do tych mężczyzn, co wszystko chcą robić sami.
Trzeba go kochać łącznie z półkami i szufladami.
Z tym, co na szafkach, w szafkach i co spod szafek wystaje.
Nie ma rzeczy, co nigdy na nic się nie przydaje.
Świdry, młotki, obcęgi, dłutka, tygle i fiolki,
kłęby sznurków i sprężyn i druty od parasolki,
powyciskane tubki, pozasychane kleje,
słoiki duże, małe, w których coś tam mętnieje,
asortyment kamyków, kowadełko, imadło,
budzik, a dookoła to, co z niego wypadło,
martwy żuk w mydelniczce, prócz tego ta pusta flaszka,
na której własnoręcznie wymalowana jest czaszka,
listwy krótkie i długie, wtyczki, uszczelki, klamry,
trzy piórka kurki wodnej znad jeziora Mamry,
kilka korków z szampana uwięzłych w cemencie,
dwa szkiełka osmalone przy eksperymencie,
stos deszczułek i sztabek, kartoników i płytek,
z których był albo będzie przypuszczalny pożytek,
jakieś trzonki do czegoś, skrawki skór, strzępy koca,
mnogość kluczy i gwoździ i bardzo chłopięca proca...
A gdyby — zapytałam — wyrzucić stąd to czy owo?
Mężczyzna, którego kocham, spojrzał na mnie surowo.

Podobno: Wierszyk napisany na imieniny, gdzieś w latach 70-tych. Szanowny Solenizant nie wzdragał się go przyjąć. (Przyp. aut.)

Kewa

Patrzyłam ostatnio na nią, gdy pojawiały się jakieś migawki i tego się właśnie obawiałam. Przemijanie jest paskudne.

maciejka

jakoś tak przed oczami, stanęły mi słowa wiersza o kocie...

Kot w pustym mieszkaniu

Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci [....]

hachiko · Gość

O rany...dopiero teraz dowiedziałam się...
Rozmowa z kamieniem...to był dla mnie klucz do poznania siebie

lulka

Nie wchodzę na forum jak mnie nie ma w domu.
Ale Jej śmierć mnie bardzo poruszyła.
Jakoś tak od wielu lat odganiam od siebie skłonność do rozczulania się nad sobą poprzez poezję. A nawet jeśli to gdzieś w nocy, sama...
Jej poezja kojarzy mi się z ukochaną muzyką kiedy to Kaczkowski w Trójce "grał" Gości pana Caro", a w tle recytował "Rozmowę z kamieniem".
Są w życiu chwile najszczęśliwsze - gdy się wychodzi za mąż, rodzi dzieci...Ale są i chwile ważne nie wiem z jakiego powodu. Zapadają w pamięć na zawsze. Jak mnie ta rozmowa z kamieniem.
Kochałam jej dziurki w kołdrze wypalone papierosami, jej nieprawdopodobną delikatność w mówieniu prawdy.
Jej nieprawdopodobną radość z życia. Jej sekretarza, który tak szczerze mówił o jej wadach w filmie dokumentalnym puszczonym gdzieś w środku nocy ze dwa lata temu.
W końcu Jej prawdę, która nigdy nie została skażona zawiścią, złością...
Mam nieodparte wrażenie, że niewiele osób jest w stanie przejść przez życie z takim przymrużeniem oka, z takim obiektywizmem, z jakąś nieprawdopodobną pogodą ducha - lekceważąc wszystko to, czego nie potrafimy lekceważyć.
Dla mnie była darem. I zawsze będzie.
Nie jako poeta, choć zapewne też.
Nie wiem czy to osiągnęła - ale według mnie była bliska. Harmonii.
Pogodzenia, walki, mądrości.

Gość

Czasem to wielki pech być nieboszczykiem.

Wisława Szymborska

Formalny

Padło pytanie:
"Wy rzewnie wspominacie Szymborską jak już nie oddycha ciekawe czy będziecie tak zawodzić jak ja znajdę się w tym stanie."

Wisława Szymborska bawiła się słowem, rozumiała i smakowała je - była mistrzynią słowa. Często zaskakiwała i bawiła niespodziewanym skojarzeniem, prowokowała do widzenia inaczej tego, co pozornie oczywiste. Stała się dzięki temu osobą bliską, bo taką bliskość z drugim człowiekiem stwarza rozmowa - nawet jeśli jest pozornie jednostronna. To jest ta wspaniała umiejętność poetów, a szczęściem jest cieszyć się czytaniem i rozumieniem ich poezji

Zawsze żal, gdy umiera człowiek, ale są ludzie, których śmierć szczególnie smuci...

Pytanie "czy będziecie tak zawodzić jak ja znajdę się w tym stanie" rodzi inne pytanie - kierowane do osoby, która je zadaje: kim jesteś, co zrobiłeś, aby wywołać szczególny żal gdy odejdziesz spośród żywych?

Są osoby, które "przestają oddychać", są osoby, które odchodzą pozostawiając po sobie pustkę... W tym chyba właśnie zawiera się odpowiedź na pytanie - na wiele pytań ze wspólnym mianownikiem: "kiedy odejdę, to..."

Pani Wisławo! Będzie Pani brak, ale... na szczęście zostaje Pani poezja...

klementyna

mała, wielka królowa słowa
zalotna figlarka myślami
w tematach nad-przemyślanych
Don Kichote przecinków
ikona moich młodzieńczych lat...
nie czuję, że Jej juz nie ma,
poezja nie miewa dat...

Nic dwa razy

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.

Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć,
Miniesz - a więc to jest piękne.

Uśmiechnięci, wpółobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

Aproxymat

No i wspierała "Nowy Pompon" co wielu ludzi mocno dziwiło.

Malena

Również lubiła Andrzeja Gołotę ...

Kilo OK

Apropo ostatnich, taki dowcip wrócił z otchłani niepamięci:

Janusz lubił:
piwo z sokiem
wiersze Szymborskiej
i twierdził że sex analny zapobiega zaparciom.
Angel

Spokojny 2

EMES

Szymon Krusz

Wisława na Wawel
Skoro dla Miłosza znaleziono tam miejsce to i dla niej też powinno znaleźć się miejsce.

Spokojny 2

Malena

Spokojny, są powody dla których WS dostała Nobla za twórczość a nie Pokojowego.