po 30-tce

Yasha · Gość

Pierwsze party forumowe czyli tzw. pierwsze koty za płoty

Na razie wszystko wskazuje na to, że dobrali się tutaj ludzie, którym zależy na (przynajmniej) minimalnym porozumieniu i sensownej wymianie zdań, w atmosferze zabawy, rozumianej jako hmm... przyjazną, niewymuszoną i życzliwą.

Zabawa dużo lepiej integruje niż kłotnia, rywalizacja czy problemy.
Zabawa czy też "gra" (zdaje się, że któryś psycholog czy też filozof opracował teorię gier - homo ludens) jest ważnym elementem współpracy, kooperacji.
Bawiąc się uczymy się odpowiedzialności i trenujemy więzi interpersonalne. Śmiem twierdzić, że w każdej ludzkiej czynności pojawia się element zabawy.
Stąd jako dzieci, bawimy się w sklep, albo w doktora, a później wybieramy tą aktywność jako swój zawód. Naturalnie, są profesje bardziej "zabawowe", i mniej - typu artysta i np. górnik w kopalni

Każdna grupa społeczna, nacja czy też nawet TWA wypracowuje charakterystyczne dla siebie formy zabaw, które mogą być kompletnie niezrozumiałe dla obcych, i nieuznane za "zabawne"

Yasha · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

jaras

@ Yashka:
Ludzie nie lubią czytać... - do takiego ostatnio wniosku doszliśmy z moim Tatą, kiedy na stronie WWW firmy, w której pracuję miałem umieścić opis pewnej usługi.

Jak nie "podasz na tacy", to nic z tego. ;-)

Ale ja ten artykuł przeczytałem cały, zaś najbardziej spodobał mi się pewien jego fragment pokazujący, jak dziś pojęcie gry i dobrej zabawy zostało wypaczone.

Yasha · Gość

Fragment z artykułu dotyczący rodzajów gier czyli zabaw:

Agon (łac. agon — zapasy, walka) to gry oparte na współzawodnictwie. Stwarzają sztuczną równość, której w prawdziwym życiu nigdy nie ma, dają poczucie, że wszyscy mają jednakowe szanse. Typowymi przykładami zabaw typu agon są różne dyscypliny sportowe oraz gry rywalizacyjne. Uczestnikom stwarza się identyczne warunki, tak żeby zwycięstwo zależało wyłącznie od ich aktywności i umiejętności. Weźmy np. bieg na sto metrów: stawia się obok siebie osoby i to, która pierwsza dobiegnie do mety, nie powinno zależeć od żadnych czynników zewnętrznych, ale od tego, jak trenowali, jak są zbudowani, ile wytrzymają.

Gry typu alea to gry losowe (łac. alea — kości), np. toto-lotek i wszelkie gry hazardowe. Tu też chodzi o równość, ale równość wobec losu. W grach tego typu nic nie powinno zależeć od człowieka. Porządna gra typu alea to taka, w której typujesz zestaw liczb albo w inny sposób poddajesz się losowi i nie masz później żadnego wpływu na wynik.

Trzeci typ gier to mimicry, czyli gry i zabawy, które polegają na udawaniu, ale także i na obserwacji czyjegoś udawania (filmu, spektaklu) np: teatr, karnawał, RPG (ang. Role Playing Games). Te gry polegają na przyjmowaniu cudzej tożsamości.

Czwarty typ gier to ilinx, czyli zabawy oparte na oszołomieniu, najczęściej na wzbudzeniu oszołomienia fizjologicznego, np. przy pomocy karuzeli czy kolejki w wesołym miasteczku, albo też chemicznie: alkoholem lub innymi używkami.

Jak na razie, to rozpatrywalismy jedynie głównie ten ostatni rodzaj gier

A przecież to forum jest znakomitym przykłaadem pierwszego i trzeciego typu

Może by wziąć i je pod uwagę?
Aczkolwiek najłatwiej jest koncentrować sie na 2 i 4 p;ozycji, bo nie wymaga zbytniego zaangażowania choćby inicjatywy, wyobraźni czy inteligencji.

Aproxymat

No, są jeszcze gry "mieszane", łaczące cechy wyróżnione w artykule - typowa planszowa gra strategiczna (ale nie szachy) z jednej strony opiera się na rywalizacji, ale zawiera zwykle jakieś elementy losowe.W RPG w klasycznej postaci również oprócz "wcielania się" rzuca się kostkami - częściowa losowość też "imituje" dzięki temu nieprzewidywalną rzeczywistość.

Natomiast co do głównego wątku... Hmm... Nie przepadam za hucznymi i hałaśliwymi imprezami (nie liczę koncertów, na których sporadycznie bywam), zwykle szybko się męczę i nudzę. Jeśli już, wolę bardziej kameralne warunki. Nie piję alkoholu, ale też nie jestem "wojującym" abstynentem, choć zaobserwowałem, że w moim towarzystwie znajomi też starają się nie nadużywać napojów wyskokowych, może nie chcą mi sprawiać przykrości?

jaras

Witam.

Yasha · Gość

znana ktośka · Gość

jaras

lulka

Z tym kultem "młodości" o którym wspomniała Yasha to jest prawda.
Ostatnio przeglądałam jakiś portal o restauracjach, klubach, pubach w Warszawie żeby zobaczyć gdzie można się jeszcze pobawić poza miejscami, które znam.
Czytałam też opinie bywalców danych knajpek i natknęłam się na takie zdanie: "Niestety, w tym klubie można się natknąć na staruchów powyżej 30-stu lat. Dlatego najlepiej przychodźcie ze swoim towarzystwem, a wtedy można ich po prostu nie zauważać".
Skąd to się bierze?
Może właśnie z tego, że 30-latkowie czy też ludzie starsi siedzą w domach i nie ma, że się tak górnolotnie wyrażę tradycji?
Mam wielu znajomych za granicą w związku ze swoja pracą i naprawdę jesteśmy ewenementem.
Poza tym może tak jest w dużych miastach?
Kilka lat temu wylądowałam na dwa dni w jakiejś małej mieścinie na Kaszubach (nie pamiętam nazwy). Po "pracy" oczywiście chcieliśmy się zabawić. Były tam dwa zabawowe miejsca - knajpa w hotelu i jakiś klub.
W obydwu przekrój wiekowy był ogromny i wszyscy świetnie się bawili.

znana ktośka · Gość

znana ktośka · Gość

jaras

Wypowiem się jeszcze odnośnie tematu, bo ktoś chyba usiłuje mnie tutaj znowu "ugryźć", a także robi to jak najbardziej "podjazdowo". :-/

Najwyraźniej dla niektórych, tak jak "dobra zabawa" = "alkohol", to także "siedzenie w domu" = "brak dobrej zabawy". Heh, mówiłem, że dość "płytki" ten tok myślenia. :-/

Ale wystarczy mieć tylko bogate zainteresowania, na przykład tak jak ja: koleją, starymi telefonami komórkowymi Nokia, tworzeniem stron internetowych, programowaniem i ogólnie informatyką - i wówczas stają się zbędne wszelkie knajpy i alkohol, a nawet łażenie po kumplach. Bo ja, na przykład, jeżdżę sobie na wycieczki kolejowe, łażę na dworce kolejowe z aparatem w dłoni, a z Przyjacielem niekiedy w nocy z soboty na niedzielę siedzimy i dłubiemy w naszych Nokiach (zmiana oprogramowania czy innych ustawień, poszukiwanie programów do telefonów komórkowych), oprócz tego programuję, siedzę nieraz po tydzień nad stroną internetową, czy też tworzę muzykę lub grafikę. O jeżdżeniu symulatorem kolejowym nawet nie wspomnę.

Dla mnie to właśnie jest DOBRĄ ZABAWĄ - nawet jeśli w domu.

Gdybym zaś jeszcze miał Dziewczynę, to chodzilibyśmy sobie na spacery za miasto, na wspólne zakupy czy randki (nawet, jeśli mieszkalibyśmy z sobą). Ale tego już pewnie nie liczy się jako "dobrej zabawy" - raczej knajpy czy odwiedziny u znajomych. A randki z dziewczyną, to często już słyszę, że w ogóle są "egzotyczne" - bo "komu by się chciało". Dodatkowo, oczywiście, też starałbym się ją "zarazić" niektórymi z moich zainteresowań: zatem, na przykład, zabierałbym ją na swoje wycieczki kolejowe itp. Ale to wszystko już, jak widzę, jest dla niektórych w ogóle poza tematem tego wątku.

Ot - "płytko", bardzo "płytko". :-/

Dla innych zaś niech to sobie będą knajpy czy inne przyjemności. Nikomu przecież nie bronię tego. ;->

Sam jednak potrafię się bawić na tysiąc innych sposobów i nie znam pojęcia nudy.

Może jednak właśnie, kiedy będę już stetryczałym "dziadkiem" i nie będzie już innych możliwości - wtedy zabiorę swoją Ukochaną "babcię" do knajpki. Póki co jednak - mam wiele tych innych możliwości. :-)

I teraz już naprawdę EOT, bo nie lubię dyskutować z trollami.

Pozdrowienia.

jaras

Aaa... przypomniało mi się...

Kiedyś mieszkałem z jedną ze swoich dziewczyn i tak podobnie właśnie, jak opowiedziałem wyżej, spędzaliśmy sobie czas. Jednak rzeczywiście, czasami się już nam kończyły pomysły i byliśmy już o krok od nudy...

Nieeee... to nie my. ;-)

Braliśmy sobie kartki w kratkę z zeszytu i... graliśmy "w statki" lub "w kropki" czy inne tego typu gry! :-)

Czy ktokolwiek z Was pomyślałby o tym, że można i tak się świetnie bawić w domu? Jakoś wątpię w to. ;-)

To kto tutaj jest bardziej "stetryczały"? ;->

Jeszcze raz pozdrawiam.

Yasha · Gość

znana ktośka · Gość

znana ktośka · Gość

jaras

@ Yashka:
Tak było w komuniźmie: "chleba, wina i igrzysk ludowi trzeba". ;-)

I do dziś w wielu kulturach polskich ten zwyczaj przetrwał, a wręcz, powiedziałbym - skostniał. ;-)

Ja nie pamiętam, czy to Tobie kiedyś mówiłem, czy komu, ale uważam, że muszą wymrzeć ze dwa jeszcze pokolenia (z nami włącznie) i wtedy może tamci kolejni ludzie zaczną żyć i bawić się w inne cywilizowane sposoby. :-)

Może... bo może i nie... ;-)

Wszak to od nas zależy, jakie sposoby "dobrej zabawy" zaszczepimy swoim dzieciom. ;->

Pozdrawiam Cię bardzo ciepło.

Yasha · Gość

Nie tylko w komuniźmie

W ostrym kapitalizmie również.
Kapitalizm (w przeciwiństwie do systemu feudalnego, gdzie role były rozpisane w chwili urodzenia, o czym wspomniał autor artykułu) daje złudzenie, że człowiek może zrobic karierę i z pucybuta stać się Rotszyldem. Zazwyczaj wierzy w to ktoś kto ma niewiele ponad 20 lat

Stąd wyscig szczurów dotyczy tego bardzo młodego pokolenia, które za cel stawia sobie zdobycie intratnego zawodu i dobrej pozycji społecznej. Potem zwykle okazuje się, że życie nie było tak łaskawe jak marzenia i cóż zostaje - igrzyska

W weekend, bo w tygodniu - ciężka harówka, w niepewnej pracy, zazwyczaj na stanowisku poniżej wykształcenia.

Inne formy "zabawy" o których warto wspomnieć - operacje plastyczne, moda, kosmetyki, ciuchy, jakiekolwiek zakupy, na które nas stać albo nie. Jakże szybko można się lepiej poczuć, gdy człowiek się skropi drogimi perfumami