po 30-tce

Kewa

Odbiór sztuki jest chyba bardzo intymnym przeżyciem, nawet mówić o tym trudno. Z obrazem trzeba zostać sam na sam, trzeba w niego "wniknąć" i wtedy można poczuć to coś, albo nie poczuć nic, bez względu na wartość rynkową dzieła. Większość jednak snobuje się na znawców, a gdy są do tego jeszcze bogaci, to windują ceny dzieł, podpuszczani odpowiednio przez tych, którzy na forsie się znają, a na obrazach niekoniecznie. Taka moja filozofia i można oczywiście się z nią nie zgadzać.
Ostatnio trafiłam na film o Serafinie, malarce prymitywistce. Jej dzieła są niepokojące. Think

[link widoczny dla zalogowanych]

annaliza

lulka

Mnie się wydaje, że ten Rothko to wiele wie o warszawskich słoikach bo ten jego obraz to po prostu słoik!

Not talking

Poza tym czasem trzeba coś o obrazie przeczytać o ile człek się na malarstwie nie zna.
Dopóki nie obejrzałam filmu o "Geurnice" to się też niczego poza niezrozumiałą siermiężnością nie mogłam w nim dopatrzeć.
Potem go pokochałam miłością prawdziwą.
Zresztą "Twój" poprzedni obraz, który tutaj zamieściłaś...Jak tylko usłyszę w tv lub gdziekolwiek indziej hasło, że zima w Rosji to mam go przed oczami choć nawet nie pamiętam czyj on był i jak się naprawdę nazywał.
Pamiętam natomiast każdy jego szczegół, łącznie z drutem wysokiego napięcia który może wcale tym drutem na obrazie nie jest?
I o to może chodzi? By coś z czego nawet nie jesteśmy w stanie pojąć zadziałało na wyobraźnię i to jest właśnie sztuka?

Idę poczytać o tym słoiku.

Think

Pochodzenie O-Ren Ishii

Ja myślę że ci najwięksi malarze mają tajny "Klub Dowcipu" gdzie zajmują się wykręcaniem kawałów ludzkości - spotykają się co pół roku a dialog w tym wyciszonym, podziemnym pomieszczeniu wygląda mniej więcej tak:
Malarz 1: wylałem kawę na kartkę papieru - poszła za 150.000 usd
Malarz 2: nieźle, nieźle... a mi się udało wystawić bazgroły wnuczusia - 2.000.000
Malarz 3 (ten tutaj): pomalowałem płótno na brązowo - 87 mln ! Dziękuję ! Dzisiaj Wy płacicie za kolację !

Osobiście myślę że granica 100 baniek jest już w zasięgu ręki - osobiście poszedłbym po bandzie i wystawił obraz "Nicość widziana z otchłani" czyli puste płótno...

lulka

annaliza

letnisztorm

LampionyZeStarychSloikow

letnisztorm

Być może nasz mózg intuicyjnie dostrzega więcej niż oko. Technikę, kompozycję, perspektywę, nieprzypadkowy dobór kolorów i odcieni. Wykorzystanie tego w malarstwie wymaga pewnej wiedzy co widać na przykład porównując obrazy profesjonalistów do prac artystów tzw. naiwnych. W abstrakcjonizmie pewnie siedzi to dużo głębiej.

Czytałam kiedyś książkę o Henrym Toulouse-Lautrec, opisane było jak bardzo go męczyło i jak wiele czasu poświęcił na ćwiczeniu techniki polegającej na tym aby na płótnie nie było widać śladów pociągnięć pędzlem. Większość malarzy z tamtego okresu którzy potem tworzyli impresjonizm i postimpresjonizm tego się uczyła, po to żeby potem malować z pomocą techniki w której decydujące znaczenie ma właśnie ekspozycja śladów pędzla.

Dla ówczesnych to też były bohomazy, jednak u podstawą nowych trendów nie był przypadek i lenistwo, tylko ciężka praca doskonaląca technikę, talent i niebywała fantazja.

bea.ta

Nie pomoże wielki talent, fantazja ,kunsz czy technika bez odpowiedniej promocji. Bez tego drugiego czynnika ludzkiego, który dostrzeże w czymś wielkie dzieło a czasami wielkie możliwości, okazję... .Dostrzeże i tak pokieruje by dzieło owe stało się pożądanym i uznanym. Obecnie, a pewnie i dawniej też, promują się i wspierają się pewne grupy, środowiska." Rączka rączkę myje, pieniądz rodzi pieniądz itd..."
Przez pewien czas mieliśmy na ścianach korytarza pracowego galerię malarstwa współczesnego . Większość prac była koszmarna, przechodzenie tym artystycznym korytarzem wywoływało skrajnie różne reakcje , ale nikt z kim bezpośrednio rozmawiałam nie wyrażał zachwytu. I niestety opinie zazwyczaj poprzedzało: pewnie. Może się ….nie znam na sztuce , ale…………..
Były to prace , które ja/ty niejedno dziecko mogłoby wykonać. Trudno uznać za dzieło „coś” co może wykonać każdy. Nie trzeba do tego mieć wielkiej fantazji czy zdolności by narysować kilka pasków, kropkę na jakimś jednolitym tle czy wymazać dłonie farbą i narobić kleksów. Oczywiście, że można to tłumaczyć tym, że autor jednej czy drugiej pracy miał wizję , targały nim emocje a ja jako widz mam odkryć swoje. Tylko, że tego typu obrazy chyba jednak najczęściej wywołują konsternację typu : z tym obrazem czy ze mną jest coś nie haloo

(A dopatrywanie się na siłę czegoś w niczym czyni nas bardziej obytymi, czy po prostu jest ludzkie ?)

Obecnie mamy galerie prac osób przysłanych na konkurs firmowy. I tu reakcje są całkiem inne. Obrazy przemawiają… tworzą nastrój ,wzbudzają różne emocje , skupiają ludzi i są odbierane bardzo pozytywnie . Nie wiem może ma na to wpływ to, że są to raczej prace amatorów w przeciwieństwie do poprzedniej galerii , która była galerią” osób znanych „.

ps. ale...nadesłane prace oglądał profesor z ASP i jego kryteria znacznie się różniły od oceny pospolitego odbiorcy.

letnisztorm

Mnie się podobają na przykład prace tej pani [link widoczny dla zalogowanych]

Pojęcia nie mam czy jest "znana" czy nie ale do biura to się chyba nie nadaje Not talking

bea.ta

Też mi się podobają te prace. Są pełne energii, niepokoju, szaleństwa i nie są oczywiste( mimo sugerujących tytułów ; ) )i ta kolorystyka...

(Może do każdego biura się nie nadają ale na korytarz i owszem: ), kilka prac w podobnym klimacie było/jest we wspomnianej przeze mnie galerii.)

Pasztet

Kewa

Seeni

nudziarz

Sa jakieś takie... odtworcze...
Warsztat całkiem dobry, ale za duzo ( w moim odczuciu ) ogladania mistrzów, za malo siebie samej.
I mam odczucie ( subiektywne ) zbytniej oczywistosci skojarzeń.
w nudziarzowej skali 3,5/10