po 30-tce

yapp

"A sukces to po prostu jest to, co ludzie uważają za sukces. Z dwóch sposobów rozpoznawania, czy coś jest sukcesem, uważam, że lepszym jest zrobienie ankiety na ten temat niż porównanie parametrów z jakąś arbitralnie przyjętą definicją."

Załóżmy, że powyższą opinię wyraził ktoś zupełnie na serio, odnosząc się np. do przedstawienia teatralnego, czyli czegoś co nie do końca da się zważyć i zmierzyć. Na początku stwierdziłem, że to stek bzdur wyartykuowanych przez jakiegoś imbecyla. Ale po chwili dostrzegłem w tym pewną logikę. W przypadku, gdy nie ma jasnych kryteriów, czy jest w ogóle sens mówić o sukcesie? Może wystarczy zrobić ankietę, i tyle? Jesli wiekszości się pododba, to mamy sukces, tak?

bea.ta

Zakładając jak powyżej czy Twój temat mający ok 25 wejść ( na ten moment ) i ani jednego wpisu jest sukcesem czy porażką Blue_Light_Colorz_PDT_02

Przecież taki licznik to też pewnego rodzaju ankieta Think

Zakładając dalej czy przykładowe przedstawienie teatralne jest sukcesem jeśli na przedstawieniu było 200 osób, w trakcie przedstawienia wyszło ok 40 a ankietę zrobiono pozostałym.
Za głosowało 100. Przeciw pozostałe 40.
Głosów za jest wiecej. Jest teoretycznie sukces Think

ale co z tymi co wyszli ? Nie podbało im się czy spieszyli się na tramwaj? Blue_Light_Colorz_PDT_02

Coś w tym ankietowanym sukcesie jest podobnie jak w statystykach. Nie są wiarygodne choć wydawałoby się logiczne.

lulka

Aproxymat

Tak można głosować w każdej sprawie. Poza tym czy podmiot ewentualnego sukcesu nie może sam uznać czy osiągnął sukces? Bo co z tego, że wszyscy przegłosują to jako porażkę, skoro on subiektywnie uzna się za zwycięzcę.
Przypomina mi to jakąś odległą debatę czym jest dzieło sztuki. Jedna z definicji mówiła, że dziełem sztuki jest taki wytwór ludzkiej działalności, który za dzieło sztuki uzna przynajmniej jedna osoba oprócz samego twórcy.

Mati.

..sami ustalamy kryteria sukcesu..
tak mi skojarzyły zawody sportowe.. w nich sukcesem jest bicie rekordów albo innych zawodników.. ale sukcesem jest też indywidualne bicie rekordu, swojego.. poprawianie swoich wyników niekoniecznie wygrywając z innymi.. d'oh!

sukces to zrealizowanie celu, realizowanie marzeń.. jeżeli reżyser zakłada sprzedaż 300 biletów to 200-stu nie potraktuje jako sukces.. a, że apetyt rośnie w miarę jedzenia każdorazowo chce się więcej i więcej.. 400, 500, 1000 biletów..
czy my, widzowie, możemy ocenić sukces tego reżysera...? napewno nie po ilości recenzji w mediach.. raczej jednostkowo, odpowiadając na pytanie 'czy sztuka zaspokoiła nasze potrzeby'..
Think

te kryteria przyjmowane przez społeczeństwo.. wykańczają często tych żądnych sukcesu zawodników.. środki doppingowe, oszustwa, kombinowanie... sukces jest jak narkotyk.. można się uzależnić i zabić jego ideę..

king

Zaryzykuję tezę, że sposób w jaki pojmuje się sukces, jest miarą naszej autonomii.
Pewnie wymaga to rozwinięcia, ale chwilowo nie mam czasu. W każdym razie coś pokrewnego z opiniami mateczki i Aproxymata.

yapp

No cóż, jeśli nie ma obiektywnych (czytaj: zewnętrznych) kryteriów, to sukces albo jego brak zdaje się sprawą rzeczywiście subiektywną. Wtedy jego istnienie zaczyna zależeć od samopoczucia, zdania własnego, zdania cudzego, zdania publiki itp. Ankieta w jednym wypadku, wrażenie szefa w innym - w zależności od sytuacji...

livia

Żeczywiście ocena sukcesu lub porażki jest rzeczą szalenie subiektywną, dla przykładu:
na poczatku swoje małżeństwo uważałam za totalna klęskę
ale teraz uważam je za sukces...
-czyli ocena zależy od nastawienia???
-zmiany kryteriów???
-czynników zewnętrzych???
-a może braku własnego zdania i polegania na zdaniu innych???
Think

Właściwie pytania dotyczą etapu pośredniego pomiędzy zaistniałą sytuacją a definitywnym orzeczeniem i klasyfikacją.

nudziarz · Gość

"A sukces to po prostu jest to, co ludzie uważają za sukces"

Zjeżyłem sie na ten tekst.
Przedmówcy napisali to w oględnych słowach, a ja spróbuję wprost.

Sukces to realizacja marzeń. Nie czyiś.. tylko własnych.
A że ludziska uwielbiają przenosić czyjeś dokonania na własne marzenia to i zazdroszczą komuś pieniędzy ( choć ten ktoś za swój życiowy sukces uznaje przebiegniecie maratonu), innemu zycia w blasku reflektorów ( choc akurat dla niego najwazniejsza byla wygrana walka z wódą ) etc. etc...

I tak tworzymy sobie mity... o innych.

anmario · Gość

Sukces mierzony ilością czyichś oklasków, to wygrana bardzo niepewna. Do kategorii tak mierzonych osiągnięć można zaliczyć i dorobienie się fortuny, i publikację światowego bestsellera, otrzymanie nagrody Nobla a nawet dorobienie się pochwały na piśmie od samego papieża czy rabina, zależy co kogo kręci.

Prawdziwy sukces, tak jak to ujęła Lulka, trzeba umieć ocenić samodzielnie. Przy czym nie zgodzę się z dalszą częścią Jej wypowiedzi (co ostatnio dużą rzadkością jest

), że globalne ocenia historia, jeśli tylko mamy na myśli ocenę sprawiedliwą. Taka zwyczajnie nie jest możliwa, ze względu na brak odpowiednich, powszechnie akceptowalnych kryteriów.

lulka

stara_reklama · Gość

lulka

anmario · Gość

nudziarz · Gość

stara_reklama · Gość

Pochodzenie O-Ren Ishii

dowód że sukces jest mierzony indywidualnie:
[link widoczny dla zalogowanych]

Mii

też tak uważam, sukces jest niewymierny, dla każdego sukcesem jest co innego.
Pamiętam jak po wielu próbach upieczenia ciasta...wreszcie zamiast zakalca wyrósł mi piękny kruchy placek...miałam wrażenie, że wreszcie odniosłam sukces.
To tylko taki gastronomiczny...trochę idiotyczny przykład.

stara_reklama · Gość

Mii

To chyba jest tak, że są sukcesy różne...nie ma jednego...są sukcesy i sukcesiki...osobiste i medialne i pewnie dlatego róznie je widzimy.