po 30-tce

Pasztet

Bardzo lubię Murakamiego, niektóre książki bardziej, niektóre mniej. W 'Kronice ptaka nakręcacza' jest studnia, do której główny bohater się chowa, żeby odciąć się od świata i pomyśleć w ciszy.

Macie taką studnię?

Mati.

letnisztorm

Do dziury bym nie weszła za żadne skarby, nawet jeżeli gwarantowałoby to głęboką jak studnia wewnętrzną przemianę. Co innego wejść gdzieś chociaż trochę wyżej, jako dziecko wchodziłam na piec u babci, niestety już go nie ma a między kaloryfer a parapet się nie zmieszczę.

Ale może być tak [link widoczny dla zalogowanych]

Tina

przepiekne zdjecie, wlasnie probuje zapamietac na moim komputerze i nie chce mi wejsc

dobra, probuje dalej.

Kewa

Seeni

Najpierw chciałam napisać, że nie mam.
Ale potem sobie przypomniałam, że jest takie jedno, jedyne miejsce w domu, gdzie można się odciąć od świata i zasadniczo nawet pomyśleć.
Rzecz jasna dopóki, któryś z domowników nie zacznie łomotać do drzwi kibelka z głośnym wyrzutem: daj innym szansę.

Aproxymat

Wpadam w swoją studnię czasem w tłumie ludzi, więc nie jest to konkretne miejsce. Po prostu zdarza mi się wyłączyć i pogrążyć w rozmyślaniach. Na szczęście nie skończyło się to dotąd (odpukać) żadnym nieszczęśliwym wypadkiem.

rosegreta · Gość

Nie czytałam Murakamiego, ale wiele czytałam pochlebnych recenzji. W każdym razie nie wpadł mi dotąd/jego twórczość w ręce/przed oczy.
Co do miejsc od odosobnienia, mimo całego szacunku do ludzi i potrzeby z nimi przebywania, mam tez taką -odcięcia się. Jako dziecko była to szafa, albo pod stołem, biurkiem.
Obecnie, bo w domu brak takich miejsc, wychodzę na spacer i udaje sie w jakies dzikie miejsce, malo zaludnione. U mnie akurat sporo takich miejsc i piękne widoki. Siadam sobie wtedy gdzieś w polach, patrze na góry i chmury i popadam w blogi stan zamyślenia albo "bezmyślenia"/oderwania. Potrzebuję tego bardzo dla normalnego funkcjonowania.
Często gdy mam problem, albo cos mnie ugniata, muszę podjąć decyzję lubie to przechodzić. Idę wtedy do lasu, w góry, albo nad zbiornik. Jak się zmęczę to jakoś łatwiej mi to wszystko ogarnąć, pozbierać.

agniecha

Taaak...do odlotów świadomości mam bliżej nieokreślone miejsca . Właściwie, to każde jest dla mnie odpowiednie i nie przeszkadza mi, że jestem w pracy, siedzę za kierownicą czy też, że kwitnę w kolejce u lekarza . Gdy tylko czuję potrzebę wyłączenia się, nie sprawia mi to żadnego problemu , co więcej ..lubię te stany...

Murakami ? Jedynie "Norwegian Wood" ...i chyba nie za bardzo trafiłam, bo nie przypadł mi do gustu . Może powinnam była zacząć od innego tytułu Think

?

Seeni

Najczęściej odlatam w trakcie pracy. Pakowanie brukwi jest bowiem ohydnie nużące. W ogóle nie mam raczej problemów z odlatywaniem. Dosyć pomocne bywają zatyczki. Chodzę z nimi w uszach pernamentnie i strasznie mnie śmieszy jak Potwory czegoś się ode mnie domagają a ja z wyrazem niebytu na twarzy w ogóle nie słucham.

Hower

Wieczorem w jakimś ładnym plenerze...kiedy świerszcze cykają swoją pieśń można myśleć o wszystkim, albo o niczym.
Do refleksji potrzebuję chwili spokoju i ciszy. Teraz jest ten moment.

Tina

moja studnia jest moj dom, ale jak NIKOGO nie ma!
lubie te momenty! absolutnego NICNIEROBIENIA, no i absolutnego NICNIEMUSZENIA

Juli* · Wysłany: Pią 21:16, 02 Mar 2012 Temat postu: Re: Studnia

kalinka · Wysłany: Wto 23:22, 06 Mar 2012 Temat postu:

Wychodze do ogrodka, to jest moje krolestwo i nie wolno mi tam przeszkadzac. I tam sobie rozmyslam przy pracach ogrodniczych.

Jayin · Wysłany: Wto 23:28, 06 Mar 2012 Temat postu:

u mnie studnia jest nad morzem. koniecznie bezludna plaża pod wieczór. albo na wodzie gdzieś rejsowo. wielka przestrzeń i nic poza tym.