po 30-tce

zgredziora

Nie chcialam wprowadzac zametu na topiku ani w zaden sposób urazic zalozycielki topiku, ale z doswiadczenia wlasnego wiem, ze pielegniarstwo to nie zawód a misja, zwlaszcza przy polskich warunkach placowych, i tak jak madrze prawi Ewa, dwa razy sprawdz wszystko zanim podejmiesz decyzje, bo moze sie okazac, ze bedzie Cie to wszystko kosztowalo wiecej czasu, zachodu i pieniedzy, kosztem czasu spedzonego z najblizszymi, niz to wszystko warte. I nie zrozum mnie zle, pieknie miec idealy, ale rownie dobrze mozesz byc ludzka ksiegowa z sercem, jak pielegniarka.

Buziaki i co zlego to nie ja (to Kewa

)

Akcent

Nie chcę się wtrącać w twoje prywatne sprawy, grouse, al Blue_Light_Colorz_PDT_02

, ale sama prosisz o radę, więc też radziłabym się zastanowić nad tą decyzją kilka razy, bo to jest ciężki zawód i mało płatny.

anmario · Gość

Działaj swoje, gorąco zachęcam Cię do tego. Sam teraz jestem w trakcie studiów a w sierpniu kończę pięćdziesiąt lat. Nie są to, oczywiście, studia dzienne, ale i tak średnia wieku moich kumpli z roku to 25 lat. Znamy się jak łyse konie i świetnie się rozumiemy. Nie ma mowy o żadnym dystansie, wiadomo, na początku, trzy lata temu, niektórzy tytułowali mnie per "pan", ale raz dwa wybiłem im to z głowy (po takich panach jak ja mój dziadek na koń wsiadał i takie tam

).
Zawsze czułem się młodo, ale od kilku lat naprawdę nie mam trzydziestki nawet

Grouse

Faktycznie Kewa masz rację 20. Teraz się ten system edukacji tak zmienia, że się gubię.
Wiem Kobitki, że to mało opłacalny, za to wyczerpujący zawód, wymagający lat nauki i praktyki. Jestem tego w pełni świadoma. Od 7 lat pracuję jednak w finansach i tak prywatnie powiem wam, że mam już po dziurki w nosie tej pracy. Ciągła gonitwa za pieniądzem, żeby nie wiem ile było, to prezesowi jest za mało. Jestem genialną księgową bo tzw. kreatywną, tu dodam tam odejmę, prawnie jest ok, a spółka zarabia. I najlepiej jakbym to robiła 24 h. Ja nie kończę pracy o 15, już nie pamietam kiedy przed 17 wyszłam do domu, do rodziny. Dojeżdżam do pracy do Wrocławia, więc muszę doliczyć jeszcze godzinę na powrót do domu. Nie siedzę w pracy i nie popijam kawy, bo nie mam czasu:narady, spotkania,sprawozdania i jeszcze kontrola księgowych, czy nie chrzanią czegoś, bo ja dostane za to baty, nie one. To też jest stresująca i wyczerpująca praca. Jakiś czas temu złapałam się na tym, że zaczynam ciągle myśleć o pieniądzach. Praca przełożyła się na moje życie. Jak sa to jest super, ale jak na coś brakuję to już się awanturuję z mężem,że źle gospodarujemy przychodem. Przecież to chore!!!!! Są ważniejsze rzeczy w życiu niż kasa, tak nie można żyć. I myślicie,że ktoś mi za pracę dziękuje, ktoś jest wdzięczny? Czy sadzicie,że premia raz na rok zrekompensuje mi nieprzespane noce, nerwy , pośpiech i jeszcze ten materializm, w który się wpędzam. Owszem, mogę się zatrudnić w jakiejś małej miłej firemce, w której wszyscy będą się kochać i zapraszać na imieniny, ale zarobię tam tyle, robiąc rzeczy, których mam dość, co pielęgniarka bez specjalizacji. Więc czemu nie mogę robić tego, co chcę, co nie będzie mi przynosić milionów, ale co da mi satysfakcję. Marzę, żeby wyjść z pracy i się uśmiechnąć, że to był dobry dzień.
Tak to już jest, że dobrze jest tam gdzie nas nie ma. Moja kuzynka, pielęgniarka zazdrości mi pracy w biurze, a ja zamieniałabym się z nią w tej chwili.
Teraz mam urlop i co? I za 20 min mam videokonferencję, bo trzeba pomyśleć o korzystnym zamknieciu miesiąca, a po południu kurier dostarczy mi papiery, bo przecież jestem "niezastąpiona", kto to zrobi jak nie ja??!!!
Jesli chcecie kiedyś pracować w biurze, to radzę w małych firmach, bo w korporacjach ZWARIUJECIE (i co z tego, że za duże pieniądze, gwarantuję, że one szczęścia nie dają).
Dzięki dziewczyny za rady i pogaduchy. Applause

animavilis · Gość

Grouse

Oczywiście chłopakom też dziękuję.

Anmario gratuluję !!! Jestem z Ciebie dumna, oby więcej było takich jak my.Wydaje mi się, że człowiek po 30-tce jest świadomy swoich wyborów, wreszcie !

Diabelsky · Gość

jaka to wielka niesprawiedliwośc że dziadkom i babciom na studiach dziennych nie przysługują przywileje w postaci zniżek na przejazdy tramwajami...

Ponoć Tusk obiecał... Blue_Light_Colorz_PDT_02

Grouse

Animavilis też się kiedyś zastanawiałam nad drugim marginesem. I doszłam do wniosku, że znam może z 4 lekarzy z misją, reszta zarabia kasę. Misje to oni mają może, ale tak z 3 lata po studiach, później myslą tylko ile i za ile i gdzie,żeby było więcej. Lekarz nagle Cię nie przyjmie, bo już nie ma miejsca, bo kończą się limity itp. A gdzie przysiega, że będzie leczył ludzi, nie ma tam chyba nic o leczeniu płatnym. A spróbuj powiedziec lekarzowi na wizycie prywatnej, że zamiast 100 dasz mu 10 zł, bo więcej nie masz, bo jesteś biedny i nie starczy Ci na jedzenie, a boli. Ilu Cię przyjmie??? Tak więc w tym zawodzie misja zanika. Misję to można mieć w wolontariacie lub w marnie płatnych zawodach, bo wtedy nikt nie rozumie dlaczego Ty to właściwie robisz, a Ty wiesz, BO LUBISZ.

Poldek

Zamiast srtudiowac pielegniarstwo, zrob uprawnienia na ciezki sprzet drogowy..radyjko, klima, 4 biegi (dwa do przodu, dwa do tylu) i 8 tys co miesiac Blue_Light_Colorz_PDT_02

Kewa

Znów niech będzie na mnie

O lekarzach też muszę wtrącić swoje trzy grosze.
Lekarz to przede wszystkim zawód (pielęgniarka też). Jeśli kogoś nie stać na wizytę prywatną, to czeka do specjalisty w kolejce, no takie jest życie. Hydraulik też nam kolanka nie wymieni za friko, mechanik nie naprawi auta, a fryzjer nie ostrzyże. Co do przesunięcia kierunku pielęgniarskiego na lekarski, to niestety nie jest takie proste. Trzeba tu przyjąć pewien fakt - to są dwa odrębne zawody. Pielęgniarka nie jest pomocnikiem lekarza, ani jego sekretarką, takie przeświadczenie ciągle jeszcze pokutuje. Rozdział bardziej widoczny jest za zachodzie, bo tam pielęgniarki mogą więcej. Są kraje gdzie wypisują recepty, kierują do specjalisty (u nas też, ale na skierowaniach lub receptach podbitych przez lekarza, czyli nielegalnie

). Natomiast zostać lekarzem jest o wiele trudniej. Doktor, który ze mną współpracuje (z tytułem doktora) przygotowuje córkę na studia medyczne. Cały ogólniak brała korepetycje z biologii (!), maturę pisała z ośmiu przedmiotów (to jest max, zdaje mi się), a teraz złożyła papiery na dwie uczelnie i jeśli się na żadną z nich nie dostanie, to przez rok będzie zakuwała (nie biorąc się za żadną pracę, ani inne zajęcia), żeby w przyszłym roku ponownie stanąć do naboru. Absolwent medycyny jeśli nie zda bardzo trudnego egzaminu lekarskiego (LEP) nie może praktykować, nie ma prawa wykonywania zawodu. Jeśli zda jest lekarzem, którego nigdzie nie chcą zatrudnić, musi za darmo załatwiać sobie rezydenturę, lub praktyki. Gdy już zacznie się liczyć jako lekarz, zarabia te 1500 zł na rękę to myśli o specjalizacji (3 lata). Znów zatrudnia się często bez wynagrodzenia na oddziale, który go interesuje, potem kolejno zalicza jeszcze dodatkowe (gromadzi punkty), by potem przystąpić do egzaminu, najczęściej w Warszawie, gdzie musi trochę pomieszkać za własne pieniądze i gdy wreszcie szczęśliwie zaliczy specjalizację zaczyna pracę za jako takie pieniądze, bierze dodatkowe etaty, rosną jego potrzeby i w końcu zmęczony i sfrustrowany... wyjeżdża za granicę.

animavilis · Gość

Kewa

Diabelsky · Gość

Poznałem kiedyś pielęgniarkę. Ta miała powołanie i do tego ambicje. Anielica najprawdziwsza Anielica. W każdym calu i pod każdym względem. 050

Miała wtedy wszelkie możliwe fakultety w tym zawodzie.
W tej chwili też ma. Ale już jako bardzo wzięta Pani Doktor. Ta dziewczyna na nic nie ma czasu. Praca, szkolenia, specjalizacje, kursy, sympozja, no i w zasadzie tak jakby coraz mniej tego Anioła... Angel

Pochodzenie O-Ren Ishii

>>> Grouse

Do tej pory miałem mieszane uczucia co do idei natomiast po przeczytaniu opisu Twojego stanowiska pracy, z którego wynika że masz większe szanse na zapoznanie się z prokuraturą niż ze szpitalem, jestem zdecydowanie na tak Blue_Light_Colorz_PDT_02

Kewa

Żeby nie było - ja jestem również na tak! Po tym co Grouse napisałaś i po Twojej determinacji widzę, że to powołanie

Powodzenia!

Gość

Kewa

Yachoo, przecież wspominałam, że liceum medyczne było pięcioletnie. Można było zostać pielęgniarką też po liceum ogólnokształcącym (4 lata), ale wtedy trzeba było odbyć 2 letnie studium pielęgniarskie (w sumie nauka trwała 6 lat). No cóż, od pielęgniarek zawsze wymagano dużo, a lekarskie studia jak wiesz trwały i trwają 6 lat, a nie 5. Obecnie pielęgniarki muszą mieć skończone studia, przynajmniej licencjat.

Gość

Kewa

Poldek