po 30-tce

lulka

Zdjęcie Drobniutkiej mnie natchnęło i spora przemiana w jej wyglądzie.
Czy jesteście spontaniczni? Jak długo zastanawiacie się nad swoimi przemianami?
Ile Wam czasu potrzeba żeby dać komuś w pysk, albo ile czasu potrzeba żeby się przed tym powstrzymać?
I co w ogóle oznacza słowo spontaniczność - pomijajając już wspomnianą wcześniej śliczną, przemienioną Drobniutką?
Czy to jest cecha wrodzona czy po prostu pewne sytuacje lub osoby są w stanie ją powstrzymać lub wyzwolić?
Powracając do fryzjera (żeby nie było, że się migam). Długo zastanawiam się nad zmianą koloru czy fryzury. Czasami kilka tygodni. Potem idę do fryzjera i mówię, ze chcę mieć warkocz okręcony dwa razy wokół głowy. (mam dosyć krótkie włosy).
Czyli zdaję się całkowicie na panią fryzjerkę. Owszem, to nie spontaniczność, ale zaufanie.
Nie jestem spontaniczna w tym względzie, ale...
cdn.

Aproxymat

Ja w ogóle większość rzeczy w życiu improwizuję. Jak coś zaplanuję to i tak kończy się improwizacją. Nawet lepiej się wtedy czuję, bardziej kreatywnie (choć nie lubię tego słowa) - choć niby bardziej wyrachowane planowanie czegoś powinno o takie uczucie mnie przyprawiać.

Mii

Drobniutka wygląda super!

Jeśli zaś chodzi o temat podstawowy...mogę śmiało odpowiedzieć, że jestem spontaniczna...chyba nawet za bardzo...i czasami nad tym boleję, gdyż bywa ona często niepotrzebna, w konsekwencji staje się kłopotem...
Jednak kiedy jestem u fryzjera i planuję jakąś zmianę...wyszukuję w katalogu fryzurę z włosów do pasa i życzę sobie ją mieć...

pani Anetka w ogóle nie wydaje się być zaskoczona. Angel

Czy określenie "w gorącej wodzie kąpana" jest odpowiednikiem spontaniczności...? Think

Pochodzenie O-Ren Ishii

ja nie jestem spontaniczny... niespodzianek nie lubię a amerykański zwyczaj "surprise party" jest totalnie poza moją zdolnością rozumienia...co prawda mogę spontanicznie wyskoczyć na piwo ale poza tym to jestem obrzydliwym planistą

Mii

animavilis · Gość

Nie jestem spontaniczna z natury. Spontaniczność, i nie zawsze tę pozytywną jej postać, wzbudzają we mnie sytuacje.
Mam tendencję do planowania i wizji. Bez przerwy przed oczami pojawiają mi się fantastycznie wizje. Wizje wymarzonych nowych butów, wizje spożytkowania przewidywanej podwyżki, wizje cudownego spędzenia długiego weekendu, wizje pomyślnego rozwoju życia osobistego, etc.
A potem wizje niemal zawsze biorą w łeb i zostaję bez planu, bez wizji i bez spontanu

Surprise party to jakaś masakra. Mam wizję, że wyrzuciłabym wszystkich za drzwi lub uciekła szlochając

fedrus

Spontaniczność? Tylko wtedy kiedy mam mało do stracenia.

Pochodzenie O-Ren Ishii

lulka

Dobrze jest czasami założyć swój własny topik bo czyta się go bardzo uważnie. Miałabym ochotę zrobić prywatę i napisać jak ja widzę poszczególne osoby tutaj.
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Oczywiście tego nie zrobię choć nie sądzę by było to niemiłe. Po prostu tutaj się tego nie praktykuje. Ok.
Na niespodziankową imprezę to ja zawsze i jak w dym!
Natomiast lubię planować rzeczy odległe. Nie, to nie są wizje jak u Animy, ale remonty, zakupy AGD itd. itp. I to planowanie mi się udaje i je realizuję. Sęk w tym, że te wszystkie rzeczy codzienne, zaskakujące mnie - najczęściej zawodowe traktuję tak jak Apro. Nie jestem w stanie przewidzieć, nie mam czasu zaplanować i nawet nie wiem czy chciałabym?
Założyłam ten topik też dlatego, że ten spontan (przynajmniej w moim życiu się opłaca). Zawsze twierdzę, że nie posiadam intuicji...A jednak - tak teraz sobie gdybam...Może powinnam to inaczej nazwać, może mam po prostu szczęście, może jakieś mierne umiejętności - grunt, że ta nieprzewidziana spontaniczność, w dodatku przeze mnie nie lubiana daje najlepsze efekty.
Czyli w podsumowaniu - nie wiem czy jestem, ale chciałabym być tą nudną planistką. Pewnie nią jestem tylko co z tą resztą?

Mii

Czytając Cię Lulko miałam wrażenie, że czytam własnego posta Anxious

Pochodzenie O-Ren Ishii

nie wiem czemu do słowa "planowanie" dodajecie słowa "sztywność" i "nuda" !
przecież to taka gierka jest ! i to lepsza niż wszystkie gry planszowe i komputerowe razem wzięte ! to JEST zabawne ! nic bardziej zabawnego nie znam niż obserwowanie jak rzeczywistość dostosowuje się do wymyślonego scenariusza Angel

animavilis · Gość

fedrus

Mii

Planowanie kojarzy mi się z ramką w ktorą sie wpisuje cel, datę i po zrealizowaniu stawia się "ptaszka" ...a on z kolei kojarzy mi się ze sztywnością... oops

Na temat planowania jest kawał...i on doskonale odzwierciedla mój stosunek do w/w ....
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Może mam kompleks...może to coś zupełnie innego, ale boję się, że jesli mój scenariusz by padł...nie dałabym rady tego znieść psychicznie...bowiem nie znoszę porażek Anxious

Mii

lulka

Pochodzenie O-Ren Ishii

że się coś zesra - to jest scenariusz B

lulka

Ha ha ha...Chyba zacznę w sobie kochać tę nieszczęsną planistkę.
Szkoda, że nie zrobiłam ankiety. Pewnie wyszłoby, ze tylko nudni planiści są w stanie wywołać u mnie spazmy śmiechu.

PS Już nie mówię dobranoc bo ileż razy można?

livia

jestem spontaniczna i spontanicznie odpowiadam na ten temat po 2 juz pifffkach

ok, na serio, to jestem impulsywna czyli idzie to w parze ze spontanicznością, tak myślę... Blue_Light_Colorz_PDT_02

często żałuję swojej reakcji po przemyśleniu.... a potem żałuję, że było mi żal d'oh!

więc ostatnio staram się nie wyrywać tak od razu ze swoimi emocjami i poczekać jak sytuacja się rozwiążę...
a jeśli chodzi o fryzjera.... nie znam takiego, który by mnie zadowolił Think

Seeni

Planuję- zawsze i wszystko. W wielu wariantach z kilkoma planami awaryjnymi, gdyby główny się nie powiódł. Z drugiej strony jeżeli ktoś rzuci z nienacka np propozycję pójścia na tańce jestem w stanie w mgnieniu oka odrzucić wszelkie plany.
Kiedy jestem wyjątkowo szczęśliwa nawykowo skaczę po łózku ( z tym, że w sposób zorganizowany : środeczek- hop lewy kąt przy ścianie, hop srodeczek hop, prawy kąt przy ścianie- i tak w koło Macieju do padniecia ( zawsze na środeczek) ze znużenia.
Bardzo trudno mi zatem jednoznacznie stwierdzic o braku całkowitym spontaniczności.