po 30-tce

fedrus

Jak uważacie, czym w dzisiejszych czasach jest skromność? Czy bycie skromną osobą, to w dalszym ciągu zaleta? Czy takie osoby wzbudzają w Was sympatię, czy może kojarzą się z życiowymi niedorajdami, które nie potrafią się odpowiednio "sprzedać". Czy warto być skromnym? Czy skromność może iść w parze z pewnością siebie i poczuciem własnej wartości? Czy uważacie, ze jest coś w tym nagannego, że mówi się o osiągniętych sukcesach, dokonaniach itp? Chwalicie się, jeśli macie czym, czy raczej czekacie aż Was pochwalą?

Mii

W życiu bym nie pomyślała, że skromność można porównać do frajerstwa Not talking

w moim mniemaniu jest to ogromna zaleta i nie widzę przeciwwskazań by nie mogła iść w parze z pewnością siebie i poczuciem własnej wartości....z tymi cechami może się "gryźć" tylko lub też wstydliwość....

Mati.

..do frajerstwa teraz raczej porównuje się uczciwość i bycie uczciwym.. ale w temacie: jakie są granice wyznaczające skromność?
chwalenie się i bycie chwalonym do mnie nie przemawia.. to akurat traktuję z przymróżeniem oka.. Kiedy ktoś mi mówi o swoich sukcesach czytaj: chwali się w aspekcie tego topiku nie przychodzi mi do głowy, że jest nieskromny.. raczej ostentacyjne obnoszenie się z czymś czyli forma... I znowu ta Gombrowiczowska forma

Forma autoprezentacji definiuje to w jaki sposób będziemy tego kogoś odbierać..

lulka

Mati.

..a według mnie skromność to jest forma autoprezentacji..może nieświadomej, ale na jakiejś podstawie twierdzisz , że ktoś jest skromny.. chyba właśnie na podstawie tego jak się ów ktoś nosi.. może być "niewidoczny", ale to też wynika z formy jaką przyjmuje w społeczeństwie...

fedrus

Mati.

..nie noszę encyklopedii w kieszeni rozmawiając z innymi.. a odbierając ich kieruję się odczuciem i intuicją i dopóki ten ktoś jednoznacznie "nie nadepnie mi na odcisk" nie szukam go wśród definicji...
czasami jest tak, że lubię słuchać o sukcesach innych.. zwyczajnie - ktoś cieszy sie, że coś mu wyszło i chce się tym podzielić... nie widzę w tym niczego złego... To mniej więcej tak, jak było z tą moją koleżanka z pracy i dowcipem z pucharem.. Przyleciała z nim do mnie zachwycona.. nawet do głowy mi nie przyszło, żeby ją negatywnie odebrać - jako nieskromną..

animavilis · Gość

Skromność kojarzy mi się z pokorą. Ze znajomością swojego miejsca w szeregu, swojej roli w życiu oraz poczuciem własnej wartości płynącym, być może paradoksalnie, z tej wiedzy. Tak rozumianą skromność podziwiam prawdziwie, szczerze jej zazdroszczę, ale też i - nie rozumiem.

lulka

Mati.

..czyli też nie kierujesz się wiedzą encyklopedyczną a raczej własnym odczuciem.. czy Bill Gates jest w Twoim odczuciu skromny? czy to, że się alienuje świadczy o jego skromności czy ma to raczej wymiar samozachowaczy..? wszyscy wiedzą, że jest to najbogatszy człowiek na świecie a jakoś mało go na wizji...
Wydaje mi się, że ocena jednych przez drugich zależy od tego drugiego i jego podejścia do tematu...
czy to, że powiem wszystkim, że lecę na wycieczkę dookoła świata świadczy o tym, że jestem nieskromna i sie chwalę czy może będzie to odebrane jako fakt, że tak cholernie się ciesze, że chcę się tym zwyczajnie podzielić, bez znamion chwalenia się...?
czy to, że jestem pewna siebie świadczy o tym, że jestem bufonem czy może to, że po prostu znam swoją wartość..?
..i takie pytania zadjąc sobie powodują, że nabieram wrażenia, że to inni stanowią lustro... Ja mogę czuć się skromnie mówiąc o pewnych rzeczach i nie mieć w tym celu pokazania siebie i chwalenia się, ale to jak odbiorą mnie inni i jak mnie ocenią może być zupełnie inne...
Pytanie czy jesteśmy takimi jakimi widzą nas inni czy jednak takimi jakimi się MY sami czujemy..?

lulka

fedrus

szb

być przesadanie nachalnym i pewnym siebie to ... można się naciąć albo zrazić do siebie wiele osób (wystarczy popatrzeć na mnie np.)

z kolei w dzisiejszych czasach skromność wśród pracodawców to minus. trzeba prezentować ekspansywne zachowanie, atakować i nie patrzeć na ofiary. (by samemu się ofiarą losu nie stać)

ale to się bierze z poczucia własnej wartości i z tego czym nas karmili rodzice, jak głęboko siedzi w nas Kościół i wiara w to, że narządów płciowych dotykamy tylko podczas sikania i mycia się/ich.
bierze się z tego że jesteśmy wrażliwi na to co mawiają nam inni a my to kupujemy i ... powoli jak w przesłonie, kręcimy na jak najmniejszy dopływ światła i otacza nas ciemność. nie twierdzę że głupota.

skromność powinna objawiać się jedynie w reacjach damsko-męskich.
a delikatny rumieniec pana i pani powinien być tylko potwierdzeniem że nie mamy do czynienia z kimś do szpiku kości zepsutym.

piszę to sobie bo... właśnie prostuję część tego co powyżej
amen

Seeni

Niestety absolutnie nie powinnam się wypowiadać w tym temacie gdyż jestem z natury bezwstydnie nieskromna

animavilis · Gość

szb

jak to się kasuje?

bo ja

a mi skromnosć kojazy sie tylko i wyłącznie z jej przeciwieństwem czyli NIESKROMNOŚCIĄ

Mogę wyliczyć:
nieskromny ubiór
nieskromna poza
nieskromna propozycja
nieskromne myśli i uczynki też
...

pewnie jeszcze coś by się znalazło?

Jeśli mówimy o kims kto zna swoją wartość bez podkreślania jej na każdym kroku, i zna też swoje minusy tak samo dobrze jak plusy, to właściwe jest dla mnie słowo - pokora i mogłabym zacytowac to co napisała Anima i się pod tym podpisac. (gdyby nie to, że Animie skromność kojarzy się z pokorą a mi z nieskromnością

)

Mati.

zwyroll3

nieskromna postawa: bicie piany na swój temat.

kasiek66

Dla mnie przykładem skromnosci pomimo wielkosci jest prof Bartoszewski