po 30-tce

Kewa

Jakoś tak sami działają przeciwko sobie, dziwne.

Mati.

Jakież zgodne, liberalne postawy

wobec przyjętego kulturowo moralnie nagannego procederu. Grunt to mieć takie wytłumaczenie, które oczyści sumienia i pozwoli sobie brykać dalej, albo i nie...

Czy to jest poligamiczna natura człowieka, czy cokolwiek innego, nie ma znaczenia – grunt, że działa.
Co nie zmienia faktu, iż jest to zdrada, a zdrada jest jednoznacznie zła (bo sprawia ból, bo coś zabija..) i do tej pory myślałam, że jest ogólnie potępiana. Zwierzę w nas jak widać wygrywa

Chyba, że pozmieniamy nieco wartości słów i uznamy 'skok w bok' nie za zdradę, a za czysty zew natury.
I na podstawie tych dwóch ostatnich topików, refleksja jaka mnie naszła brzmi tak:

Wraz ze wzrostem rozwoju cywilizacji, świadomości, wiedzy, poziomu stanu posiadania, obniżamy swoje loty. Nie stawiamy sobie coraz wyższych poprzeczek, tylko je obniżamy. Dajemy sobie więcej przyzwolenia do robienia rzeczy, które jeszcze bardzo niedawno, nie przeszłyby bez echa, bez społecznych konsekwencji, bez solidnie bolesnej nauczki. Kiedyś zbrukani haniebnie, splamieni na honorze, teraz zrehabilitowani w imię dzisiejszych ‘wartości’. Kiedyś za zdradę ucinano tumtudrutum, wydalano z wioski, osoba która zdradziła miała przerąbane.. nie tylko w swoim domu, ale i w całej społeczności. Była naznaczona. Bywało, że spalona lub ukamienowana. Generalnie: Co za wstyd..

Teraz napiętnujemy ją bardziej z przyzwyczajenia chyba, bo mimo wszystko odwołujemy się do wolności wyborów, wolności w ogóle, argumentujemy tym, że przecież każdy jest inny, ma swoje potrzeby, ma swoje powody, nic mi do tego. Niech robi co chce. Ewentualne konsekwencje i tak mnie nie dotyczą. (Chyba jednak takie przyzwolenia i ich konsekwencje kształtują całe społeczeństwa)
No, ale przecież prawdziwa miłość wszystko wybacza. Tylko na jak okrutny test wystawiamy miłość partnera.
Podobnie jest z rozwodami..

Trendy w tym temacie nieco się zmieniały na przestrzeni dziejów.
Seks z dziećmi był kiedyś dopuszczalny, w niektórych krajach istnieje nadal. My chyba jesteśmy w takiej fazie przejściowej(?) chyboczemy się nieco..

Ktoś kiedyś z jakiś powodów ustalił, że pewnych rzeczy po prostu się nie robi. Myślę, że gdyby się zagłębić w antropologię takiego pomysłu, to ma ona jakieś solidne fundamenty i prawdopodobnie jakieś logiczne argumenty (których źródła nie znam). A my kombinujemy z wyszukiwaniem różnych odcieni szarości między czymś, co mogłoby być po prostu biało-czarne. Wystarczyłoby trzymać się jakiś ogólnie przyjętych zasad

.

Jednak obserwując coraz bardziej wyluzowane trendy i nieokiełznaną i niejednoznaczną naturę człowieka najlepiej, byłoby wprowadzić wielożeństwo, żeby wilk był syty i owca cała.

Coś dla ducha i coś dla ciała. Dla Boga i dla Człowieka. Moglibyśmy się wtedy razem bez stresu, bez grzechu kokosić, łożąc na wspólne dzieci. Ale byłoby fajnie. Jak jedna wielka rodzina.

Trzeba by się jeszcze tylko samemu przekonać, że fakt iż mąż czy żona żyją z innymi mężami i żonami nie ma znaczenia.

Myślę, że część by się przełamała, a druga część odeszła grzęznąc w chyba nie takich najgorszych 'babcinych wartościach'.

I dlatego uważam, że zdrada, skok w bok - jak zwał tak zwał - jest zła i fakt, że źle się czyni trzeba przyjąć na klatę, a nie szukać sobie tłumaczeń. A co z tym faktem dalej poczniemy, wytycza już tylko indywidualnie sumienie każdego człowieka, bo nikt nas nie ukamienuje, nie spali, nie opitoli z cennych narządów. Możemy sobie jedynie spierniczyć elegancko urządzone życie... dla chwili 'bez mózgu'..słabości, podniety i adrenaliny.
.. bez sensu.
Zdegustowany

Kewa

pogłoska

lulka

lena

Mnie się wydaje, że takie gdybanie nie ma sensu.
Co by było gdyby ...

Człowiek nie jest w stanie przewidzieć jak się zachowa w danej sytuacji, póki się w niej nie znajdzie.

Jayin

Jayin

Mati.

FRIDA · Gość

Wybaczanie zdrady, ciągłych zdrad, pojedynczych zdrad, to dla mnie brak szacunku dla samego siebie. I argumentacja, typu, że każdy ma prawo do błędów, tym razem mnie nie przekonuje.