po 30-tce

Aproxymat

Właśnie odebrałem telefon od kolegi, z którym nie miałem kontaktu przez parę lat. Pełnym energii głosem nawijał mi przez kwadrans jak to odmieniło się właśnie jego życie, a kiedy nabrałem podejrzeń, że został akwizytorem i próbuje mi po znajomości coś sprzedać - oznajmił, że cierpiał na depresję i teraz dostał jakieś niesamowite środki antydepresyjne, czuje się fantastycznie i może byśmy się spotkali i pogadali.
No, myślę sobie, mniej więcej wiem jak się rozmawia z osobami "pod wpływem", choć przeważnie staram się z nimi nie wdawać w dyskusje, ale z kimś, kto jedzie na jakimś prozacu, nie miałem dotąd do czynienia. Straszny słowotok - nie wiem jak ma wyglądać taka rozmowa. Macie jakieś doświadczenia z takimi ludźmi? Jak reagować? Nie chce mi się z nim spotykać ale jak jest taki nakręcony to pewnie będzie dzwonił i zawracał mi głowę (pewnie zresztą nie tylko mi, bo coś wspominał o nękaniu innych wspólnych znajomych).

bobro

ja zwykle muszę montować jakiś mebel albo wyjechać gdzieś z rodziną i nie mam czasu na takie spotkania, a jak ktoś do mnie telefonuje, to akurat mam ważną rozmowę z szefem albo teściową na drugiej linii... nie mam czasu dla ludzi Tongue out (1)

animavilis · Gość

Hm, dobrze dobrany lek antydepresyjny chyba nie powinien działać tak, aby człowiek wpadał w biegunowość - z depresji w nienaturalne ożywienie, euforię.
Prozac życia = erzac życia, tak mi się skojarzyło.

Jeśli nie masz ochoty się z nim spotykać, to się nie spotykaj. To dosyć delikatna materia, bo po takim oświadczeniu kolegi trudno nie pomyśleć, że odmowa może naruszyć jego nadwątloną depresją konstrukcję psychiczną, ale dlaczego robić z siebie mesjasza w trosce o ochronę cudzej iluzji świata, która, prędzej czy później, zderzy się z rzeczywistością? Mam wrażenie, że ktoś robi krzywdę Twojemu koledze, ale na pewno nie Ty, swoim potencjalnym brakiem woli spotkania.

Diabelsky · Gość

każdy reaguje indywidualnie na tego rozaju lekarstwa(lub środki).
Facet dostał takiego ,,kopa,,że dopadła go nieodparta chęć podzielenia się własnym szczęściem i powodzeniem w terapii.To normalne.
Najlepiej jednak jak przyjacielem takiego delikwenta na ,,rewelacyjnych środkach,, jest właściwy lekarz i kozetka w gabinecie.

Kewa

Mam słabość do takich ludzi, ale faktycznie potem ciężko się wyplątać, chociaż może nie - może zwyczajnie chce się spotkać, żeby udowodnić sobie i ludziom, że nie jest z nim tak źle, że jest nadzieja...

Aproxymat

No właśnie, niezręcznie odmówić, bo to może nie tyle jemu zaszkodzi, co mojemu własnemu samopoczuciu, że go tak potraktuję. Z drugiej strony, jeśli to tak na niego działa (nie znam się na tych nowych lekach antydepresyjnych i czemu taki na nim to wywarło efekt) - to sama taka rozmowa może być bardzo męcząca. Nie mam na razie pomysłu.

hachiko · Gość

W takich wypadkach przychodzę na spotkanie,ale z góry oznajmiam,że nie mam duzo czasu. Nie jestem zwierzęciem zbyt towarzyskim i strasznie się męczę na wszelkich tego typu zebraniach. Uczę się dystansu zarówno do ludzkich nieszczęść jak i sukcesów. Wysłucham, pocieszę, przytulę, wyrażę swoją opinię,ale już tego tak nie mielę i nie trawię jak kiedyś. Bardzo to wszystko kiedys przeżywałam. Na wiele rzeczy nie mam wpływu...
Czasem jednak ludziom potrzeba wsparcia kogos z zewnątrz, uznania. Jest to nieraz zwieńczenie ich satysfakcji.

Nikt

Apro krótko i na temat: masz przej...ne.
Spotkasz się źle, nie spotkasz się, również źle.
Jak się nie obrócisz dupa z tyłu.

melpomena

Wystarczy sobie alarm w komórce nastawić na określoną godzinę i udać, że to pilny telefon.
Jednak kolega przyznał się do brania antydepresantów i to mu poczytuję na plus. Nawet nie zdajemy sobie sprawy jak wielu ludzi wokół nas bierze je.
Poza tym, to nie oznacza, że jest chory psychicznie. Apro, czujesz dyskomfort jeśli chodzi o spotkanie, to powiedz, że nie chcesz. Nie ma sensu przekładać go na świętego nigdy.

animavilis · Gość

mel, powiedziałabyś osobie, do której nie czujesz antypatii, ot, takiemu tam całkiem neutralnemu dawnemu znajomemu - "nie chcę się z Tobą spotkać"?

Aproxymat

Hm... ani ze mnie odludek ani dusza towarzystwa, ot przeciętny jestem pod tym względem, jak ktoś chce ze mną pogadać to rzadko odmawiam i pewnie teraz też nie miałbym specjalnych rozterek. Tylko sytuacja jest nieco nietypowa.

Seeni

Bozesz Ty mój- ja zawsze mam taki słowotok jak po prozacu. Not talking

Hower

Ciężko cokolwiek powiedzieć nie znając gościa, ale myślę, żebym się spotkał z nim. Starał się wyczuć sytuację i jeśli by to było możliwe, z jego strony, wyjaśnić mu w delikatny sposób jak to widzisz. Do wafla przecież to nie skazanie.
>Dodam, że nie należę do ludzi zbyt towarzyskich.

EMES

Najlepiej to załatw sobie sztukę zielonego i tak się razem nagadacie jak nigdy i za wszystkie czasy

Aproxymat

Obawiam się, że jako abstynent padłbym po paru wdechach.

Wiolinowa

Aproxymat

No nic, pewnie zadzwoni w tygodniu. Postaram się zachowywać taktownie, na ile potrafię, choć przeczuwam, że mocno mnie to zmęczy.

bobro

Aproxymat

No bo ja mam miękkie serce, jak wiadomo.

Hower

Ja jak gulasz z z serc drobiowych gotuję to zawsze mi takie gumowate wychodzą