po 30-tce

Drahna

Nie przesadzacie aby? Gdyby bylo tak jak piszecie wszyscy bylibysmy patologicznymi kłacami. Jedni swiadomymi inni nie, ale jednak kłamcami.

Lepiej w takim razie sie nie odzywać i nie zapoznawać słuchającego z najmniejszą częścią prawdy.

Milczeć

jaras

Witam.

Dla mnie sprawa jest bez najmniejszego cienia wątpliwości: nie powiedzenie prawdy jest takim samym oszustwem, jak kłamstwo, jeśli sprawia to, że dana osoba została tym wprowadzona w błąd lub skrzywdzona.

Bo, oczywiście, rozumiem przypadki, kiedy, lepiej jest nie powiedzieć nic, niż np. komuś sprawić niepotrzebnie przykrość. Ale to już jest temat z wątku o szczerości, o którym też o tym pisałem ;-).

Także rozumiem przypadki, kiedy nie mówiąc prawdy można komuś uratować życie lub inaczej pomóc - wszystko to, wydaje mi się, zależy od kontekstu, ale trzeba umieć wyczuwać te subtelności.

Przesyłam moc (równą iloczynowi prądu i napięcia ;-) pozdrowień.