po 30-tce

Seeni

Zgadzam się z tym, że zwykły człowiek nie zna przepisów prawa, nie orientuje się w nich, nie umie ich czytać, interpretować, albo zwyczajnie ich nie rozumie. Tak jak przeciętny prawnik nie orientuje się przykładowo w fizyce kwantowej czy naprawie obuwia. Niewątpliwie edukację w tym zakresie należałoby prowadzić i to chyba już na etapie edukacji szkolnej. Niektóre zresztą placówki mają autorskie programy tzw. elementów wiedzy o prawie i generalnie to się sprawdza. Młodzi ludzie chcą wiedzieć. Aktualnie zresztą jest prowadzona na dosyć szeroką skalę współpraca szkół z sądami: są cywilne rozprawy symulowane, młodzież licealna uczestniczy w rozprawach karnych. Taką akcję prowadzi np apelacja gdańska. Dodatkowo, przy każdym Mopsie jest komórka prawna, gdzie odpowiednia pomoc udzielana jest pro publico bono. Bezpłatną poradę prawną w sprawach pracowniczych można uzyskać w placówkach PIP. Jest też w końcu internet, obecnie chyba dosyć szeroko dostępny, gdzie zasadniczo wystarczy wklikać odpowiednie hasło, żeby uzyskać podstawową wiedzę, albo chociażby wzór pozwu czy wniosku w konkretnej sprawie. Generalnie, z wyjątkiem ludzi młodych, społeczeństwo jest niespecjalnie zainteresowane. Swojego czasu przez dwa dni brałam udział na targach w propagowaniu systemu nagrywania rozpraw, gdzie prezentowaliśmy takie symulowane rozprawy sądowe. Przychodziła głównie młodzież, reagowała żywo, chciała brać w tym udział. Reszta wolała oglądać ekologiczne systemy nawadniania ogrodów. Tak naprawdę nie wiem, czy ludzie są niedoinformowani, czy zwyczajnie chcą tacy być.
Nie rozumiem też tego nastawienia na konkretną jednostkę, w tym naszym dyskutowanym przypadku - Mamę. Każda sprawa sądowa, każde postepowanie to szereg uczestników. Strony są zawsze, co najmniej, dwie i jak dla mnie bezdusznym i stronniczym byłoby postrzegać tylko jedną z nich. Prawo powinno być odarte z emocji, z równym poszanowaniem traktować, najczęściej przeciwstawne, interesy wszystkich zainteresowanych.

Formalny

letnisztorm

Ten artykuł istnieje po to żeby stworzyć szczególny parasol ochronny nad dziećmi. W tym wypadku tymi okolicznościami uzasadniającymi powiadomienie sądu o tym zdarzeniu, był sam fakt zaistnienia zagrożenia życia i zdrowia dziecka. Dlatego nie analizuje tego prokuratura, tylko sąd wszczyna sprawę z urzędu, żeby zapewnić należyte zabezpieczenie interesów małoletniego oraz rozpatrzenia sprawy w sposób kontradyktoryjny.
Prowadzenie sprawy przez sąd to nie jest wyrok, to nie jest naruszenie zasady sprawiedliwości.
Strony są wzywane do składania wyjaśnień, materiał dowodowy jest badany, wyrok można zaskarżyć.
Pewnie prokuratura równocześnie prowadzi dochodzenie w sprawie przyczyn. Materiały przedstawione przez adwokata tej pani, nie przesądziły o winie lub niewinności, uprawdopodobniły jedynie fakt że nie było zaniedbań ze strony rodziców.

Można psioczyć na te procedury, na nieczułość organów, tylko że jak się później dzieją tragedie, to gdzie się szuka winnych? W systemie.

Ja rozumiem rozżalenie tej pani, emocje z tym związane, ale tak serio nie wiemy na 100% jak było.

sir Francis Drake

Seeni

Prawda, że system zawiera poważną lukę jeżeli chodzi o pomoc prawną ( i jakakolwiek inną) dla osób kompletnie nieporadnych życiowo. Częściowo zapełnia ją pomoc społeczna, ale w absolutnie niewystarczającym zakresie. Nie wiem jak można byłoby to rozwiązać.
Co do zasady Sądy w tej kwestii mają związane ręce. Sędzia ma ustawowy zakaz udzielania porad prawnych- z uwagi na zasadę równego traktowania stron procesu. Stronę działającą bez profesjonalnego pełnomocnika może pouczać jedynie o czynnościach prawnych ( czyli przykładowo może i powinien powiedzieć, że strona ma obowiązek powoływać dowody dla potwierdzenia swoich racji , ale absolutnie nie może wskazać jakie dowody potrzebne byłyby w konkretnej sprawie.) Biura Obsługi Interesanta działające w sadach również nie mogą udzielać porad prawnych, bo nie mają do tego odpowiednich kompetencji. Zostają jedynie profesjonalni pełnomocnicy czyli adwokaci i radcy prawni, ale taka mało postrzegająca osoba nawet nie wie jak do nich dotrzeć.

Formalny

sir Francis Drake

animavilis · Gość

annaliza

Prawo prawem (często nie jest wcale takie złe), ale najsłabszym ogniwem w naszym systemie sa niestety ludzie, w tym urzędnicy i sędziowie

Którzy wykonują swoją pracę najczęściej rzetelnie, tak, żeby się nikt nie przyczepił, żeby mieć dupokryjkę, żeby mieć święty spokój. Jeśli się da coś uwalić z powodów proceduralnych - to oczywiście zróbmy to, bedzie z głowy. Jeśli mozna zwalić odpowiedzialność na kogoś innego - to trzeba to zrobić. Jeśli stanowisko byłoby zbyt odważne, to lepiej nie ma co się narażać. Niech się człowiek odwoła - wyższa instancja niech sobie z tym radzi, co się będziemy wychylać...

Pasztet

Dokładnie tak jak pisze annaliza.

animavilis · Gość

Niedokładnie tak. Nie wiem, czy jesteście częstymi "klientami" sądów, ale ta wiedza jest dość powierzchowna. Na przykład, nieporozumieniem jest twierdzenie, że urzędnicy sądowi "uwalają z powodów proceduralnych" bądź "zwalają odpowiedzialność" z tego prostego powodu, że urzędnicy ci nie mają żadnej mocy decyzyjnej. Oni nie podejmują decyzji, tylko decyzje (postanowienia, zarządzenia, dekretacje) wykonują. Urzędnik sądowy może, co najwyżej, zrobić coś wolniej albo szybciej, może sędziemu o czymś przypomnieć (o wydaniu zarządzenia) albo nie przypominać, może być bardziej pomocy w kontakcie z petentem albo mniej pomocny (jak jest za bardzo pomocny, to przekracza swoje kompetencje bo, jak wspomniała Seeni, urzędnik nie ma prawa udzielenia porad prawnych). I na tym się kończy wachlarz możliwości urzędnika sądowego. Jednym urzędnikiem w tej instytucji, który ma uprawnienia do podejmowania samodzielnych decyzji, jest dyrektor sądu. Cała reszta to wykonawcy.

Jeśli chodzi o orzeczników, to z perspektywy własnego doświadczenia, jeśli widzę nadużycia, o których pisała Annaliza, to raczej na zasadzie wyjątków od reguły, a nie - reguły. Sędziowie są zwykle mocno zaangażowani w sprawy ze swojego referatu, przeprowadzają "burze mózgów" i wydają przemyślane decyzje. Co więcej, zdarza się, że naginają procedurę nie po to, aby coś "uwalić" i odsunąć od siebie, tylko naprawić, nawet jeśli nie leży to w interesie sprawozdawcy, bo może niekorzystnie wpłynąć na statystykę efektywności jego orzekania.
Spotkałam się też, ostatnio, z opinią (to jeszcze nawiązanie do postu Rose o zmianach), że idą młodzi, którzy są "odważni". To była forma komplementu dla młodszych pokoleniowo sędziów, którzy nie mają oporów przed wykorzystywaniem wszystkich niuansów procedury, są bardziej elastyczni, niż ich starsi koledzy, nie trzymają się wypracowanego modelu postępowania, są otwarci na zmiany proceduralne, których, przynajmniej w prawie karnym, jest bardzo dużo.

Trzeba też zdawać sobie sprawę, że jak w każdej dziedzinie (obojętnie - budżetowej czy prywatnej), każdy pracownik, niezależnie od hierarchii, podlega pewnej presji. W przypadku stojącego wysoko w hierarchii dyrektora, taką presję wywiera na niego ministerstwo.
Sędziowie są w swoich decyzjach orzeczniczych niezawiśli, ale wbrew powszechnemu mniemaniu nie oznacza to, że bezkarni. Dla każdego sędziego prowadzone są statystyki, które mają na celu kontrolę efektywności i sprawności jego pracy. Za nadużycia sędzia odpowiada dyscyplinarnie, czy nawet, jeśli w grę wchodzi przestępstwo, po pozbawieniu immunitetu, karnie.

annaliza

sir Francis Drake

animavilis · Gość

Seeni

Nie ma czegoś takiego jak uwalenie z przyczyn proceduralnych. Przykładowo strona zgłosi jakiś wniosek po terminie. To nie jest tak, że można sobie ten wniosek odrzucić lub nadać mu bieg. Jeżeli został złożony po terminie podlega odrzuceniu. Bo tak mówi przepis.
Nie można jednych przepisów stosować a innych nie. Nie można ich naginać. To byłoby bezprawie.

Baron von DupenDrapen

Ale Wy dzielicie włos na czworo.

Uważam że państwo powinno wszystkich "narzekalskich" wysłac na parę lat do ameryki, żeby "ponap*erdalali" przez parę lat w tutejszym kapitaliźmie,
na tasmie w fabryce, albo w biurach przy waleniu w klawiature etc.
I zeby pomieszkali w zwykłych mieszkaniach z syczącymi para kalorfermi których jedyna regulacja jest otwieranie i zamykanie okna i które grzeja tylko nad ranem jak ludzie się budzą i wychodza do pracy a potem jak przychodzą zanim się położa spać.

Wtedy jak by tak Was przczołagali to przestalibyscie narzekać na ogrzewanie, na sądy, na adminstracje, na debiliżm urzedniczy, etc.. Po powrocie byście sie czuli, że przyjechaliście do raju

Formalny

sir Francis Drake

nie chcesz, baronie, pomoc zrobic usa great again ?

Annok