po 30-tce

Formalny

[quote="W2"]

W2

Kewa

Kewa

W2

slepa i brzydka

Kewa kiedy jednak "medyczne" i "informatyczne", to nie ogolnoksztalcace.
gdzie pojdzie abiturient po liceum?

Kewa

To ja już odpuszczam i dziękuję za dyskusję, bo dawno nic mnie już tak nie rozgrzało. Jutro mam kolokwium z POZ (brzmi tajemniczo?) i na dodatek nie pozwala ściągać. przewala oczami

W2

hachiko · Gość

Kewa

W2

hachiko · Gość

slepa i brzydka

W2

flykiller · Gość

hachiko · Gość

Fly, czy analfabetom matematycznym (podkreślam) można zabronić studiowania na ASP, historii sztuki, filozofii lub filologii? Skazuje się ich na to ustalając matematykę jako przedmiot obowiązkowy na maturze.W tym celu powstały profile, które umożliwiają uczniom podjęcie decyzji, określenie swojego wyboru, sprawdzenie swoich umiejętności, więc bądźmy konsekwentni.
Powiedzieć "chcieć to móc" człowiekowi ze skazą (dyskalkulia) to tak jak polecenie wstania z wózka inwalidzkiego. Dosyć obrazowo?
Owszem, formy literackie mają swoje kanony, schematy tak jak matematyka wzory, które wystarczy rozwinąć i mój syn je zna. Będą to wypracowania poprawne stylistycznie i merytorycznie,ale bez głębi, rozwinięć, odniesień. Czy mogę mu to zarzucić? Nie, bo przede wszystkim wiek, który ogranicza jego doznania,a po drugie biorę pod uwagę jego predyspozycje i zaangażowanie do innych przedmiotów, które "czuje".
Uczniowie z niedosłuchem, niedowidzący czy z inną dysfunkcją mają wydłużony czas pisania lub inne formy testu, dlaczego więc innym nie dać takiej szansy?

flykiller · Gość

Hachiko, zaryzykowałam cytując Cię, bo miałam świadomość, że możesz post odebrać personalnie, ale naprawdę nie pisałam tego w odniesieniu do Twojego syna. Po prostu, fragment ten przywołał we mnie to jakże często słyszane tłumaczenie, że się było kiepskim z polskiego, bo się nie umiało "lać wody". Tłumaczenie równie wyświechtane jak to, które sama monotonnie, i mnie podobni, powtarzają mówiąc o matematyce - że było się kiepskim, bo się wiedziało, że matematyka do niczego się nie przypada.
O ile pierwsze tłumaczenie, według mnie, całkowicie rozmija się z prawdą, bo przedmioty humanistyczne wymagają konkretu tak samo, jak wszystkie inne, o tyle to drugie jest połowicznie prawdziwe. Naprawdę, nie przydała mi się w życiu wiedza o szybujących w dół ramionach funkcji kwadratowej, które skutkują minusem przed wzorem albo ile wynoszą tangensy i kotangensy kątów i z ulgą o tym zapomniałam, ale mam też świadomość, że nieznajomość matematyki szkodzi i te biedne rzesze frajerów zaciągających kredyty, których całkowitego kosztu nie potrafią policzyć, to takie właśnie matołki jak ja, z uporem twierdzące, że matematyka jest zbędna. Oczywiście, opanowałam matematykę na takim poziomie, ale zadawniona do niej niechęć powoduje, że mi się nie chce policzyć, nie lubię liczyć, liczby mnie odpychają i... tracę na tym.

Całkowicie zgadzam się z Tobą, że każdy ma indywidualne zdolności i preferencje, więc powinien na nich się koncentrować, na nich budować swoją przyszłość, z nimi wiązać swój osobisty rozwój, ale też i nie szukać usprawiedliwień dla nieopanowania podstaw w innych dziedzinach (o ile, oczywiście, nie stanęły temu na przeszkodzie faktyczne i niezawinione deficyty). Nie zmienia to faktu, że jestem głęboko przekonana, że znaczna część wiedzy wtłaczana w nas w szkołach, była całkowicie zbędna.