po 30-tce

flykiller · Gość

Przystąpiłam do działania ok. 10:00, z postanowieniem bezwzględnego "wypieprzania." Jak zawsze. I potem też, było już jak zawsze:

Płyty z filmami, rzecz jasna, do wyrzucenia. Ale... "Pianista", "Spaleni słońcem"... "Ale, ale" - wszystko jest w Sieci, przestań. No, ale?! "Pianista"?! "Spaleni słońcem"?! "Pulp fiction" też jest fajne! To może... to może niech jeszcze postoją. Natomiast stare gazety wyrzucimy na pewno... aha, miałam to przeczytać. I to. O, to też ciekawe. Tego też nie przeczytałam?! Aaa... te ćwiczenia pamięci z Wyborczej. Tak, ćwiczenia pamięci, koniecznie (nie zakładałam już takiego tematu??). I interpretacja wyników badań. I co ta Pustkowiak powiedziała w wywiadzie? Szkoda takich w ogóle nietkniętych Wysokich Obcasów. Hmm... Dobrze, do śmieci na razie ostatnia świąteczna po wyrwaniu środka.
O.. jeszcze jeden kabel? i jeszcze?? K... do czego ten kabel?! A ten?! Pewnie jakiś kolejny "niezbędnik" - po wyrzuceniu. A HDMI, ostatnio, nie mogłam znaleźć. Niby taka sama skrętka, ale... nie, niech zostaną oba. I ten żółty dziwny też.
Pudło ze zdjęciami niedługo pęknie, ale nieeee... to pudło jest jak puszka Pandory. Zmarli patrzą na mnie z wyrzutem. Popsuje mi humor. Poza tym, to jest zabawa na pół roku. Nie, nie, innym razem.
I te fiszki z angielskimi idiomami, te płyty do nauki języka, odkopnięte od lat paru. Hm, na naukę nigdy nie jest za późno. A jeśli poczuję w sobie pęd do wiedzy akurat w 2015? to co? To co ja zrobię bez płyt i fiszek?
Rachunki, paragony dokumenty, auuu! Gdzie jest opis do tej kliszy? A do tego USG? To moja wątroba czy szyja? Tego się nie da wyrzucić bez przeglądania. Przeglądać? Nie. Nie. Nie, nie, nie. Zginę w tym, zginę, nie mam siły. Wyrzucę tylko te z 2013 roku. Ale badania niech zostaną. W końcu to, jak miewała się moja wątroba na przestrzeni dekady może być istotne.

O 15:00 miałam jeden duży worek śmieci i jeden mały worek danych osobowych, na którym będę uprawiać w pracy prywatę, tępiąc niszczarkę.
Przestrzeń życiowa się nie powiększyła, ani namacalnie, ani symbolicznie. Chaos nie został opanowany. Chce mi się płakać.

Wiem, że nudzę, ale jak Szanowne Koleżeństwo radzi sobie z tą kwestią? Jak - i czy - podejmuje tzw. męskie decyzje odnośnie definitywnego rozstawania się z rzeczami? Jak nie rwie włosów z głowy (nie ma?), pozbywając się dobrych filmów i nieużywanych kabelków oraz perełek brązujących? (porady w stylu - kupuje większe mieszkanie, niepożądane)

A że dawno nie było żadnej ankiety...

lulka

Eliminuję bezlitośnie!
Nie przeczytane? No to co - jeszcze nieraz o tym napiszą.
Kabelki? Skoro nie były mi potrzebne od poprzedniego sprzątania to znaczy, że niepotrzebne.
Tej bluzki nie lubię i nie nosze to po co mi ona?

Już tutaj chyba pisałam jak jednego razu zrobiłam porządki w garażu?
Wypieprzyłam wszystkie śrubki, rurki, blaszki, jakieś plastiki, dywaniki - okazało się, że to były dwa bagażniki samochodowe moich braci, dywaniki zimowe samochodowe też moich braci i jeszcze jakieś ich narzędzia.
Myślałam, że mnie zlinczują.
Ciekawe skąd ja miałam wiedzieć co to jest jak mi nie powiedzieli, że to tam zostawiają? Myślałam, że to się samo jakoś tak nazbierało.
Potem to nawet jak rower któryś zostawił to mówił żebym nie wyrzucała.

Często jest tak, że kabelek jednak by się przydał, a nielubiana bluzka też bo do tej spódnicy którą lubię inna po prostu nie pasuje.
Więc to też nie jest sposób idealny.

Nie wyrzucam zdjęć, nie wyrzucam książek i mam kilka pamiątek, które są dla mnie na tyle istotne, że nawet by mi w głowie nie zaświtało by je wyrzucić. Mam do nich silny stosunek emocjonalny, ale jest ich bardzo niewiele - stare płyty, muszelki znad morza , cztery szmaciane anioły, biała lampa i zupełnie nieistotne jest, że kiczowate. Kilka starych zeszytów, laurek, dwie obrączki...I to chyba wszystko.

annaliza

Ja sobie na tym froncie calkowicie nie radze.
Upycham.

melpomena

Ja jestem ta druga od udręki....

hachiko · Gość

Eliminuję umiarkowanie , bo wciąż trzymam przekłady Horacego, Owidiusza, Homera, Seneki ... d'oh!

Ubrania i klamoty syna za pozwoleniem.
Lubię przestrzeń i tęsknię za nią, dlatego przetrzymuję tylko garstkę staroci.

Mati

flykiller · Gość

Ja jednak eliminuję, choć nieporadnie i w rozterkach. Pudła z kasetami magnetofonowymi nie mogę przeboleć do dzisiaj, choć nie było już na czym ich odtwarzać. Niekiedy uprawiam rozdawnictwo, ale zdarza mi się żałować pańskich gestów, dopada mnie mentalność psa ogrodnika i ubolewam np. nad kryształową wazą do ponczu niemal wepchniętą kuzynce, choć waza od 10 lat nie widziała ponczu, incydentalnie służyła za wazon a, na dodatek, kompletnie nie kręciły mnie kryształy (ale waza! ale do ponczu!). Z książkami jest jeszcze gorzej, żal mi nawet tych nudnych i nieudanych.

Sławomir

niczego nie wyrzucam, przecież kiedyś w końcu się przyda, a o jedzenie nie woła

Pochodzenie O-Ren Ishii

A mi się podoba moja kolekcja kaset magnetofonowych - Sedes, The Bill, Farben Lehre i inne. Też nie mam jak słuchać ale jaki to ładunek emocjonalny !!!
Są też filmy na VHS (oczywiście kopia z kopii z kopii) - Terminator, Commando, Predator...
Są gazety - Secret Service a nawet Bajtek
Gdzieś leżą zeszyty z liceum z dziełami sztuki niższej na marginesach...

Póki jest gdzie trzymać to niech leży... Blue_Light_Colorz_PDT_02

Neonek

flykiller · Gość

Baron von DupenDrapen

Ja wyrzucam tylko smiecie.

A to co kwalifikuje sie jako material, ktory mozna kiedys wykorzystac to zostawiam, albowiem ufam, ze przyjdzie czas ze bede mial wystarczajaoco duzo miejsca zeby takie materialy odpowiednio uporzadkowac i przechowywac w sposob nie utrudniajacy coddziennej egzystencji i co wiecej majac do nich latwy dostep i wiedze co tak naprawde mam. Niestety b. czesto mi sie zdarza ze ide kupowac cos nowego bo np. nie wiem ze to cos juz mam lub dostep do tego jest tak utrudniony ze latwiej jest kupic niz odgrzebac.

Poza tym jak jakas rzecz lezy w przestrzeni mieszkalnej przez kilkadziesiat lat to "nabiera" dusze i wtedy staje sie czescia aury, ktora otacza mieszkanca danej przestrzeni i wtedy takiej rzeczy sie nie wyrzuca...

flykiller · Gość

lulka

Mati

Pod względem papierów o jakich piszesz jestem beznadziejna. Zawsze je wyrzucalam na bieżąco. Poleconych nie odbieram nigdy.. A rachunki przejął mój mąż od kiedy wyłączyli nam prąd.

nudziarz

Kazda rzecz, która przez rok nie była brana do reki, zajmuje tylko miejsce i z pradopodobienstwem 99,99 % nie bedzie nigdy użyta.
Wiec kosz bez zastanowienia i sentymentów.

flykiller · Gość

slepa i brzydka

Baron von DupenDrapen

No dobrze, rozmawiacie tu o porządkowaniu „rzeczy”, a jak uporządkować natłok rożnego rodzaju „działalności” rzeczywistych i abstrakcyjnych.
Ja osobiście, „nagromadziłem” albo raczej rozpocząłem za dużo projektów lub rozważań, (czyli „działalności”) np.:

działalności rzeczywiste : reperacje, remonty (np., stare auta, stare łódki, remont zalanego domu (każde z tych puktów ma kilka, albo kilkanaście pod punktów i jest niesłychanie czasochłonne))

działalności abstrakcyjne: zaprzątanie umysłu poszukiwaniem rozwiązań życiowych (np. zastanawianie się czy szukać nowej pracy, lub czy warto szukać jakiejś koleżanki); analizowanie, co by było jak np. wypierniczył to wszystko przyjął postawę nomada nieposiadającego rzeczy materialnych (lub tylko w ilościach takich a by można było je przenieść w plecaku) itd. itp.

Wydaje mi się, że porządkowanie „działalności” jest trudniejsze, bo są one dynamiczne w przeciwieństwie do statycznych rzeczy, których jak się nie wyrzuci to się nic nie stanie, bo będą sobie po prostu leżały. Natomiast nieodpowiednie porządkowanie dynamicznymi „działalnościami” może doprowadzić do poważnych konsekwencji.

Jednym zdaniem : Jak uporządkowąć sobie umysł?

PS.
Cha ciekawy temat.
A jak sprawdzić czy nasz mózg odpwiednio porządkuje ciało (czy skutecznie zostawia potrzebnie składniki i pozbywa się elementów szkodliwych lub nie potrzebnych, czy przeznacza odpowiednią ilośc czasu na regeneracje różnych narzadów itd., itp.)?

Poldek

Podobnie jak nudziarz, jeśli coś nie było używane przez rok, to do śmieci.

PS. prostownik jest w garażu, okres leżakowania w garażu wynosi do 10 lat dla przedmiotów o wadze do 5 kg, 20 lat dla przedmiotów 5-20 kg i dożywocie dla wszystkiego powyżej 35 kg.