po 30-tce

flykiller · Gość

Odkąd wyczytałam gdzieś (nie wiem, czy to prawda), że piorun kulisty ma umiejętność "przechodzenia" przez ściany i szyby, w czasie burzy nawet w domu czuję się lekko nieswojo.

wawi

wróciłem sobie niedawno (we wtorek) z Wrocka.. podziwiam Wrocławian..w niedzielę, o 15.30 termometr wystawiony na słońce pokazał +43 stopnie i natychmiast został zabrany, bo kończy sie na +45..

ale ja nie o tym.. w niedzielę rano wybraliśmy sie na ogródek przy Klecińskiej ( tuż przy estakadzie).. akurat zaczęło padać.. na ogródkach już lało..no to siedzimy w samochodzie i czekamy, aż sie zdecyduje.. aż tu nagle...
jaaak nie pieeeeerrrdyknie!!!
kulisty..
widziałem go jak sie rozpadł na wysokości ok. 2-3 metrów nad ziemią.. srednicy ok. 40 cm., przy czym kanał, którym leciał był o połowę cieńszy/ moje oko zarejestrowało moment rozpadu i prawdopodobnie stąd ta różnica/.. rozżarzony kanał widziałem od wysokości ok. 15 m.
przewodnik / zwykła błyskawica, której śladem leciał/, uderzył w ziemię pomiędzy drzewami.. Astra kombi waży coś ponad tonę, z trzema osobami słusznej postury podskoczyła do góry.. a walnął jakieś 4-5 metrów od samochodu..huk taki, jak, powiedzmy, wybuch granatu.. albo ciut silniejszy..
pierwszy kulisty w moim życiu.. Anxious

z tego, co wiem, kulisty może sobie latać różnie.. poziomo też.. raczej nie przeleci przez zamknięte okna i drzwi, ale przez uchylone i owszem.. przeciąg go wciągnie.. no i potrafi sie rozpaść w każdej chwili, wybijając okna w mieszkaniu..albo rozwalić kibelek, bo tam mu się akurat spodobało.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

no i w drodze powrotnej z działki widziałem naocznie ten " słynny" wypadek na Grabiszyńskiej..
taaak.. nigdy wiecej do Wrocka w upały.. nigdy wiecej do Wrocka w upały.. nigdy wiecej..

nudziarz

Nigdy nie widziałem kulistego i strasznie zazdroszczę, bo uwielbiam burze.
Zawsze wychodze na taras kiedy ostro wali

.
No.. ostatnio jakby ciut jednak ostrozniej. Piorun, który dosłownie rozpołowił potęznego , kilkunastometrowego świerka jakies góra 20 m ode mnie nauczył mnie odrobiny szacunku dla burzy

.

wawi

od czasu, jak mi przywaliło w sąsiedni słup energetyczny / jeden mam tuz przed domem/ paląc przy okazji kompa, telefon wraz z modemem, telewizor i co tam mogło, mam już respekt.. Anxious

a kulisty.. możesz mi wierzyć: warto zobaczyć..jest nie do opisania i włos się lekko jeży na samo wspomnienie.. cudo..

flykiller · Gość

nudziarz

Ta Twoja niewiara to na glinianych nogach się podpiera

flykiller · Gość

Ale nie dość radykalna niewiara, to ciągle za mało materiału na wiarę placz

To jest topik o pogodzie?

Okropna! ale boska!

LampionyZeStarychSloikow

nudziarz

Niezupełnie...
Jak czytam tu piorunochronów coraz mniej się zakłada.
Czyzby renesans wiary ? Tongue out (1)

Seeni

Ja się boję burzy wprost ohydnie, prawie jak latania i solarium, albo nawet bardziej.
Boję się od zawsze. Znam wszystkie tragiczne historie z porażeniem piorunem i wierzę w nie bez zastrzeżeń. Kiedy nadciąga burza zamykam wszystkie okna, następnie wszystkie drzwi do wszystkich pokoi, biorę kocyk i wchodzę do szafy.
Jeżeli jestem poza domem, wpadam w histerię i też szukam ciemnego pomieszczenia do którego mogę wejść, zamknąć się i nic nie widzieć oraz mało słyszeć. W braku takowego wpadam w histerię jeszcze większą.
Nigdy nie przeżyłam burzy na otwartym terenie i obawiam się, że nie dożyłabym końca. Instynktownie wiem, kiedy będzie burza i instynktownie długo przed szukam odpowiedniego schronienia.

LampionyZeStarychSloikow

teraz piorunochrony robi się tak, żeby nie szpeciły dachu: [link widoczny dla zalogowanych]

Kilo OK

Kufa.... ochłodziło się.
Zły

lulka

Ja się burzy nie boję i tak jak Nudziarz lubię wyjść na taras tuż przed tym jak zacznie lać. Ten huk, ten szum, te błyski - jedno z najpiękniejszych zjawisk jakie można zobaczyć - i ta olbrzymia moc gnąca drzewa...Raz dorwała nas na Śniardwach. I wówczas się bałam jak cholera, ale nie tyle burzy co podwodnych głazów, o które mogliśmy się roztrzaskać bo łódkę mieliśmy balastową.

Tymczasem jesień zbliża się olbrzymimi krokami.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

A to poniżej to jest moje ulubione miejsce - początek wsi.
Postanowiłam ambitnie, że nie skorzystam ani razu z samochodu (tutaj na Mazurach). Zabrałam rower, ale franca rozpieprzyła się już pierwszego dnia - to typowo miejski rower i coś się z przerzutkami pocudowało.
Do sklepu chodzę więc na piechotę, a to cztery km. w jedną stronę. Na zapas też się nie da więcej kupić bo muszę to potem przydźwigać w plecaku. Do tego ze dwa kilometry z psem codziennie.
Jestem z siebie dumna jednym słowem.

[link widoczny dla zalogowanych]

carmen

Ja o kulistych ..

Prawdopodobnie, mając 10 lat przeżyłam napad kulistego piorunka,jak wpadł do naszego domku.Przez otwarte drzwi,korytarz,do kuchni,wytrącił mi nad zlewem emaliowana miskę z rąk i wyleciał przez otwarte okno w pokoju.
Troszkę byłam zszokowana,ale nic mi się nie stało.
Możliwe to,że był to kulisty ?

Baron von DupenDrapen

Ale jak taki piorun wygląda?

-------

Fajnie macie jak się ochłodziło bo u nas się ociepliło zrobiło sie parnie i duszno....

lulka

Słońce, słońce, słońce - aż chce się nie tylko żyć, ale tańczyć w koronach tych drzew...

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

LampionyZeStarychSloikow

Baron von DupenDrapen

flykiller · Gość

Czas się pożegnać z trzaskaniem na mahoń, bo tolerancja na leżenie plackiem tak mi spadła, że wytrzymuję góra 50 minut (w udręce).
Natomiast, jako że pogoda jest i była, zmasakrowałam wczoraj mój biedny rowerek w lasku nad zalewem, gdzie konar na konarze, piach za piachem i błoto za błotem, ale było warto:

[link widoczny dla zalogowanych]

Gdyby trudno było dociec, co przedstawia zdjęcie, informuję, że przedstawia wygrzewającego się na konarze żółwia (niedawnego solenizanta - Światowy Dzień Żółwia obchodzono 23 maja). Niestety, nie udało mi się wypatrzyć z brzegu, co to za żółw. Jeśli nasz rodzimy, błotny, to mogę się uważać za szczęściarza, bo żółwie błotne są płochliwe i trudno je zobaczyć (zwłaszcza takim ślepakom jak ja, które, jak już w ogóle zobaczą coś dzikiego i żywego, to zwykle są to obrazy typu: dupki uciekających saren). Wieści jednak niosą, że niedoszli hodowcy nabrali zwyczaju wyrzucania do zalewu żółwi czerwono lub żółtolicych, które dobrze adaptują się do polskich warunków i, jako silniejsze oraz bardziej żarłoczne, wypierają rodzimego żółwia błotnego. Mógł więc to być, niestety, również taki żółw. W każdym razie, był to raczej żółw szczęśliwy.

Seeni

Ja tam nie zatraciłam umiejętności trzaskania się na mahoń godzinami. Cóż, kiedy słońce świeci jedynie w tygodniu pracowym a przestaje, kiedy tylko wystawiam tyłek na jego promienie w weekend Not talking

Wczoraj pojechałam z Potworynkami nad jezioro. Zdążyłyśmy się wykąpać, zjeść po kanapce i musiałyśmy wracać bo zaczęło burzyć Not talking

Jestem blada jak śmierć Not talking