po 30-tce

bosska · Gość

a ja wierzę, że każdy z nas ma coś, co go wyróżnia z tłumu. to może być cokolwiek: niesamowite poczucie humoru, piękne oczy, wyjątkowa zrzędliwość, skłonność do popadania w tarapaty, piękne granie na skrzypcach, bycie wzorowym rodzicem, dryg do ineteresów, etc.
niektórych fortuna obdarzyła szczodrzej i posiadają kilka cech ich wyróżniających. inni jeszcze w sobie nie odkryli drzemiących w nich potencjałów. ale to wszytsko powoduje, że ludzie - wbrew pozorom - są bardzo różni i że tak naprawdę przeciętny kowalski nie istnieje.

najważniejsze jednak to bycie wyjątkowym dla kogoś jedynego i że ten/ta jeden/jedna jedyny/jedyna jest dla nas całkowitym wyjątkiem i niepowtarzalnym egzemplarzem.

lulka

Paj · Gość

Czasem dobrze wtopić się w tłum i być newidocznym...zniknąć.

Seeni

Jestem przeciętna.
Szara Nudna Codzienność to moje drugie imie.
Nie jestem w niczym wyjątkowa, nie mam żadnych talentów, nadzwyczajnych dochodów, ani tyli niematerialnych czy materialnych inności.
Nie chciałam być przeciętna - planowałam zdobywać świat i podbijać serca, podróżować w kosmosie i inne takie.
Pamiętam jak w wieku lat 16 siadywałam pod lodówką ( swoja drogą nie wiem dlaczego zawsze było to miejsce do egzestyncjalnych przemyśleń ?)i pytałam mojej biednej matki, jakim cudem uważa swoje życie w którym NIC się nie dzieje za wyjątkowo udane. Wykrzykiwałam pod tymże sprzętem AGD, że wolę umrzeć niż żyć tak jak ona- praca, dom, codzienny spacerek z mężem,poprzedzony jego pytaniem : co kochanie robimy z tak pięknie zapowiadającym się popołudniem?
W wieku lat 23, pod tą samą lodówką z wyjącym ( kolkowo) niemowlęciem u piersi szlochałam spazmatycznie słysząc powyższe tradycyjne, codzienne pytanie Ojca co do propozycji spędzenia popołudnia.
Zwykły spacerek we dwoje wydawał się być wówczs spełnieniem wszelkich moich marzeń.
Brzmi to koszmarnie banalnie ale punkt widzenia istotnie zmienia się wraz z punktem siedzenia.
I cóż, ze moje życie jest wyjątkowo niewyjątkowe. Własnie takie jest jak lubię. Marzenia i oczekiwania na skalę możliwości. Do diabła po co mi Nobel (????) kiedy mogę mieć psa.

bosska · Gość

czasem mam wrażenie, że osoby tak bardzo podkreślające swoją przeciętność czekają tylko, żeby im w kółko tłumaczyć, jakie to one są wspaniałe, wyjątkowe, etc.
unikam takich ludzi. unikam osoby narzekające na siebie. dla mnie są męczące. rozumiem, jak ktoś narzeka na siebie co jakiś czas, bo ma doła, pms, fazę przejściową. ale jeśli ktoś nie zmienia płyty od x czasu i ciągle się słyszy/czyta, jaki to on jest przeciętny/głupi/brzydki/nic mu się nie udaje/ciągle chory/etc. zabija to we mnie chęć na cokolwiek.

Seeni

Przeciętny wcale nie oznacza mierny. Osobiście nie mam żadnych wątpliwości co do tego, że jestem wspaniała. (

)
Tyle, że wspaniała w całej swojej przeciętności.
Wspaniała mimo, że przeciętna, a może nawet dlatego, że zupełnie przeciętna.
Pospolite też bywa piękne Angel

Seeni

I masz trochę racji Bosska, pisząc, że mówiąc o swoich wadach głośno niektórzy z nas żywią nadzieję, że znajdzie się ktoś kto zaprzeczy.
Zawsze jak płaczę, że jestem gruba czekam na zapewnienie- Co Ty gadasz. To mi pomaga.
Z tym, że nie zawsze. placz

animavilis · Gość

ribka_pilka

Niezłą ściemę dajecie tu kobitki Tongue up (1)

Kto Was nie zna to Was kupi Tongue up (1)

franek kimono

Marzenia o Noblu są właśnie marzeniami przeciętnego nastolatka, marzenia o tym żeby coś robić orginalnego, trudnego i wymagającego poświęcenia...to już się zdarza rzadziej.

Pasztet średnia jest do dupy, ale mediana już nie Blue_Light_Colorz_PDT_02

.

Anima mam nadzieję, że z doktorem nauk humanistycznych to sobie lekko kpisz, kurka wodna. A jeśli nie, to Ci tu muszę napisać jako ciut starsza koleżanka, że o tyle o ile Cię tu "poznałam", jak zainteresuje Cię jakiś temat to spokojnie go zrobisz

.

ribka_pilka

To miał być komplement

franek kimono

ribka, to rozumiem nie do mnie? (ale się upewnię Angel

)

ribka_pilka

franek kimono

i vice versa wodniaku,
ale już zmykam bo powiedzą, że sobie tu nieprzeciętnie... Angel

Kewa

Poczytałam, czasem pochwaliłam za głębię i...
doszłam do wniosku, że jeśli nie jestem przeciętna to nie mogę myśleć o sobie jak o przeciętnej... a już samo zaprzeczanie swojej przeciętności oznacza dopuszczenie sądu; jestem przeciętna, usiłowanie wyjścia z przeciętności, oznacza - może jestem przeciętna? udowadnianie światu swego geniuszu to głos; nie jestem przeciętna (a może właśnie jestem?)
nie ważne, czy jestem przeciętna, czy nie, zwisa mi to...

Seeni

Matko Kewa - jakbym Kasztankę czytala- zrozumiałam tylko końcówkę

Ribo- Twoje komplementy są hm...nieprzeciętne.

Zasadniczo to ja chciałam wyrazić taki poglad- to nie tak, że pogodziłam się ze swoją przeciętnością- ja ja pokochałam. Przeciętnośc, codzienność są nudne- ale daja taaaakie poczucie bezpieczeństwa

Kewa

ribka_pilka

[quote="Seeni"]Matko Kewa - jakbym Kasztankę czytala- zrozumiałam tylko końcówkę

Ribo- Twoje komplementy są hm...nieprzeciętne.

Bo i nieprzeciętne z Was kokietki Tongue up (1)

ribka_pilka

J.Heller "Paragraf 22" :
"Major Major urodził się za późno i był zbyt nijaki. Jedni rodzą się nijacy, inni w pocie czoła do nijakości przychodzą, innych nijakość szuka sama. W przypadku majora Majora wszystkie trzy stwierdzenia były prawdziwe. Nawet w gronie zupełnych miernot wyróżniał się swoją jeszcze większą miernością i każdy, kto się z nim zetknął, pozostawał pod wrażeniem jego nieprzeciętnej przeciętności."

slepa i brzydka

wnioski z artykulu:
zdjecia w konwencji - maja przekonac, ze znudzona mina laczy sie z przecietnoscia. przecietny Polak, to nudny Polak, przekonany o tym, ze stanowi czesc szarej masy.

wydaje nam sie, ze zyjemy w tlumie podobnych do nas ludzi. jak inaczej mozna zyc? dazymy najczesciej do czterech katow, dwu osobowego lozka bez wakatu i stalego zrodla zarobkowania z perspektywa emerytury. zazwyczaj pracujemy w dzien, spimy w nocy. po pracy robimy zakupy. zasadniczo jemy trzy posilki dziennie. statystycznie na jednego Polaka przypada ??% psa, ??% samochodu, ??% PKB. na glowe Polaka przypada tez jakas ilosc ksiazek, dzieci, minionych zwiazkow, ukonczonych szkol... etc. chca niechcac, pomimo, ze roznimy sie wartosciami tych procentow, to jednak do kazdego z nas mozna cos przypisac.

ja? ja to jestem nieprzecietna, bo mam cale mnostwo rzeczy w domu i szafie na zamowienie. jestem nieprzecietnie dobra kobieta za kolkiem. jestem nieprzecietnie brzydko-przesliczna. jestem nieprzecietna, bo jestem rozpoznawalna tu na forum, w naszej mikroglobalnej wiosce. to niewazne czy kojarzymy sie pozytywnie, czy nie - rozpoznajemy sie, wiemy o sobie tyle co nas rozni. znamy przede wszysystkim nasze nieprzecietne roznice. wszyscy jestesmy nieprzecietni, tylko w zyciu codziennym nie rozmawiamy ze soba o roznicach, bo jak zostalo to wspomniane w artykule, bezpieczniej widziec, co nas laczy.

teraz bede Was czytac.
faktycznie, ta przecietnosc to niespelnione/niedokonczone: "chcial(a)bym...". niewygodne wygodnictwo. nuda... i tesknota za sukcesem innych, ktorym to ten sukce przyszedl sam, przez przypadek.