po 30-tce

ws

to zależy, o nowe trzeba się tak bardzo starać, to nowe nie rozumie w lot, trzeba się uczyć siebie, a kiedy mija fascynacja, zaczynają się normalne zgrzyty, jak zawsze, tylko "nowe" to za mało

paj

ws

ws

Nie wiem Paj,
nie wiem jeszcze takich rzeczy, chyba też ciało nie jest dla mnie takim źródłem poczucia własnej wartości jak powinno, nie wiem,
wiem, że jeśli mój partner potrzebowałby innego ciała, to powinien je sobie znaleźć, a mnie człowieka zostawić w spokoju,
ale być może nie wiem jeszcze co mówię,
być może wpadnę w rozpaczliwy szał gonienia za czasem, który przemija, nie wiem, choć wątpię

Jayin

ws

beeper

Kiedyś czytałem takie opowiadanie science fiction: pewien Ziemianin został zaproszony na lekcję geografii na jakiejś tam planecie. Podczas lekcji jeden z uczniów zaczął udowadniać, że życie na Ziemi jest niemożliwe, bo szaleją cyklony, skrajne temperatury, itp. Poruszony Ziemianin stwierdził, że życie tam jednak jest możliwe, gdyż on sam stamtąd pochodzi. Jego uwaga przyjęta została z dużym niesmakiem.
Podobnie jak ten Ziemianin czuję się ja. Wg niektórych szanse na utrzymanie się związku z dużą różnicą wieku są iluzoryczne i gdy już ktoś jak ja tak trafi to tylko patrzeć jak się rozpadnie. Abo przynajmniej żyją obok siebie. Ale jeśli nie daj Boże zdarzy się inaczej, to taki związek jest nieprzyjemnym czyrakiem na zdrowej skórze stereotypów.
Proszę uwierzyć - dla mnie i mojej partnerki wiek jest naprawdę kwestią drugorzędną. Słuchamy tej samej muzyki, jemy to samo, sypiamy razem, oglądamy te same filmy ( no nie do końca - ja nie oglądam M jak miłość Blue_Light_Colorz_PDT_02

). Nie mamy poczucia dekadencji w naszym związku.
Natomiast ciekaw jestem swych reakcji, kiedy moja córuchna dorośnie i przyprowadzi narzeczonego 20 lat starszego od siebie i powie że wzięła ze mnie przykład.

ws

ależ dopuszczamy szczęśliwe wyjątki, co więcej przyjmujemy je z radością,
one właśnie skłaniają do nieoceniania, a tym co są w obliczu dylematu wieku dają nadzieję, nie mniej normą to nie jest,
co do trwałości, to cóż ...życie wciąż płynie

Kobieta z klasą

Beeper, my tu nikogo nie oceniamy tylko sobie gdybamy. O każdy związek trzeba dbać. Co do wspólnych upodobań to ja z moim we wszystkim różnimy się. Inne poglądy polityczne, inne religijne, inne muzyczne i hobby... a mimo to jesteśmy ze sobą już jakiś czas i chyba nam dobrze ze sobą, więc można i tak.

Mam podobnie jak Jayin jeszcze nie przyszło mi do głowy by panikować bo a nuż widelec on już teraz jest w takim wieku, że jakąś Ewkę sobie przygrucha. Tylko jak już pójdzie to niech najpierw kredyt spłaci

beeper

rosegreta · Gość

Z zainteresowaniem poczytałam wasze dzisiejsze rozważania.

Co do wieku. Trudno mi sie wypowiadać, bo mój partner życiowy jest prawie równolatkiem, "rocznikowo" rok różnicy. Myslę, że uczucia są tak irracjonalne i nie dadzą się usystematyzować, że wiek w sumie chyba aż tak znaczenia nie ma. Mnie z moim partnerem różni tak wiele a łączy jeszcze więcej. Nie ma recepty na udny związek a już wiekiem bym się tutaj nie kierowała. Po prostu łatwiej nam się związać z kims w zbliżonym wieku, ponieważ w takiej grupie najczęściej przebywamy. Ludzie przewaznie zawierają związku ok 30, a więc taki 30 latek nie z wiąże się z 10 -latką.
Zauważyłam tez po moich kolegach, ze im później mężczyzna zawiera związek małżeńskim tym bierze sobie partnerkę dużo młodszą od siebie. Przeważnie oscyluje to w granicach 10-15 lat róznicy.
Kobiet tez to dotyczy z tym, ze róznica wieku wynosi 4-10 lat młodszy.
To takie moje obserwacje ludzi po 40 zakładających stałe związki.
Nawiązując do tego co pisała Jayin. Byłam przekonana od początku o tym, ze nic na siłę. Skoro jedna ze stron nie będzie chciała bawić się dłużej w związek droga powinna byc wolna. Tyle, że ja to nie z egoizmu a przekonana, że z miłości.
Zreszta to są zbyt trudne rozważania, bo hipotetycznie mogę cos zakładać a praktycznie - róznie może byc z emocjami. Choć nie uważam, ze ludzie powinni się męczyć. Bardziej męczyłaby mnie świadomość, zę ktos ze mną jest nieszczęśliwy. Darować przygody z innymi kobietami mogę. Bardziej przerażałaby mnie świadomość chorób. Anxious

Ale ja moze jakimś dziwakiem jestem. Nie wiem.
A to, ze oceniamy tak a nie inaczej Beeper. To wydaje mi się, ze ludzie mierzą względem siebie. Skoro mi sie tak wydaję, ja czegos bym nie zrobiła to znaczy się to jest- anomalia jakaś, czyli cos nienormalnego, odstępstwo.

ws

każdy udany związek to coś nadzwyczajnego, a czekać nie ma na co, trzeba się cieszyć tym, że jest

Kobieta z klasą

i podlewać, podlewać.... amen!

Mati.

a czy oprócz Beepera ktoś..... coś... w temacie?

Przydałby się tu King.. i Jego zacne doświadczenie..

..miałam kiedyś dwadzieścia lat i nie pamiętam, żeby ktokolwiek starszy ode mnie więcej niż o sześć lat (przypadek)znajdował się w kręgu moich zainteresowań..
Wtedy.. facet dwukrotnie starszy to Dziad był. Niemal nad grobem dychający.. Chyba, że miał wóz terenowy.

..ale spoko.. za pięć lat wpiszę się w tym topiku i będę wiarygodna jak nigdy dotąd..

rosegreta · Gość

Zadurzyć się i pewnie można w samochodzie Anxious

Jak miałam 16 lat zadurzyłam się 23-letnim mężczyźnie. Imponował mi wiedzą, poczuciem humoru i spokojem ducha, opiekuńczością.
Ale przecież nie zadurzamy sie co dzień. Wierze więc, ze mozna się zadurzyć z jakiś powodów albo i bez w kims starszym. Nawet 20 lat. Jezli nawet przez Internet mozna. Przecież czyta się o takich przypadkach.
Jednak z jakis tez powodów, zakodowanych w nas dobieramy najczęściej sobie partnerów w zbliżonym wieku. Chocby ze świadomością wspolnego zestarzenia się.
Między moimi dziadkami już wspominałam była duża róznica wieku coś ok 20 lat. Byli udanym małżeństwem, szczęśliwym.
Z tym, że babcia została wdową wcześniej, w pięknym wieku dla kobiety, kiedy miała 50 lat.
Nie związała się już z nikim, ponieważ zawsze w jej świadomości tkwił jej mąż. Tak myślę, tak wnioskuję ze strzępów pozostałych w mojej glowie rozmów.
Tak to jakoś jest z tym doborem.
Paj wspominała o upływającym czasie. Mam jego swiadomość. Moje cialo się zmienia. Koleżanka powiedziała mi, że wreszcie wyglądam apetycznie. Pewnie glodna była. A tak naprawde chodzi o te dodatkowe kilogramy, które musze dźwigać. Coraz częściej mnie cos boli. Co raz mniej mam siły i liczę dodatkowe zmarszczki, które nie należą juz do mimicznych. Czau się nie da zatrzymać. Z czasem można się tylko pogodzić. To nam powinno dawac do myslenia, że nie jestesmy wieczni. I że powinniśmy zwolnić, nie biec tak, bo mozemy cos przegapić, cos istotnego w tym biegu szaleńczym życia.
A to, ze niektórzy wybierają sobie mlodsze partnerki, coraz mlodsze, może świadczyć też o tym, że nie potrafią się pogodzić zegarem.
Pozostawiają żony dając im do zrozumienia, ze sa już nie atrakcyjne wiekowo. A ja obserwuję swoje starsze koleżanki i wiem, że to nie prawda. Kobiety z natury są atrakcyjne a więc niewiele potrzeba aby tak wyglądały. Po pierwsze samopoczucie dobre a po drugie świadomość atrakcyjności. Po tem kilka dobrze podkreślających walory ubrań, dobrana fryzura. Pamiętam te przemiany kobiet z programu Triny i Susane. Nic wielkiego. Ale zawsze zaczynały od zmiany świadomości. I tu nie chodzi o to aby być próznym, ale o poczucie wartości.
Niekoniecznie musi to byc ubiór...
Kończę, bo dziś jestem zła na partnera włąsnie. Najlepiej to chciałabym aby sobie poszedł. Przejdzie mi.

Poldek

Sadze, se w zwiazkach on 40/ona 20 najwiekszym problemem jest zaawansowany juz znacznie wiek partnerki Sick

Tina

Kobieta z klasą

Tino to Ty co dwadzieścia lat masz znów dwadzieścia?! Ja też tak chcem