po 30-tce

animavilis · Gość

Obejrzałam coś wczoraj na o2.
Ktoś zapytał autora postu - po co to wrzucasz? - a rzecz dotyczy drastycznych filmów ukazujących maltretowanie zwierząt.

Popłakałam sobie trochę, chociaż to nie pierwszy film tego typu, który widziałam. Poprzewracałam się w nocy z boku na bok, rozgryzając różne ciężkostrawne "dlaczego"? Nie, mój światopogląd nie uległ zasadniczemu przeobrażeniu. Nie, nie przestanę kupować skórzanych butów. Nie, nie zrezygnuję z ulubionej pomadki firmy, która nie umieszcza na opakowaniach logo z króliczkiem. No to może faktycznie nie warto (?)

Zastanawia mnie jednakże, dlaczego takie filmy krążą tylko po internecie?
Dlaczego nie pokazują ich publiczne media?
Czy to jest temat zbyt miałki i nieistotny dla telewidzów, by prezentować go ogółowi? Za niska oglądalność?
Czy dlatego, że, teoretycznie, wszyscy wiedzą, jak mogą być traktowane zwierzęta, więc TV liczy na wyobraźnię odbiorcy, uznając, że ta całkowicie wystarczy?
Bo problem jest zbyt wstydliwy może? Godzi w pojęcie człowieczeństwa jako takiego i nasze dobre samopoczucie?
Czy telewizja boi się narazić na zarzut epatowania okrucieństwem, jakgdyby - fikcyjnym - nie robiła tego na codzień?
A może jakaś teoria spiskowa? Może lobby z ramienia przemysłu mięsnego, kosmetycznego czy futrzarskiego są zainteresowane, by nie drążyć zbyt głęboko?

I dlaczego, niejednokronie, reakcją nas samych jest: nie, nie mogę na to patrzeć, nie mogę obejrzeć tego do końca (?)
Nasza wrodzona wrażliwość buntuje się przeciwko okrutnym obrazom, a jednocześnie jest dostatecznie wytrzymała i taktowna, by nie dawać o sobie znać w trakcie użytkowania produktów mogących powstawać w efekcie procederu maltretowania zwierząt.

Uwaga. Film jest wybitnie drastyczny.

[link widoczny dla zalogowanych]

nudziarz · Gość

Ciezki temat..
Chyba kazdy w miarę wrazliwy człowiek będzie odczuwał wewnetrzny sprzeciw przeciw okrucieństwu....

Zwróciło jednak moja uwage Animko w Twoim poscie jedno stwierdzenie własciwie a priori narzucajace pewien model postepowania majacy na zasadzie społecznego sprzeciwu zlikwidować czy ograniczyc podobne praktyki.
"Nie kupujmy a zmusimy producenta ponoszącego w ten sposób straty do zmiany postepowania.".
Po pierwsze odrobine to naiwne.. albowiem łatwiej sporej częsci nas zdusic w sobie chwilowy odruch współczucia niz zrezygnować z ulubionego produktu, a po drugie... jesli mamy juz kogos do czegos zmuszać, to chyba należałoby zmusic rzady do uchwalenia i wymuszenia przestrzegania prawa podobnych praktyk zabraniajacego.
Zdecydowanie łatwiej jest - posiadajacym powiazania biznesowe - elitom politycznym zwalić ten obowiązek na nas ( jako społeczeństwo) wiedzac, ze tak do konca nigdy nie osiagniemy pełnego sukcesu, niż narazic się bogatym sposorom ich politycznych kampanii.
Ale to w koncu MY wybieramy rzadzacych... więc jak mi się wydaje - w tym kierunku powinien iśc nas sprzeciw.
Sorry za lekkie zboczenie z "moralno-etycznego" watku tego tematu

Mii · Wysłany: Śro 9:08, 21 Mar 2007 Temat postu:

Animo..

Już kiedyś widziałam tego typu film...potem żałowałam..że go obejrzałam, może ten w podanym przez Ciebie linku jest tym właśnie filmem...po prostu nie otworzę go..na o2 też nie otworzyłam.
Oglądając tamten poryczałam się...wolałabym nie wracać do tamtych obrazów...to było okrutne...nie...nie będę tego opisywać!
Kto będzie chciał sam zobaczy...ale nie polecam.

Pytasz dlaczego takie filmy nie są nadawane w TV, przyznam ..że też się nad tym zastanawiałam ....może dlatego..że to kłóciłoby się z reklamami z których TV ciągnie zyski..?

Aproxymat · Wysłany: Śro 9:15, 21 Mar 2007 Temat postu:

Wybrałem czwartą odpowiedź, choć ze względu na szerszy kontekst, czyli ogólne epatowanie przemocą. Sieć nie rózni się specjalnie pod tym względem od tv, bo emocje wywoływane przez takie filmy są identyczne, może w przypadku oburzenia społecznego, jeśli się take pojawi - w tv coś tam zdejmą z anteny. Zobacz jak się przedstawia zabijanie czy torturowanie ludzi. Ktoś się tym jeszcze dziś przejmuje? Ze zwierzakami jest tak, że do drastycznych filmów o ich "przemysłowym" zabijaniu dochodzą filmy "prywatne", osobników, którym radochę sprawia znęcanie się nad chomikami czy kotami i wysyłanie tego w sieć.

stara_reklama · Gość

animavilis · Gość

Kasztanka · Gość

Nie ogladam telewizji poza meczami.
Mysle jednak, ze przy emisji tego profilu programow czy filmow godzina powinna miec tutaj znaczenie. Ze wzgledu na dzieci. I to nie dlatego, ze mam zamiar je chronic do poznej starosci przed bestialstwem czy okrucienstwem.
Jeszcze sie napatrza.

bo ja · Wysłany: Śro 11:25, 21 Mar 2007 Temat postu:

Myślę, że czym innym jest mówienie o pewnych problemach, naświetlanie ich, analizowanie przyczyn i szukanie rozwiązań, a czym innym pokazywanie drastycznych szczegółów. Tym bardziej, że na ekranie wg. mnie często jest drastyczniej niż w rzeczywistości (osobiście mogę bez problemowo opartywać rany, sprzątac wymiociny itp. a nie znosze takich widoków na filmach). Jeżeli jestem na żywo świadkiem agresji to mogę się jakoś zachowac: np. interwniować lub odwrócić wzrok. Gdy widzę takie obrazy na ekranie czuje wszechogarniającą bezsilność. Coś się dzieje, a raczej coś sie działo, niby mnie to bezpośrednio nie dotyczy ale oglądanie wywołuje w moim mózgu taką burzę z piorunami, że czasem ciężko się podnieść. Wolę nie oglądać. Zawsze gdy obejrzałam, po fakcie bardzo tego żałowałam.
Czy ja osobiśćie zrobie coś więcej w celu poprawy losu zwierząt gdy obejrzę taki film? czy muszę widzieć by uwierzyć? czy dopóki nie obejrzę takiego filmu to zyję w błogiej nieświadomosći uważając, ze ludzie na całym świecie kierują sie tylko dobrem a nie chęcią zysku? Oczywiście, że nie. Wiem to wszystko, choć być może nie uświadamiam sobie jakie formy może przyjmować.
Jestem za kręceniem takich filmów ale po to by wykorzystywać je jako materiał dowodowy i by kierując się prawem likwidować takie sytuacje.

nudziarz · Gość

własciwie temat poruszony przez Animę mozna odebrać w kategoriach:
Czy drastyczne sceny pokazywane w mediach odniosa załozony skutek, to jest poprzez wywołanie wstrzasu u widza spowoduja po pierwsze pobudzenie sumienia/wrazliwości a póxniej pobudzą do podjecia okreslonych działań.

Własciwie sam nie wiem.
Wstrząs jest niewatpliwy.... tylko istnieje w nas mechanizm przyzwyczajenia powodujacy, iz kazda kolejna ogladan scena "działa" na nas coraz słabiej.
Pobudzenie sumienia - z pewnoscia tak, u ludzi wrażliwych i myslacych. Tylko czy siedzac w miekkim fotelu z piwem w łapce, nawet Ci myslacy, w wiekszości nie otrą łzy z oka tylko, przełączajac program na coś bardziej relaksujacego?
Wywołanie skutków w koncu... cóz.. już w sredniowieczu stosowano system publicznego wymierzania sadystycznych kar, co miało ostraszać widzów od popelnania przestepstw... Poskutkowało???.

Z drugiej jednak strony coś robic trzeba... a samo ble.. ble.. ble.. biedne zwierzatka itp... jak widać nie przynosi rezultatów - nie dziwie się wiec wszelkim próbom - nawet drastycznym - podejmowanym przez ludzi pragnacych w końcu coś zmienic

stara_reklama · Gość

Pasztet · Gość

teraz · Wysłany: Śro 19:58, 21 Mar 2007 Temat postu:

W mojej ocenie ten film nie przedstawia zwyczajowego traktowania zwierząt, wygląda na zrobiony prez jakiegoś psychola i dlatego uważam, że takie filmy nie powinny być pokazywane w ogóle, ani w telewizji ani w necie.
Ale nie jestem przeciwnikiem pokazywania doli zwierząt w ogóle. Chyba tylko szeroko rozpropagowana akcja mogłaby zmienić postawy ludzi wobec zwierząt, a ten drastyczny obraz niczego nie mieni.
Nie jest tak, że los zwierząt jest zupełnie obojetny rządzącym, są ustawy, przepisy..a co do ich respoktowania jest jak ze wszystkimi przepisami.

animavilis · Gość

teraz · Wysłany: Śro 22:43, 21 Mar 2007 Temat postu:

to się muszę doszkolić, doczytać i dowiedzieć

Aproxymat · Wysłany: Czw 10:05, 22 Mar 2007 Temat postu:

bo ja · Wysłany: Czw 10:19, 22 Mar 2007 Temat postu:

przeczytałam właśnie artykuł w Tygodniku Powszechnym (z 25 marca) o modzie na kręcenie drastycznych filmów i puszczaniu ich w internecie tzw. happy slipping. Artykuł dotyczy właściwie sytuacji we francuskich szkołach ale mi skojarzył sięz tym tematem. Nie widziałam filmu, o ktorym pisze Anima ale pojawiła sie w mojej głowie myśl, że mógł on właśnie zostać nakręcony w takim celu - w celu epatowania przemocą. Według obowiazującego we Francji prawa karani są wszyscy uczestnicy happy sipping - zarówno agresor jak i filmujący.

czy więc takie filmy mają zawsze na celu "przełamanie inercji odbiorcy"? i czy nawet jeżeli taki jest cel to czy warty jest takiego środka? Czy nie pociąga większych szkód niż korzyści? mam wrażenie, że szkody są wieksze...

animavilis · Gość

Bo ju, nie wiem, nigdy nie można mieć stuprocentowej pewności, jakie intencje przyświecały "producentowi". Wydaje mi się jednak, że stosunkowo łatwo odczytać zamiar autora filmu, w którym własnoręcznie wkłada chomiki do pralki i ekologów filmujących w rzeźni wrzucanie żywych świń do wrzątku (który to obraz swojego czasu, o dziwo, pokazała TV).

Szkody? Owszem, chodzi mi parę spraw po głowie, ale chyba nie dość przekonujących. Co masz na myśli, bo ju?

bo ja · Wysłany: Czw 11:06, 22 Mar 2007 Temat postu:

Animo - nie widziałam filmu o którym pisałaś na początku i nie wiem czy on jest przykładem "autora filmu, w którym własnoręcznie wkłada chomiki do pralki" czy też "ekologów filmujących w rzeźni wrzucanie żywych świń do wrzątku " - myślę zresztą, że czasem nie jest to takie łatwe do rozpoznania.
Szkody o których myślę to tworzenie pewnego obrazu świata przesiąkniętego przemocą, okrucieństwem, agresją - o ile dojrzałe jednośtki sobie z tym poradzą to myślę, że pokolenia wychowane na takich obrazach mają tak na prawdę mniejszą wrażliwość. Coś co jest wszechobecne i w pewnym sensie usankcjonowane właśnie poprzez publiczne pokazywanie, przestaje być szokujące. Dlatego jestem zwolenniczką zajmowania sie problemem przez prawników, fachowców, nawet z wykorzystaniem filmów natomiast nie jestem za ich powszechnym pokazywaniem.

beeper · Wysłany: Czw 11:11, 22 Mar 2007 Temat postu:

nudziarz · Gość

Poruszyłeś beeper bardzo ciekawe zagadnienie.
Czy to co ogladamy powszechnie w TV powoli nie zaczynamy odbierac jako swoistą norme?

Przynajmniej - jak napisałeś - niektórzy.

Bo jesli tak.. to jest to jakis argumet w dyskusji na temat przemocy w mediach