po 30-tce

illunga

Zdarza się, oj zdaaaarza

Czasem sami, a czasem sytuacja, a najczęściej gapiostwo, powoduje,że plączemy się w śmiesznych (jakiś czas po fakcie, śmiesznych dla nas) historiach.
Opowiem swoją najnowszą:
przemokły mi butki, kiedy wracałam z pracy. Poniweaż miałam w domu nowe, które jeszcze nie były chodzone, szybciutko wbiegłam do mieszkania, zmieniłam i wybiegłam, bo przede mną były całe godziny łażenia po sklepach.
Łaziłam, łaziłam, butki były wygodne, tylko jakoś dziwnym trafem w co raz to którymś sklepie, kiedy wchodziłam, albo wychodziłam, włączały się te wyjące bramki przy drzwiach. Zwróciłam na to uwagę dopiero za którymś razem, ale obsługa machała ręką "pewnie znowu zepsute". Wsiadłam do samochodu i zaczęłam się zastanawiać. Może ja mam coś w torbie, co powoduje to wycie? No przecież gdybym coś przypadkowo wyniosła, to wyło by w jednym sklepie i to przy wychodzeniu. A tu wyło i na wejście i na wyjście.
I wtedy popatrzyłam na buty. Zdjęłam i..... odlepiłam z podeszwy, pozwijany namagnesowany sklepem w którym były kupione, kod kreskowy! Brick wall

Człowiek to czasem jest głupszy niż ustawa przewiduje. Ale teraz mam przynajmniej dowód,że owe bramki wyjące są durne jak nie wiem co i wyją nie tylko na towary z własnego sklepu, ale i na takie zwichrowane kody też

fedrus

Zwichrowane kody? Myślę, że zapomniłaś zapłacić za te buciki Not talking

illunga

Zawsze tak źle myślisz o ludziach czy tylko ja mam takie szczęście?

fedrus

Ależ wyjść w bucikach, za które zapomniało się zapłacić to jak najbardziej typowy przypadek lapsusu.
Tu nie ma miejsca na negatywny osąd Twojej osoby. Angel

illunga

No Widzisz jakoś mi się nie zdarzyło. Ale .... nigdy przecież nie należy mówić nigdy. W końcu starość i skleroza nadciąga rączym kłusem.

fedrus

Sobota...mały ruch, więc zanim ktoś napisze coś w temacie zapytam Cię o to, jak uważasz: czy takie lapsusy częściej zdarzają się kobietom, czy płeć w tym przypadku nie ma żadnego znaczenia i jest to tylko kwestia charakteru człowieka?

illunga

Płeć jest tu bez znaczenia. Nawet charakter. Zauważyłeś jak często popełniamy takie całkiem idiotyczne błędy, kiedy najbardziej się staramy. Kiedy najbardziej nam zależy,żeby nie.
Te wszystkie przezabawne (po fakcie, jak ochłoniemy ze wstydu) przejęzyczenia, wyrawnia się przed orkiestrę.
Jeśli głowa zajęta jest milionem innych rzeczy, albo jeśli jak koń w klapkach, zatniemy się na czymś, to nie ma przeproś-suniemy w durnotę lotem ślizgowym

fedrus

Czyli najmniej lapsusów popełniają luzacy w stylu: Majewskiego, Wojewódzkiego czy Koterskiego?

ribka_pilka

Już to kiedyś opisywałam...Byłam w pubie ze znajomymi i barman zapytał czy chce małe piwo czy duże. A ja (chyba Bozia w tym momencie pozbawiła mnie rozumu) walnęłam: jasne, że duże, lubię coś dużego w ręku trzymać oops

Zabito mnie wtedy śmiechem...

Kewa

Ostatni spotkałam starszą panią, która poprosiła mnie, żebym pozdrowiła od nie swoją mamę: "prosze przekazać pozdrowienia od Wiesi" - powiedziała. A ja na to : "ma pani takie ładne imię Wiktoria, a używa pani Wiesia?" I wtedy popatrzyłam na moją koleżankę, która stała obok, miała nieszczęście nazywać się Wiesia, upsss Silenced

ribka_pilka

fedrus

Bez przesady, z takiego powodu raczej się nie kończy znajomości

ribka_pilka

Jakiś kąsający uraz może zostać.

fedrus

Coś Ty, Kewa z właściwym sobie wdziękiem, z pewnością wybrnęła z tej sytuacji bez problemu

Żaden lapsus mi nie przychodzi do głowy

Kewa

szb

ribka_pilka

Boję się odpowiedzieć, żeby nowy lapsus nie powstał Tongue up (1)

Kewa

Pewien pan naprawiał nam fax i chcielismy w pewnym momencie sprawdzić, czy działa. Zadzwoniłam do męża do firmy z prośbą, aby przesłał do nas cokolwiek: "cokolwiek prześlij może być kartka z kocham cię" - powiedziałam ze śmiechem. Podniosłam głowę - nikt się nie roześmiał Silenced

Biedrona

Ja mam kilka takich w zapasie...
Kieczyś, gdy byłam jeszcze w liceum, przyszedł do mnie kolega i przyprowadził ze sobą jakiegoś nieznanego mi osobnika. Przyniosłam jakąś pochlipkę do picia i gadaliśmy sobie. Rozmowa jedna była dość sztywna. Nie znałam tego chłopaka więc najlepiej rozmawiało nam się o szkole i nauczycielach. W pewnym momencie chłopak zapytał "a znasz Kraczkowską?"
Na co ja "Nie, ale słyszałam, że to małpa straszna. Uczy moja przyjaciółkę"
Chłopak uśmiechnął się i spokojnie odparł:

"To moja mama"

Myslałam, że umrę ze wstydu.
I wiecie co? Dało m i to nauczkę do końca życia.

Biedrona

No i coś z ostatniej chwili...

Salon. Przymiarka. Panna młoda przyszła z mamą.
Przy spisywaniu umowy poprosiłam o dowód. Zazwyczaj są to dowody panien młodych tym razem jednak nie miala więc dowód dała mama.
Spisuję dzielnie dane...
Doszlam do rubryczki pesel i nagle zawaliło mnie z nóg... 650516.... Kurnia ale się babka trzyma....
W głowie kotłuje mi się tylko jedna myśl... Jak będąc z 1965 roku można wyglądać jak dwudziestka...
Nie wytrzymuję i ze wzrokirm, jak cielę utkwionym w pannę młodą pytam:
"Jak Pani to robi że wygląda Pani tak młodo?"
Ona na mnie patrzy jak na głupola kompletnego...
"A nie wyglądam na swoje lata?"
Na co ja nadal jakaś zaślepiona:
"No ja bym Pani dała 25. No najwyżej trzydzieści"
W tym momencie wkracza do akcji mama...
"To mój dowód. Córka nie ma jeszcze dwudziestki"

Kurnia myślałam, że ugryzę biurko ze wstydu...