po 30-tce

Kewa

Temat nie nowy, problem nie nowy, a ja nadal nie rozumiem. Jak Polska długa i szeroka ludzie piją - piją gdy się smucą, gdy się cieszą, gdy się nudzą. Wróciłam z wycieczki zakładowej, z tym, że pracownicy mogli zabrać swoje rodziny i znajomych. Wycieczka trzydniowa ze zwiedzaniem Pragi, Skalnego Miasta, Kudowy, Polanicy i Złotego Stoku. Już od wyjazdu polewali: wódka, piwo, co kto miała, albo wszystko razem. Potem oczywiście trzeba było zatrzymywać się na "siku". Pili przede wszystkim panowie i potem kierownika musiała zastąpić dziewczyna z biura, bo był całkiem niekompetentny. Oczywiście w każdym sklepie, zwłaszcza w Czechach trzeba się było zaopatrzyć w alkohole. Na wycieczce były też dzieci i dwóch studentów, którzy również wlewali w siebie bezustannie. Oglądam zdjęcia z Pragi i właśnie gdzieś przewijają się ci dwaj - w ręce piwo, wszechobecny atrybut. Nie mówię o knajpce, ale tak na chodniku, podczas zwiedzania. Nie spotkałam ani jednego Japończyka, Niemca, czy Francuza pijanego. Dzisiaj przechodząc obok działek z psem słyszałam odgłosy libacji. Mój mąż wrócił z klubu żeglarskiego zniesmaczony, bo wszędzie piją, sikają i piją dalej.
Zapijaczona ta nasza Polska, niestety

Jayin

"Stan odmiennej świadomości". Najpierw się rzeczywistość lekko koloruje, żeby było weselej i przyjemniej, potem się kontynuuje z przyzwyczajenia, lub pod presją towarzyską. Rzadko spotykam ludzi, którzy zaczęli pić, bo im zasmakowało

Raczej: zaczęło im smakować, jak już pili.

To prawda, że wiele spotkań towarzyskich (o ile nie prawie wszystkie) jest zaopatrzonych w alkohol. Od czasu jak pozbyłam się "wyrzutów sumienia" z powodu presji towarzystwa i stwierdziłam, ze ani mnie to nie nałoguje, ani mi nie smakuje - a przy okazji, bo byłam w ciąży (chociaż wtedy akurat miałam prikaz picia co dzień kieliszka czerwonego wina) - "i`m on the dry". I powiem wam, ze się czuję nieco jak jakiś alien z innej planety czasami...

Ale za to jest ciekawie, kiedy wszyscy łapią "inny stan swiadomości" po kilku głębszych, a ja bez nich mam taki sam stan i mogę na trzeźwo obserwować ich...

W alkoholizowanie się - mniejsze i większe - nie wnikam, nie krytykuję - o ile alkohol nie robi bałaganu w moim życiu osobistym - czy to w rodzinie, czy wśród przyjaciół. Niech ludzie piją, ile chcą. No, chyba, że jakiś wielbiciel trunkow robi hałas w komunikacji miejskiej, czy czepia się obcych ludzi na ulicy - wtedy spacyfikować trzeba typa i tyle. Ale to już esktremalne sytuacje.

Alkohol, jak każda inna używka, dla ludzi w końcu jest produkowany. Byleby pić go "z głową".

Bo czasem to ni straszno, ni śmieszno obserwować pijanych ludzi, czy małolatów ledwo wyrośniętych z podstawówki i już z butelkami na podwórku, czy po parkach (nie pytam, kto ich wychowywał w tym kierunku).

Tak z ciekawostek:

"Polacy biją rekordy w wielu ciekawych konkurencjach. Wciąż jesteśmy w czołówce, jeśli chodzi o spożywanie alkoholu. Okazuje się jednak, że zawdzięczamy to ewolucji. Europejczycy, szczególnie ci zamieszkujący środkowo-wschodnią część kontynentu, są w stanie tolerować niezwykle wysokie stężenie etanolu we krwi - stężenie, które zabija inne nacje.

Bez względu na to, czy trzymamy w ręku kieliszek z wódką, piwo czy lampkę wina, los przyjmowanego etanolu jest taki sam. Alkohol trafia przez błonę śluzową układu pokarmowego do krwi i jest tłoczony do wszystkich zakamarków ciała. Jeszcze nim trafi do mózgu, co powoduje stan nietrzeźwości, zaczyna być metabolizowany w wątrobie. Narząd ten odpowiada za 95% metabolizmu etanolu. Szereg enzymów, pod ogólną nazwą dehydrogenaz alkoholowych, przekształca etanol w aldehyd octowy. Substancja ta jest jeszcze bardziej toksyczna niż sam etanol i to właśnie ona jest sprawcą zatrucia alkoholowego, popularnie znanego jako kac. Aktywność innego enzymu – dehydrogenazy aldehydowej jest na tym etapie zbawienna. To on pomaga nam pozbyć się trującego aldehydu i wyeliminować efekty przedawkowania alkoholu.

Aktywność enzymów rozkładających alkohol jest znacznie wyższa u Europejczyków, w tym szczególnie u Polaków i Rosjan. Ponadto, także istnienie pewnego genu regulatorowego pomaga nam być tak odpornymi na etanol. Gen ten to mały fragment DNA, który działa niczym włącznik i wyłącznik innego genu. W razie zapotrzebowania uaktywnia w podwzgórzu (gdzie znajduje się ośrodek odpowiedzialny za uczucie pragnienia i sytości) gen galaniny - białka ułatwiającego metabolizm tłuszczu oraz alkoholu. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Aberdeen, w Szkocji dowiodło, że ten genetyczny „włącznik” jest znacznie słabszy u Azjatów niż w przypadku Europejczyków.

Na Starym Kontynencie ewolucja promowała tych ludzi, którzy spożywali wysokokaloryczną żywność i przyjmowali alkohol, by przetrwać srogie zimy. W konsekwencji, w ich genomie utrwalały się fragmenty DNA, które pozwalają na przyjęcie większej dawki alkoholu. Krótko mówiąc - jesteśmy ewolucyjnie przystosowani do tego, by więcej pić.

Wiele jest na to dowodów. Naukowcy z całego świata wciąż nie mogą uwierzyć w możliwości pewnego wrocławianina, który w 1995 roku trafił do szpitala po spowodowaniu wypadku samochodowego. Polak miał we krwi aż 14,8 promila, czym ustanowił absolutny rekord świata zawartości etanolu we krwi. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 4 promile, co oznacza, że człowiek ten przekroczył śmiertelną dawkę ponad trzykrotnie. W szpitalu przeprowadzono test kilkakrotnie, sądząc, że przyczyną tak wysokiego wyniku był błąd aparatury. Wrocławianin zmarł, lecz nie w wyniku zatrucia alkoholowego; obrażenia, które odniósł w wypadku były zbyt poważne, by mógł przeżyć. "

klementyna

heh!
Parafrazując, jak Polska długa i szeroka, wszyscy korzystają z netu. Kiedy się smucą, kiedy się cieszą, kiedy sie nudzą i kiedy grzeszą, bo kiedy ich nie ma, to pewnie są na wycieczce, o której nam wkrótce napiszą... Sorry, ale ten "kosmos" mnie rozwalił!

Każdy ma swoje nałogi. Jedni piją, drudzy tyją, a inni - inni są zwykle niewinni.

Seeni

Ja zasadniczo alkoholizuje się często. Na wycieczkach zakładowych niekoniecznie, ale pewnie z tego powodu, że nigdy nie byłam na wycieczce zakładowej(?) Alkoholizacja niespecjalnie mi przeszkadza.( znaczy moja alkoholizacja) Ostatni raz " upita" byłam w wieku lat 17-stu na obozie młodzieżowym w Stegnie. Nic dobrego, następnego dnia boli głowa i żołądek. O ile nikt w moim otoczeniu nie robi się specjalnie upierdliwy i trzyma tzw. pion picie innych mi nie przeszkadza. Wino pod grila, do kolacji, drink wieczorem pod House, czy wieczorne wyjście po klubach lekko zakrapiane alkoholem, jak dla mnie, mieści się w normie. Alkohol rozlużnia, wprawia w dobre samopoczucie- dawkowany w umiarze jest, jak dla mnie, przyjemnym dodatkiem.
Osobiście, obecnie, obserwuję raczej odwrotną tendencję- do abstynencji.

Poldek

W temacie alkoholizowania to sie nie wypowiadam, bo dwie szklaneckzi whisky powoduja ciezki zgodn i do tej pory nie potrafie zrozumiec jak przezylem butelke Ballantinesa z mezem Mati.

A co do wszechobecnego pijanstwa na wyjazdach firmowych to jestem zdecydowanie przeciw. Nie lubie i mnie to obrzydza.

lena

Ogólnie alkoholizowanie się mi nie przeszkadza. Jednak lubię w tym jakiś umiar.
Strasznie irytuje mnie kiedy np. na jakiejś imprezie zabraknie alkoholu i jakby nie można było na tym skończyć, tylko szuka się jeszcze ...

Ja lubię alkohol. Podobnie jak Seeni. Wieczorem wino lub drink. Do ogniska piwko. Jednak nie lubię się upijać i bardzo rzadko mi się to zdarza.
Jak zaciążyłam to myślałam, że jakoś ciężko mi będzie bez wieczornego winka, ale okazuje się że jednak można bez tego żyć. Choć przyznaję, że marzy mi się dobry drink

Jeśli chodzi o alkoholizowanie się na wyjazdach to jestem przeciwna. Ja nigdy nie zaczynam wycieczki od alkoholu. Byłam w szoku kiedy pierwszy raz wyjechałam z koleżankami z pracy i już w drodze do lotniska było "gruuubo" z alkoholem.
Ja wolę się napić kiedy jestem już na miejscu

nudziarz

Jedna rzecz mnie tylko w naszym narodzie śmieszy.
Smieszy, bo to gowniarskie zachowanie.
Własnie to rzucanie się na picie na wycieczkach, w autobusach.
Ja rozumiem że gówniarzeria wyrwawszy się spod skrzydelek rodziców może wreszcie zrobić to, co w domu jest absolutnie zakazane.

Ale dorośli ludzie ?
Picie na umór w sytuacjach, gdzie przypadkowe nawet przedawkowanie prowadzi do ciężkiego wtydu ?. Jakby nie można było chlać w rozsądnych warunkach i z własnym łózkiem na horyzoncie.
Zwyczanie śieszno-gowniarskie

lena

Nudziarzu - to właśnie dokładnie przypomina takie jakby wyrwanie się dzieciaka z domu

Kewa

Też oczywiście uważam, że alkohol jest dla ludzi i w pewnych sytuacjach jest całkiem fajny. Po powrocie z Pragi urządzono nam ognisko i kto chciał się napić, zabawić, pośpiewać, to jak najbardziej. W czasie zwiedzania jednak głupi człowiek jeśli się nie odzywa jest znośny, ale pijany i rozmowny jest nie do przyjęcia. Zupełnie zniesmaczają mnie piosenki typu: " nie boje się klepać po dupie dziewczyn" (cytat autentyczny) wykonane przez brzuchatych facetów. Nie śmieszą mnie zawołania pijanych facetów do autostopowiczek z radą by zdjęły bluzeczki, bo "mieczów ci u nas dostatek, ale przyjmiemy jeszcze te dwa nagie miecze..." itp.
Klementyno, w czym problem? Jeśli każdy ma jakieś nałogi, to nie można o nich rozmawiać, bo tabu, czy jak?

rosegreta · Gość

No chamstwa to akurat nie znoszę. Trzeba się więc upijać kulturalnie. Angel

FRIDA · Gość

Co jakiś czas, jeżdzę na szkolenia w ramach swojej profesji z koleżankami i kolegami z branży. Szkolenia, odbywają się w bardzo atrakcyjnych miejscach, w luksusowych hotelach. Spora część uczestników szkoleń, nie bierze w nich udziału, tylko zapija się w pokojach hotelowych, po czym zapada w długi sen, ewentualnie słychać śpiewy, gromki śmiech i hałaśliwe zachowanie. Na sali szkoleniowej, frekwencja minimalna. Ostatnio słyszałam od przedstawicielki innej grupy zawodowej, że u nich jest dokładnie tak samo, i to nie od dziś, ale od dawna. Na szkoleniach, króluje alkohol i zakrapiane imprezy w pokojach hotelowych. To szkolenia, jedynie z nazwy, chociaż na listy obecności wpisują się wszyscy obecni...

Kobieta z klasą

Nie wiem jak to bywa na szkoleniach, czy imprezach integracyjnych, ale wiem, że tacy Brytyjczycy i Brytyjki piją ile wlezie...

Tina

ech...
co ja tu mam ze wzglediu na stereotypy, ze Polak to chleje wodke!

a swoja droga to widzialam jak ktos kupowal kartony najtanszych win i oczwiscie mowil do drugiego:
K* a!

no i wtedy sie nie dziwie, ze jest taka opinia o Polakach

a swoja droga czesto jedynym slowem jakie znaja cudzoziemcy po polsku to wlasnie jest : K*

ech...

klementyna

Kewa

O ile mi wiadomo nie ma przymusu wypowiadania się w każdym temacie, nawet jeśli nie ma się nic do powiedzenia, no chyba, że to nałóg.

Mati.

..dobra
skoro chwilowo poczułam moc między nogami napiję się piwa
Pogoda jak złoto, temperatura co prawda nie rozpieszcza, ale w tych jakże sprzyjających okolicznościach przyrody nie pozostaje mi nic innego jak wyłożyć kopyta na trawie i dać się pożreć krwiożerczym mrówkom..

Dla mnie już za późno, żeby świecić przykładem. Nie będę się również oburzać, bo to byłaby czysta hipokryzja. Rzeczywistość powoduje, że jasne.. da się ją jakoś wytrzymać bez 'zakrętu w głowie', ale po co się męczyć, skoro można sobie dziabnąć i 'popłynąć'?
Lubię być na małej bani. Duża bania powoduje u mnie wzrost zachowań aspołecznych, więc staram się panować nad odruchem zbyt częstego unoszenia szklaneczki, choć różnie z tym bywa. Nie zawsze mi wychodzi.
Jednak odkąd pamiętam okoliczne towarzystwo, rodzina, starzy, młodzi, ładni, brzydcy, bogaci i biedni, ąę i nie-ąę pili i piją. W drodze na i z lotniska - podróż staje się znośna, w autokarze, na polu - bo tu można sobie swobodnie bez asysty pawia puścić, na plaży - no, bo do rybki co innego?, w domu, na dyskotekach - żeby przełamać lody

.. Piją i się upijają. Tyle, że jednych stać na dwunastoletniego Chivasa, a innych na luksusową.

Kewa

Eeee, nie no mi tez zdarzało się przesadzić i bardzo źle się z tym czułam. Przełom nastąpił, gdy moja córka na mój "powalający dowcip" i "błyszczącą inteligencję" po spożyciu odpowiadała krótkim warknięciami. Poczułam się źle, nie w swojej skórze i jakby za szybą. Dodatkowo doszły wskazania medyczne i właściwie od jakiegoś czasu nie piję. Spotykamy się ze znajomymi na degustacji wina i oni zawsze mają dla mnie soczek lub wodę z cytryną i lodem. Bawię się świetnie i mimo, że oglądam ich na trzeźwo nie zachowują się głupio, czy chamsko. Widocznie alkohol wyostrza cechy osobowe - mówi prawdę o człowieku. Na wycieczce były też dzieciaki i tak się zastanawiam, jak oni odbierają tych swoich tatusiów i jakie mają w nich oparcie w przypadku nagłego zachorowania, zgubienia się, czy wypadku. Blue_Light_Colorz_PDT_37

Poza wszystkim innym upijanie się na wycieczce, na samym jej początku jest niebezpieczne. Patrzyłam na czerwone twarze brzuchatych facetów, przy 30-to stopniowym upale i zastanawiałam się jak długo pociągną przy tym trybie życia.

Mati.

Seeni

W drodze na lotnisko to ja nigdy nie jestem trzeżwa. Not talking

Trzeżwa nie wsiadłabym do samolotu. Mąż jakieś pół godziny przed palnowanym wyjazdem na lotnisko robi mi szybkie trzy drinki. Po odprawie bagażowej dodatkowo dostaję relanium i na pokład wchodzę całkowicie pijaniutka i lekko nieprzytomna. Trzeżwieję przy starcie, zakupuję w samolocie dwie małe buteleczki i ze wstrętem wypijam przed podchodzeniem do lądowania.
Klasyczny przykład pijaństwa celowego.

Kewa

Mati, do głowy by mi nie przyszło, żeby moralizować, za kogo Ty mnie bierzesz przewala oczami

Wspominaliśmy przy okazji długi weekend w zeszłym roku, ale nie ten majowy, bo było zimno w maju. Może czerwcowy? d'oh!

Pamiętam tylko, że wędkarze tak porządzili, że jeden schronił się w cień pod własnym samochodem. Pomylili dni tygodnia i ogólnie byli bez kontaktu. Mój mąż, ponieważ to działo się na terenie klubu, za który był odpowiedzialny zrobił im awanturę, gdy wytrzeźwieli. Na przeprosiny dostał wielkiego suma. Wspominaliśmy właśnie, że jeden z tych ludzi jesienią zmarł na zawał, a drugi w zimie. A w sumie wędkarstwo podobno odstresowuje.