po 30-tce

Baron von DupenDrapen

No i jak tam? Co u Was słychać?
Ponieważ prowadzę raczej monotonne życie, trochę zainspirowany zostałem spokojnym sielankowym życiem anmario, albo ostatnimi zdjęciami bawiących się córeczek lenki, pomyślałem sobie, że ciekawe byłoby zobaczyć co się dzieje u innych i przy okazji w zimny deszczowy wieczór ogrzać się „ciepłem” domowym emanującym z innych „domicales”

(w losowej kolejności: )
Co np. się dzieje u Muchołapki? Czy zmieniła pracę? Czy uwierzyła w siebie? I czy może się przełamała się, rozwinęła skrzydła i np. zajęła się twórczością literacką? (o relacje z towarzyszem z uprzejmości nie pytam

)
Albo jak tam idzie pakowanie rzepy senni (do tej pory nie wiem, co symbolizuje ta rzepa, czyżby to była codzienność (?))?
Albo jak się rozwija twórczość malarska Kewy?
Albo walka Pori z klerem lub patriotyczna kampania Neonka albo jak widzi rozwój wypadków Kilo?
(właściwie to tak naprawdę to nie wiem co oni robią )
Albo zmagania losowe Pai?
Albo czy bosska została marynarzem (marynarką) ?
Albo, co robi lulka (mam nadzieje ze nie wyemigrowała)?
Albo czy ślepa w końcu znalazła narzeczonego?
Albo jak idzie Poldkowi?
Albo jak tam samochody Mati i czy dalej marzy o jakiejś (przelotnej?) miłości?
Albo co planuje letnisztorm?
Albo czy tina w koncu skonczyla te nowe studia?
Albo czy spełniły się chemiczne marzenia pogłoski w chatce góralskiej?
Albo jak nudziarz widzi przyszłość?
A Pasztet ? Dokąd się wspiął po drabinie kariery?
A Klementyna ? Czy może wyszła za mąż? I teraz może sobie beztrosko rysować…
A Lampiony co zamierzają?
Albo Annaliza czy pacuje nad następną młodzieżą?
A Formalny czy dalej lata na szybowcach?
A haiko?
Albo bobro jak tam się mu jeździ na pociągach?
Albo aproxymat ? Co on właściwie robi w Szwecji (chyba w Szwecji?) ?
A melpomena ? Własciwie to nie wiem, co taka Melpomen robi…
A Jayin?
A corsaire?

A co u innych, których jeszcze nie wymieniłem ….?

Ciekawe, tyle jest odnóg życia a można podążać tylko jedną…

melpomena

Niedosypiam. Nudzę się od około 2 nad ranem (czasu polskiego) i nadrabiam zaległości w CSI.

Aproxymat

W Szwecji dawno nie byłem.

Ale ciągle uczę się języka, tack. Pracuję nad kolejnymi wystawami w MTiP i takie tam różne. Stąd brak czasu w ciągu dnia.

Kewa

Cudny topik!
To chyba jedyne takie Forum, gdzie naprawdę w jakiś sposób uczestniczy się w życiu pozaforowym. Mam takie chwile, że cytuję jakąś wypowiedź komuś w realu z zastrzeżeniem "taka znajoma/y z forum". To jest fajne. Bez Jayin i Paj nic nie wiedziałabym o życiu Polaków tuż za zachodnią granicą, a bez Barona o Hameryce? Przykłady mogłabym mnożyć, bo np, Seeni często przytaczam, gdy rozwiązuję jakieś sprawy rodzinne (gotowanie, brrr...). Czekam na rozwój tematu "z zapartym stolcem". Blue_Light_Colorz_PDT_02

Wywołana do tablicy. Od kilku tygodni wznowiono moje zajęcia plastyczne, mamy nowego instruktora, który uczy nas rysowania. Rysowanie uwielbiam! Chodzę razem z emerytkami raz w tygodniu, a właściwie wpadam prosto z Wrocławia. Chyba jestem jedyną pracującą osobą. Nawet zapracowaną, bym powiedziała, bo obecnie pracuję w dwóch miejscach i dodatkowo prowadzę swoją działalność gospodarczą. Pomyśleć, że w zeszłym roku pracowałam tylko w czwartki!

Nauczona doświadczeniem bardzo kibicuję Fly - zmiany są ok! Nuda jest najgorsza. Nuda i zniechęcenie. I pogarda.

slepa i brzydka

No po tym jak schudłam 8 kg, znalezienie narzeczonego to już była pestka.

Dziękuję za zainteresowanie.

edit: Aha, i w życiu nie cytowałam Seeni poza forum!

W sumie też mam czasami takie wrażenie, że jest tu jakaś grubsza nic porozumienia. Myślę sobie na przykład, że gdybym kiedykolwiek była w dolnośląskim, to Kewa by mnie na stówę przenocowała. I nawet myślę sobie więcej, że dostałabym w ramach ciepłej strawy wielki wymborek gulaszu z żołądków z majerankiem, które uwielbiam. Odnośnie wielu innych osób, mam trochę mniej gościnno-domowe wrażenia, chociaż równie ciepłe.

Formalny

Zawiadomiono mnie, że zostałem wywołany "do tablicy" więc odpowiadam...

Na szybowcach samodzielnie obecnie nie latam, bo zawieszoną mam licencję, ale wszystko wskazuje na to, że za 3 - 4 miesiące po następnych badaniach będę miał przywróconą. Pozostaje mi latanie z instruktorem, ale to znacznie mniejsza atrakcja.
Przygotowuję się za to do powrotu do startów w zawodach organizowanych przez Stowarzyszenie Weteranów Szemierki. Do grudniowych zawodów pewnie już nie zdążę, ale do wiosennych chyba tak. Rok temu na dwa dni przed zawodami doznałem kontuzji kolana i musiałem zrezygnować ze startu...

Pochodzenie O-Ren Ishii

U mnie się dużo dzieje ale nic co mam chęć na forum wyciągać. Walka z klerem to konieczność, z głupkami z PiSu - hobby. Dziękuję za zainteresowanie.

Mati

..że też Baronie Zacny tak Ci te moje miłości przyszły do głowy..

Po krótce: Nadal chodzę do szkoły i dzielnie manewrując migawką zaklinam w kadrach okoliczną rzeczywistość, zatapiam w czasie chwile moich refleksji, zamykam w dłoni motyla marzeń, cieszę się ułudą zatrzymanego czasu… i sięgam szczytów umiejętności wkurwiającego photoshopa.

Istnieję z już dojrzewającą nastolatką, próbując usilnie nawiązywać z Nią relacje. Cieszy mnie fakt, że kobietka opowiada mi o tym, o czym ja sama z moją mamą nigdy nie rozmawiałam.. zwierza mi się, mówi o swoich wątpliwościach znaczy, że ma do mnie fruzia zaufanie, ale kurde ostatnio przewlekle w szkole na „państwówki” choruje.

Zapinam się na miotle i wymiatam kurze z kątów mojej przestrzeni.
Przy pomocy pewnego perkusisty terapeuty doznaję regularnych olśnień w temacie życia, waląc w bębny i tłukąc talerze, co czyni mnie niewiarygodnie pełną wiary, pewności siebie i radości dojrzewającą Kobietą, która tuli w ramionach dziecko swojego istnienia. Lepiej późno niż wcale

Nareszcie jestem na swojej drodze. Nareszcie nauczyłam się dostrzegać znaki przeznaczenia pisanego moją własną dłonią, delikatnie zanurzaną w kałamarzu drobnych mądrości codziennie wyłaniających się zza winkla..
Po burzach piekielnych, po długich odwiedzinach piekieł wypłynęłam na mokry przestwór oceanu.

a… Miłość.. miłość!!! Jest nowelą.. Ostatnio usłyszałam: lepiej wspominać niż marzyć i to niniejszym czynię. Znowu się zakochałam..ehhh.. to się nigdy nie skończy.. Nie jest lekko, ale udaje mi się sunąć przed siebie.. z wiatrem w żaglach, w stronę słońca, które ucieka za horyzont, ale nigdy się nie chowa. Obiekt moich westchnień jest wyjątkowy, choć nie bez wad.. lecz któż z nas ich nie ma, no któż?.. Za każdym razem, kiedy pieści moje ciałko dreszcz mnie od stóp po czubek głowy przelata, a pomruki jakie z siebie wydaję powodują, iż Jego męskość niczym maszt na flagę dumnie się pręży i trąca w me gorące udo. A potem to już tylko tam, gdzie lubię.. i jak lubię, a że lubię to się nie gubię.. Nie wiem, czy wspólnota serc naszych jest idealna.. nie sądzę, bo przecież ideały nie istnieją, ale mam w Nim oparcie, poczucie stabilizacji, pewności i bezpieczeństwa. Zawsze mogę na Niego liczyć… zawsze. I to jest piękne. Jakim ślepcem byłam.. Odkryłam na nowo stary ląd. Zajrzałam głęboko w dobrze znane mi oczy oceanu uczuć ciepłych.. Zachwyciłam się na nowo starym płaszczem, którego żarły wygłodniałe mole, wsłuchałam się na nowo w starą melodię trzeszczących drzwi, poczułam znany zapach gorącej skóry lekko opruszonej włosiem i nie przeszkadzają mi już ani skarpetki leżące w salonie, ani kubek stojący w łazience.. nic mi już nie przeszkadza. Jest tak, jak chcę, żeby było

Przedstawiam Wam mojego męża Weedman

a na koniec kwintesencja mojej radości: znowu mam swoje auto, po trzech i pół miesiącach obijania się o pedały.. Stare wylądowało na złomie, a nowe, choć stare wpadło mi w ręce wraz z pierwszym deszczem.. czyż życie nie jest cudne?

Kewa

nudziarz

Łoj Panocku... dzieje się .. dzieje....
Syn doktorat obronił, córka rzuciła Kraków i mieszka we Wroclawiu... nudziarz jak zawsze kwitnący ( i jak zawsze wyjatkowo skromny Tongue out (1)