po 30-tce

szb

Otóż nie nazywałbym sektą a raczej organizacją. I też nie cały ruch. Przecież to mniejszość. Mniejszość robi złą robotę większości. Ale nie o tym, nie o tym. To ktoś kto pod tym wielobarwnym sklepieniem mieszka. Szczęśliwie odnalazł swój spokój. Gdyby odnalazł to u Zielonoświątkowców to też dobrze. Żeby tylko nie źle. Żeby mu dobrze pachniało.
Proste życie jest fascynujące. To prawie, że śmieszne. A jednak jest bo jest prawdziwe. Tak jak pisze Lulka, bez silikonu. Bo tutaj nikt nie podrasuje ani nieba, ani środowiska, mentalności. Zapachu bzu też. Całość dopełnia spawający w garażu Baron, który myśli sobie o czymś, o czym ja nie mam pojęcia, chociaż myślę, że myśli wówczas o czymś innym niż spawanie.

Kewa

szb

Kewa. Wątpię, że gdybym był kobietą, abym sie chwalił, że dokonałem aborcji. Nie szukałbym usprawiedliwienia, pocieszenia (może). Nie rozpowiadam się raczej na lewo i prawo. Moim zdaniem aborcji dokonują różne osobowosci. Nie można zakładać, że kazda kobieta idzie tam z usmiechem na twarzy. Jedna będzie miała dobry sen, a inna zły. Ogólnie temat nie dla mnie. To mnie przeraża. Ja bym ... nie wiem co bym. Zwyczajnie nie wiem.
I wydaje mi się, że jesteśmy prości. Nie prości/jaskiniowcy, tylko prości z natury, komplikujący sobie życia na własne życzenie.

Kewa

Kewa

Mati · Gość

szb

Oczywiście nagonka. Ale ja bym się nawet nie przyznal za CHRL, że to miałom miejsce. To zbyt traumatyczne. Jeżeli pani Czubaszek w ten sposób chce zrzucić z siebie ten ciężar to dobrze. Pewnie pomogła kilku kobietom przy okazji. Ale to jest coś nieprzyjemnego, coś o czym chciałbym zapomnieć będąc kobietą. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak można np. traktować aborcję jako kolejna wizytę u lekarza po "kolejnej wpadce".
Ja (to moje koślawe myślenia akurat) widzę kobiety, które dokonują tego z bólem serca. Gapiące się potem tępym wzrokiem w sufit i rozważając podjętą decyzję. Mnie bliżej w tym kierunku. Tak myślę.

Pod wpływem presji. Czyjej presji?
Albo chcę i mogę, albo się poddaję. Nie teraz.
Wolna wola. Sumienie. Załamanie po podjętej decyzji. To tak.

Presja może być przed, że "zrób to". Potem jest albo ok, albo nie ok.

Zupełnie jak z umowami w Pure. "Podpisałam umowę, chcę ją zerwać. Mam im zapłacić 40% kary umownej. Złodzieje!!"

Kewa

szb

Nawiązując do tematu. Pod aluminiowym niebem ( co akurat teraz jest prawdą) żyją ludzie, którzy ...

Mianowicie procent usuwających z powodu gwałtu i zagrożenia życia jest, ile?

Usuwających po wpadce jest, ile?

Nie sądźmy wszystkich, nie postulujmy za wszystkie kobiety (młode, nastolatki) (ja nawet nie jestem za, ani przeciw - to nie na moje nerwy), nie mówmy nastolatkom co mają zrobić kiedy to się stanie. Ustawowe przyzwolenie daje komfort i pewnie lekką ulgę, że skoro to jest dozwolone to w sumie nic złego.

http://www.youtube.com/watch?v=Jsoj_8Fp1qA

!!!!!

nic nie jest czarno-białe. są różne sytuacje, ludzie, myśli, poglądy. jak widać aluminiowe też.

letnisztorm

szb

Problem w tym, że nie idźmy tą droga. Bądźmy sobą. Jeżeli presja powoduje, że robimy coś dobrego, róbmy to. Jeżeli dojdziemy do znieczulicy to ona zacznie dobierać się do innych zdrowych tkanek. Chcemy być Brytyjczykami w takim wydaniu? Sorry Mike. Ja wysiadam. (w sumie miało być "mate", ale kuzyn tak rozumiał to wyrażenie, więc się przyjęło).

Ciasnota umysłowa niektórych ludzi to inna sprawa. Czy w sutannie, czy w kitlu, czy innym uniform, czy bez.

Przypadki poronienia są bardzo przykre. A taki spowiednik sam zasługuje na boksera.

flykiller · Gość

Pod niebem jest pięknie dziś,
Od westchnień i próśb,
Pod niebem jest szaro od ...
Od naszych żalów i gróźb

A propos pani Czubaszek. Nie wiem, oczywiście, jaka idea jej przyświecała, kiedy dzieliła się ze światem informacją o dokonywanych aborcjach, ale myślę, że są pod tym ciężkim niebem ludzie, których dręczy niemożność, niepoprawność artykułowania prostych prawd i że to musi być straszna ulga, móc tak sobie zakrzyknąć, kiedy np. cały kraj okrywa się kirem "nie płakałem po papieżu!" czy rzucić wprost: zrobiłam aborcję i czuję się świetnie, ach, jak wspaniale, nie mam wyrzutów, wcale, ach, wcale!, gdy obowiązującym jednogłosem jest ten wielkim cudzie narodzin, a w mediach kłębi się tłum szczęśliwych i odpicowanych słynnych mam.

karpieniec złocisty

Temat mnie nie interesuje, nawet go nie przeczytałem. Ale spodobało mi się takie wtrącenie przez Fly Maanamu (Rysia pomijam). Może by tak w ogóle zacząć przemycać w swoich postach tego typu rzeczy, a inna osoba zaczynałaby swoją wypowiedź od odgadnięcia ukrytej tekstury?
Angel

LampionyZeStarychSloikow

flykiller · Gość

Pasztet

LampionyZeStarychSloikow

Kewa

Dwa kundelki się przybłąkały. Trzymają się razem, trochę podobne do siebie, jakby spokrewnione. Jeden często śpi na boku, jakby już nie żył. Przystaję przestraszona, obserwuję, czy oddycha. Podnosi łeb i patrzy jakby z wyrzutem. Ktoś przyniesie wodę, ktoś kawałek pasztetowej. Skąd tu się wzięły? Pewnie jakiś znudzony właściciel przywiózł psiaki do miasta i wyrzucił z samochodu. Nie wiem, jak im pomóc. Upodobały sobie wejście przy klatce schodowej, w której mieszka kobieta wrażliwa na psią niedolę. Już kiedyś przygarnęła psa, mimo, że miała własnego. Leczyła go i pielęgnowała. Teraz też podejrzewam, że to ona karmi wałęsające się psiaki. Co będzie w zimie?

Niebo ma kolor aluminium i stali.

Patrzę na psiaki zmartwiona. Nagle w obraz wchodzą ci dwaj. Szaro-czerwone twarze bez wyrazu, kurtki w kolorze ziemi i tej samej czystości. Zbierają coś do worków. Jeden z nich ma groteskowo przewieszony przez ramię dziecięcy tornister. Psy spoglądają na nich leniwie.

Nagle wyszło słońce z zza chmur. Rozlało się na bezdomne psy i bezdomnych ludzi, na mnie, na Napka, na świat. Przystanęłam.

LampionyZeStarychSloikow