po 30-tce

Jayin

E, tam. Ja miałam 19 lat, jak się urodziła moja najmłodsza siostra - i wtedy to dopiero ma się sporo rzeczy do robienia i spraw do załatwiania prywatnych

Ale nie było nawet gadania czy mojego zastanawiania się, czy mi się chce pilnować dziecka, czy nie, jak matka do pracy szła - po prostu "tak to jest w rodzinie robiło" i się szło do przedszkola odstawić młodą, albo odebrać, albo na spacer i plac zabaw wziąć, czy na wyjazd z sobą. Ba... Nawet na randki ze mną czasem chodziła

Podobnie moja młodsza siostra - też się najmłodszą zajmowała, gdy miała wolny czas od szkoły, a rodzice byli zajęci. Do głowy by nam nie przyszło, że to "przymus" i "niewygodny obowiązek", tylko taka kolej rzeczy normalna - wszyscy w domu się obowiązkami dzielą i sobie pomagają.

Ale może dlatego, że u nas to naturalne i normale od pokoleń chyba. W familii całej sporo dzieci zawsze jest, rzadko jedynaczki/jedynacy. I zawsze starsze rodzeństwo zajmowało się młodszym (oczywiście nie cały etat

nauka była na pierwszym miejscu - no i rodzice mieli też swoje obowiązki przecież przy dzieciach).

mailo

Kewa

Mailo, przez takie poglądy właśnie wieszczą powszechnie kryzys rodziny.

Mają w sobie coś rozczulającego więzi między rodzeństwem. Opowiadałam o zdarzeniu córce, a ona z duma powiedziała: no, Paweł by do mnie tak w życiu nie powiedział. Nawiasem mówiąc największe przekleństwo mojego najstarszego, to zapożyczone od babci "materyna!"

Rożnica między mną, a najstarszą siostrą wynosi 6 lat. Mamy jeszcze siostrę pomiędzy nami. Powiem, odnosząc się do wspomnień Jayin, że nie było jej z nami lekko. Radziła sobie jednak świetnie, chociaż bywało, że pakowałam się na "barana" jej chłopakom i kazałam się nosić. Czasem zarobiłam od niej jakiegoś szturchańca, czy też gazetą przez łeb, ale zawsze czułam się akceptowana, a gdy było potrzeba broniła mnie jak lew. A mama? Matki to wtedy pracowały, Drogi Mailo, na chleb.

lena

Ja żyję w rodzinie wielopokoleniowej - w jednym domu sztuk 9. Co prawda w zeszłym roku odszedł senior rodu, ale w jego miejsce szybko pojawiła się Lenka, więc stan domowników się zgadza

Co prawda teraz mam swoje mieszkanie, ale nadal w tym samym domu.

Też mam młodszego brata, więc niejako musiałam się nim zajmować kiedy rodzice byli w pracy, ale właśnie u nas w domu tak jest, że starsi pomagają w wychowaniu młodszych.
Jak pojawił się mój bratanek, a byłam wtedy na studiach, to zajmowałam się nim całe weekendy kiedy bratowa była w szkole.
Tylko mi nie ma kto pomagać placz

bo wszyscy pracują

i na emeryturę nie chcą iść
Not talking

Mance Rayder

"Niechcący" przytrzaśnij jakiemuś domownikowi palce lewej (chyba że mańkut, to prawej) dłoni, tylko MOCNO! I co najmniej 6 tygodni pomocy gwarantowane.

lena

Mance Rayder

Ale Lenkę potiula, przypilnuje , na spacer wyjdzie... no przewinąć będziesz musiała Ty, ale ...