po 30-tce

slepa i brzydka

ja trafilam niedawno na stary plecak z mnostwem roznych smieci pakowanych szybcikiem podczas jednej z wielu przeprowadzek. kiedys napisalam cos, co mnie szalenie poruszylo wlasnie niedawno. natrafilam bowiem na moj nocny zapisek, o dziwo bardzo dobrze pamietam te noc. napisalam, ze placze. nie moge zasnac, bo poduszka jest bardzo przemoczona od lez. napisalam, ze chadzam do pokoju siostry (ona byla wtedy dosyc dlugo za granica), bo tam czuje obecnosc czlowieka. napisalam tez, ze choc mam swoj pokoj, najwidoczniej obecnosc czlowieka, ktorego odczuwam we wlasnym pokoju, nie oferuje mi nic komfortowego. dwa pokoje dalej spala Pani Matka, ale napisalam, ze nie bede jej budzic, chociaz bardzo potrzebowalam obecnosci drugiego czlowieka. nie pamietam, co wlasnie tej nocy spowodowalo taki nastroj. nie jest to wlasciwie zbyt istotne, bo poczuc sie samotnie raz na jakis czas, to wielkie blogoslawienstwo.
napisalam tez, ze jadac tramwajem... (nie, dobra, niewazne) teraz juz po prostu nie jezdze tramwajami.

kiedy przypomnialam sobie te noc, te wrazenia, tamte okolicznosc, a to bylo ok 96/97 roku, czytajac te dluga na strone A4 notatke, to tez sie poplakalam. emocje to taka piekna rzecz, kiedy potrafi sie je swiadomie odczuwac, a nawet do nich powracac, dlatego to naprawde szkoda, ze to co tak namietnie zbieramy przez lata, jednak traci z czasem ten emocjonalny bagaz.

animavilis · Gość

Historia, którą opowiedziałaś, pokazuje, że, na szczęście, nie zawsze.

slepa i brzydka

franek kimono

I odwrotnie - ludzie zapominają jak byli kiedyś, gdzieś, z kimś szczęśliwi i szukają nowych wrażeń choć dają im one dużo mniej...

animavilis · Gość

Nie wiem, co Ty do mnie piszesz, ślepa, ale dziś jestem wyjątkowo zakręcona, więc może dlatego nie nadążam. Chodziło mi o to, że chyba nie jest aż tak źle z tym płowiejącym emocjonalnym bagażem, skoro po latach potrafią nas jeszcze - czasem - poruszać, tak samo lub podobnie, dawne emocje.

slepa i brzydka

aaaa, Ty do mnie o tym.
ja pisalam w kontekcie wczesniejszych wypowiedzi, kiedy sie okazywalo, ze chowane przez lata skarby trafiaja jednak do kosza bez mrugniecia okiem czy zakreconej lezki w oku...

animavilis · Gość

aaaaha
to w sumie bardzo pożyteczny topik;
następnym razem zastanowię się przed bezlitosną egzekucją kolejnej partii listów [o ile ktoś jeszcze w ogóle zechce do mnie napisać], albo przynajmniej zadrży mi ręka.

Aproxymat

A przychodzą do Was nowe "papierowe" listy? Bo może z czasem zostaną te, które się jeszcze przechowały, pamiątką nie tylko po ludziach, którzy je pisali ale i po całej epoce, kiedy listy jeszcze pisano na papierze...

Kewa

slepa i brzydka

ja znalazlam listy Matki do mojego Ojca ze szpitala. ja sie troche dziwnie rodzilam i jakims cudem tylko tak mogli sie ze soba komunikowac. listy byly piekne, Mama pisala o mnie z taka czuloscia, dopytywala o zdrowie starszej siostry i o codzienne drobiazgi, a Ojciec pisal jej, ze teskni i takie tam.
na tych listach tez plakalam ze wzruszenia.
chociaz oczywiscie swinia ze mnie, ze je przeczytalam.
a moze nie.
sama nie wiem, chyba jednak swinia. Angel

franek kimono

chyba jednak nie

pewnie rodziców ucieszyłby fakt, że się tak wzruszyłaś ich emocjami wokół Ciebie sprzed lat.

AnnoDomini

Toczę nieustanną walkę z chomikiem w mym sercu a umysłem kochającym przestrzeń...... Blue_Light_Colorz_PDT_02

.
Zdarza mi sie trochę oszukiwać - np schować graty głęboko w szafie lub wynieść cichaczem kartonik do piwnicy......... a wszystko to pod przykrywką lampki wina czerwonego co by umysł troszkę znieczulić.