po 30-tce

paj

Wszyscy na nie czekamy.
Czy czekamy?
Co roku są inne?
I były takie, które były szczególne, wyjątkowo je wspominamy.
I są też marzenia o następnych ; możliwe do spełnienia i takie, które pozostaną tylko w swerze marzeń.

Ja mam marzenie, aby spędzic je w nowym domu.
Z moimi bliskimi.
Aby spełnic życzenia mego syna szczególnie.
A najmilej wspominam święta z dzieciństwa, gdy spędzałam je z rodzicami, moimi licznymi wujkami i ciociami. Wciąż się otwierały drzwi, wciąż przychodzili kolejni goście. Było nas dużo.
Odkąd jestem tu..tak nie jest.
Ale tamte święta nie powrócą, bo ich wszystkich, tak licznie nie ma.

Kobieta z klasą

A ja kocham każdego roku święta. Bywały bardzo różne. Z rodziną, z daleka od rodziny, z obcymi. Pamiętam wymarzoną lalkę, którą mam do dziś. Teraz najważnejsze są dla mnie z moimi rodzicami, bojąc się, czy to aby nie ostatnie, tak wspólne i oczywiście z moją rodzinką, córkami -oglądając ich uśmiech i radość, i z mężem- leżąc leniwie i objadając się smakołykami ....cudowny czas!

animavilis · Gość

Przyjemnie wspominam święta z dzieciństwa, beztroskie, pełne ekscytacji oraz spędzone kilka lat temu w górach, z niemal zupełnie obcymi ludźmi. Marzą mi się właśnie takie, zupełnie ślepe na świąteczną atmosferę, całkowicie wyizolowane od tych zastawionych stołów, nudnych kolęd, odklepanych, nawet w dobrej wierze, życzeń.

Kewa

Boję się w tym roku świąt, nie chcę ich placz

Z dzieciństwa pamiętam fantastyczne wyjazdy do babci, żarty, prezenty, ale najlepiej wspominam te z wczesnego dzieciństwa moich dzieci. Moi rodzice i teściowie mieszkali w jednym bloku i tak chodziliśmy jak kolędnicy. Ludzi było tyle, że każdy siadał gdzie popadnie. No i iskierki w oczach dzieciaków na widok prezentów

.

paj

Wszyscy piszemy o "większych" świętach z przeszłości.
Ja mam takie odczucie, że jednak nawet rodzinne byliśmy bliżej.
Ciotki, pociotki, wujkowie, dzieciaki.
Dzisiaj święta są bardziej ..kameralne?
To jednak niewłaściwe słowo.
Tęsknię właśnie za tymi głośnymi, radosnymi świętami.
Gdy w domu było pełno.
Ja może nie boję się świąt w tym roku, jednak nie będą gwarne.
Znowu nadto kameralne.
No i bez rodziców, rodzeństwa.
Są za daleko.
Albo to ja jestem za daleko.
Jestem trochę...w progu, bo może w święta będę przed pakowaniem, wyprowadzką?
To jest moje życzenie świąteczne.

ribka_pilka

Paj, nie...Całe życie spędzałam święta bardzo kameralnie...Rodzice, brat i babcia...I miały swoją atmosferę. Niepowtarzalną.
Myślę, że co roku mamy wielkie oczekiwania co do świąt. A coraz trudniej w nas samych o ten zachłyst dziecięcy.
Uwielbiam święta pomimo, iż teraz to ja jestem tą, która się narobi.
Nie oczekujemy zbyt wiele od świąt...niech przepłyną swoim rytmem.

paj

animavilis · Gość

U mnie święta zawsze były dość kameralne, z powodu niezbyt licznej rodziny. Nigdy nie odczuwałam, że mogłyby być zanadto kameralne, a od kilku lat męczą mnie tak bardzo, że właściwie nie miałabym nic przeciwko temu, aby spędzić je zupełnie sama.

Życzę Ci, Paj, świąt w nowym miejscu takich, jakie je sobie wymarzyłaś.

animavilis · Gość

ribka_pilka

milka...

bardzo lubię czas oczekiwania, tę atmosferę, którą w koncu poczuję, ubieranie choinki, szykowanie prezentów...
a potem wigilia, jak dla mnie jest najwazniejsza, to atmosfera, ciepło...rodzinnie...nie wyobrażam sobie świat bez rodziny...mięczak jestem, ale chyba bym się zaplakała gdybym nie mogla być na wigilii u rodziców...

Hower

Niepotrzebne mi smakołyki, prezenty..chcę zobaczyć radość na twarzach jaką pamiętam. Skoro nikt dotąd nie wszedł z inicjatywą, może przyszedł czas na mnie. By Ci skołatani byli spokojni, a Ci smutni uśmiechnęli się.

Reszta zostaje wspomnieniem beztroskiego dziecka.

>Te święta będą inne i Ja się o to postaram!

paj

Ja trochę tylko zasmutam.
Pamiętam, jak 3 lata temu w drodze do pracy kupowałam sama choinkę.
I może to dziwne, ale wtedy było mi strasznie smutno.
To był ten trudny moment.
I byłam zła, wściekła walcząc ze stojakiem, siekierką, kłującymi gałęziami.
Miałam ochotę przespac święta, ale nie mogłam z powodu dzieci.
Dzieci świetnie mobilizują, na szczęście.
Myślę, że tęsknię za przeszłością, która nie wróci, bo ja już nie patrzę na choinkę... z dołu, z punktu małego dziecka.

Animo, święta na pewno będą w starym domu, ale może na tzw. walizkach.

ribka_pilka

ribka_pilka

paj

Chyba coś w tym jest, co proponujesz Ribo.
Bo w ostatnie święta była choinka do sufitu, ogromna.
I było dobrze.
No i trochę mi namieszałaś, bo właśnie obmyślałam plan, że w tym roku będzie mała, a tu czary mary?
Hm...chyba uwierzę w te czary; trzeba kupic największą.

klementyna

nie czekam na święta, nie przepadam za nimi...
Ostatnimi czasy, Boże Narodzenie kojarzy mi sie z oklepanym rytuałem sztucznych podniet, te święta nie pachną już dziecięcymi marzeniami, nic już nie zachwyca i nie zaskakuje jak dawniej, ludzie bolą coraz bardziej, nawet bliscy... a siląc sie na sztuczną radość jestem bliska obłędu. A jeszcze bardziej jestem bliska eksplozji, gdy mi ktoś coś wiecznie wytyka, ze to nie zrobione, ze tamto, ze nie zdążę ze... Normalnie, mam ochotę kupić sobie flintę na gwiazdkę i nie zawaham sie jej użyć!

... a żeby powrócić do klimatu tych dobrych świąt, wystarczy sie tylko wyciszyć, poczuć zapach świeżego igliwia... i nie gnać na oślep jak inni, którzy nie rozumieją, ze święta to nie stos żarcia, przesadna ilość domowej roboty wypieków, porządki i porządeczki, fura prezentów i kakofonia przegadujących sie gości... oraz inne rytualne pieprzoty. hmmm... niestety te rytuały, od lat biorą gore nad świętym spokojem. Czy ja nie za bardzo zamarudzilam? Niepewny

paj

"Jesteśmy tyle warci, ile potrafimy ofiarowac innym"
Właśnie to usłyszałam na filmie.
No to ofiarujmy sobie jak najwięcej dobrego.

klementyna

ribka_pilka