po 30-tce

Aproxymat

Czy ze względu na znajomość a może ze względu na brzmienie? Skoro pojawił się wątek języka szwedzkiego, to może zobaczymy jakie inne języki znamy albo które nam się podobają? Oczywiście ankieta nie obejmuje wszystkich języków świata, więc jeśli ktoś jakimś włada albo go lubi, to może w topiku opisać

Formalny

Znam nieźle angielski, słabiej niemiecki, choć z pewnych względów powinienem znakomicie, dogadam się od biedy po włosku i hiszpańsku. I właśnie język hiszpański najbardziej cenię za brzmienie. Teraz też na niego zagłosowałem. Gdyby można głosować na więcej języków, to drugi mój głos oddałbym na portugalski, a trzeci na francuski...

Aproxymat

Angielski znam w sensie dość potocznym, bardziej poprawna angielszczyzna to już dla mnie trochę kłopot, choć oczywiście jakiś slang z Bronxu to też nie dla mnie.

Uczę się szwedzkiego, znam trochę rosyjski i trochę niemiecki, no i podstawy łaciny. Właściwie to w wielu językach jestem w stanie się np. przywitać ale raczej nic więcej.

Malena

luty 2010:
"...wraz ze śmiercią Boa Sr wygasł "bo", jeden z najstarszych języków świata - BBC przytacza słowa profesor Anvity Abbi z uniwersytetu Jawaharlala Nehru, która prowadzi stronę internetową poświęconą wymierającym językom z Andamanu Wielkiego.
- Generalnie uważa się, że wszystkie języki andamańskie mogą być przedstawicielami języków wywodzących się sprzed neolitu - powiedziała Abbi."

http://www.youtube.com/watch?v=WYysdOIQ-Fs
można posłuchać

Formalny

Kewa

Nie jestem poliglotką, niestety, ale świetnie się dogaduję na migi

Najlepiej, czyli marnie znam angielski i rosyjski. Liznęłam też łaciny i śladowo francuskiego (yhm

) i właśnie to jest język, którego planuję się uczyć, jak świat trochę zwolni. Szwedzki, chyba byłby dla mnie nie do przejścia. W ankiecie nie zaznaczyłam nic, bo ciągle waham się między francuskim, a rosyjskim, zwłaszcza, że ostatnio śpiewałam piosenki B. Okudżawy, na które natchnęłam się przy domowych porządkach

Znacie? "Nie wiertie piechotie, szto tak nierazumna bywajet ana...." Córka już się uczy, a syn idzie w jej ślady i też z początkiem roku rozpoczyna naukę rosyjskiego. Że obciachowy? Eeee tam.... "A wsje-taki żal, czto nielzja s Aljeksandrom Sergiejewiczem..."

Poldek

Skoro pojawil sie klingonski, nie moglem go nie zaznaczyc oops

Chociaz musze przyznac, ze kiedys probowalem sie dogadac z Finka (s-finka?śfinką?) gdzie ona po angielsku slabo, ja ciutke, ona po rosyjsku bardzo dobrze ja ledwo ledwo, za to ani po polsku ona a po finsku ja - w ogole i patrzac na te duuze niebieskie oczy bylbym w stanie zakochac sie w tym jezyku na zaboj Blue_Light_Colorz_PDT_02

Aproxymat

Mam kolegę, który uczy się fińskiego i twierdzi, że problemy z tym językiem wynikają nie tylko z jego specyficznej struktury ale także z faktu, że Finowie mają nieco inaczej wykształcony aparat mowy, mówią raczej nie otwierając szeroko ust i stąd - z anatomicznych przyczyn - ich język jest taki własnie nietypowy.

Poldek

Nie no, to jest piekny jezyk..problem polega na tym ze ludzie tak nie mowia

Aproxymat

W końcu Tolkien tworząc język elfów wzorował się na fińskim właśnie.

Jemands

Bez wahania rosyjski. I pomyśleć, że w szkole się do niego nie przykładałem. Zresztą był narzucony a nauczycieli miałem strasznych.
Teraz doceniam to, że miałem z nim do czynienia, bo bardzo się przydaje.

Poldek

Jemands

animavilis · Gość

Chciałam zaznaczyć łacinę, ale nie ma. Z czasów szkolnych pozostało mi przekonanie, że łacina jest pięknie brzmiącym, szlachetnym i logicznie uporządkowanym językiem.
Zaznaczyłam rosyjski, bo znam (czy może, znałam) i lubię jego miękkość i śpiewność.
Mogłabym jeszcze zaznaczyć ukraiński z podobnych powodów (chociaż nie jest zbyt miękki) i niemiecki z zupełnie innych - niemieckiego nie znam wcale, ale dobrze brzmi (tylko nie w piosenkach). Szczególnie fascynuje mnie spłaszczona zbitka głosek przypominająca w dźwięku coś w rodzaju "sszzchli", ponieważ nie potrafię tego powtórzyć.
Bardzo lubię też słuchać angielskiego, ale tylko w takim bardzo... brytyjskim wydaniu. W każdym innym jest bełkotliwy, natomiast (to fantastycznie słychać w angielskich filmach, zwłaszcza tam, gdzie kwestie wypowiadają takie typowe brytyjskie paniusie i starsi dżentelmeni) tego pieczołowitego angielskiego, wręcz "wypluwanego" z precyzyjną dykcją, z tymi wszystkimi przydechami, pfuknięciami, słucha się fantastycznie.

Kewa

hachiko · Gość

Lubiłam grekę, grecką literaturę z kilku wieków przed naszą erą, miałam ją opanowaną na tip top wraz z gramatyką historyczną. Łacinę też,ale nie była moim ulubionym językiem. Niemieckiego nie pamiętam, angielski - wolę czytac niż mówic,a lubię brzmienie francuskiego i hiszpańskiego.

olak

Uwielbiam pasjami angielski (szczególnie ten wyspiarski, typowo brytyjski, arystokratyczny) do tego stopnia, że będąc w liceum i na studiach czytywałam Jane Austen w oryginale. Znam podstawy niemieckiego, dogadam się bez większego problemu. Niestety rosyjski i cyrylica opanowana w szkole podstawowej poległa. Marzy mi sie nauka hiszpańskiego a słuchać bardzo lubię portugalskiego. Bardzo fajnie brzmi też holenderski.
Nauczyłam się angielskiego właściwie ze słuchu (jeszcze w podstawówce, gdy MTV była prawdziwą MTV a nie jakąś karykaturą jak teraz). W przeciwieństwie do wielu moich znajomych nie mam oporów w posługiwaniu się językiem obcym i zawsze frajdę sprawiało mi mówienie po angielsku.
Właśnie - lubicie rozmawiać z native-speaker'ami?

Formalny

Aproxymat

To ja miałem podobnie, kiedy w młodym wieku trafiłem do Anglii. Mój angielski był wówczas bardzo "amerykański" a w Anglii okazało się, że nie zawsze chwytają o co mi chodzi, jeśli nie będę tego wymawiał w ich wersji. I tak do dziś "americano" jest u mnie mocniejsze niż "dorsetshire".

klementyna

Choć nauka języków przychodzi mi łatwo

, faktycznie wśród nich są takie, które mniej przypadają mi do gustu, ale to chyba związane jest z topornością w wymowie.

I tak np. angielski lubię, bo znam płynnie i mogę porozumieć się nim niemal wszędzie i na pewno nie zrobię sobie krzywdy.. słowami

, francuski, bo mam do niego talent od urodzenia

, włoski bo uwielbiam wyrażać myśli potokiem slow w trybie ekspresowym

. I to są raczej te języki, przy których mi jęzor w gardle kołkiem nie stoi. Ale jak pomyślę o niemieckim i holenderskim, to mi od razu gardło ściska. Nauka tych języków skończyła się na rozumieniu, a i z tym czasem są problemy, dlatego konwersacje najczęściej kończą się na tym, ze na pytania trudne odpowiadam po angielsku, na niezrozumiale - wcale.

Jeśli miałabym wybierać język pod względem brzmienia, na pewno byłby to Suahili/kiswahili ze względu na ciepły ton, podoba mi się także brzmienie Łaciny i dźwięczne sz hiszpańskiego. Niestety, nie zdążyłam się ich naumieć...